| 
												   
												  
												
												
												
												ĠABRA FIL-QOSOR 
												
												
												
												TAL-EŻORTAZZJONI APPOSTOLIKA 
												
												
												
												GAUDETE ET EXSULTATE 
												
												
												
												[“IFIRĦU 
												U THENNEW”] 
												
												
												
												TAL-QDUSIJA TIEGĦU FRANĠISKU 
												
												
												
												DWAR IS-SEJĦA GĦALL-QDUSIJA 
												
												
												
												FID-DINJA TAL-LUM 
												
												
												  
												
												
												Dan mhuwiex xi test akkademiku 
												jew duttrinali, u l-għan tiegħu 
												hu dak li “terġa’ tidwi għal 
												darb’oħra s-sejħa għall-qdusija, 
												billi nfittxu li nlaħħmuha 
												fil-kuntest attwali”. 
												
												
												  
												
												
												
												KAPITLU I: IS-SEJĦA 
												GĦALL-QDUSIJA 
												
												
												  
												
												
												Jeżistu ħafna għamliet ta’ 
												qaddisin. Barra mill-qaddisin 
												magħrufa uffiċjalment 
												mill-Knisja, ħafna iżjed persuni 
												komuni, li mhumiex imsemmija 
												fil-kotba tal-istorja, 
												fir-realtà kellhom rwol deċiżiv 
												biex bidlu d-dinja. Fost dawn, 
												hemm ħafna xhieda Nsara li 
												l-martirju tagħhom hu tipiku ta’ 
												żminijietna. “Kull qaddis għandu 
												missjoni; hu pjan tal-Missier li 
												jirrifletti u jlaħħam fih, 
												f’mument determinat tal-istorja, 
												aspett jew ieħor tal-Vanġelu”. 
												Il-qdusija tfisser li wieħed 
												jgħix il-misteri tal-ħajja ta’ 
												Kristu, li “jmut u jqum 
												kontinwament miegħu”, u jerġa’ 
												jħaddan aspetti tal-ħajja tiegħu 
												fuq din l-art: il-qrubija tiegħu 
												għall-imwarrbin, il-faqar 
												tiegħu, l-imħabba sagrifikali 
												tiegħu. “Hi li tħallih 
												
												[lill-Ispirtu] 
												isawwar fik dak il-misteru 
												personali li jista’ jirrifletti 
												lil Ġesù Kristu fid-dinja 
												tal-lum”, f’missjoni biex tibni 
												s-saltna tal-imħabba, 
												tal-ġustizzja u tal-paċi 
												universali. 
												
												
												  
												
												
												Il-qdusija hi varjata daqskemm 
												varjata hi l-umanità; il-Mulej 
												għandu fi ħsiebu mixja 
												partikulari għal kull min 
												jemmen, mhux biss għall-kleru, 
												l-ikkonsagrati, jew dawk li 
												jħaddnu ħajja kontemplattiva. 
												Ilkoll aħna msejħin 
												għall-qdusija, hu x’inhu r-rwol 
												tagħna, “ilkoll imsejħin inkunu 
												qaddisin billi ngħixu bi mħabba 
												u kull wieħed minna joffri 
												x-xhieda tiegħu”, waqt li ta’ 
												kuljum induru lejn Alla. Fost 
												il-modi li bihom nistgħu noffru 
												x-xhieda tagħna hemm “stili 
												femminili ta’ qdusija”, ta’ 
												qaddisin nisa ċelebri jew ta’ 
												nisa “mhux magħrufa jew minsija” 
												li ħabirku fil-ħajja ta’ kuljum 
												tagħhom biex ġabu bidla 
												fil-komunitajiet tagħhom. Barra 
												l-isfidi l-kbar, il-qdusija 
												tikber permezz ta’ ġesti 
												ċkejkna: meta nirrifjutaw li 
												noqogħdu nlabalbu fuq l-oħrajn, 
												meta nisimgħu bis-sabar u 
												l-imħabba, meta llissnu kelma 
												ta’ ħlewwa lill-fqir. 
												
												
												  
												
												
												Il-qdusija żżommok fidil lejn 
												l-essri l-iktar profond tiegħek, 
												ħieles minn kull xorta ta’ 
												jasar, biex b’hekk tagħmel 
												il-frott fid-dinja tagħna. 
												Il-qdusija ma tagħmlekx inqas 
												bniedem, għax hi laqgħa bejn 
												id-dgħufija tiegħek u l-qawwa 
												tal-grazzja ta’ Alla. Imma 
												għandna bżonn ta’ mumenti 
												waħidna u ta’ skiet quddiem 
												Alla, biex nistgħu naffrontaw 
												dak li aħna tassew u nħallu lil 
												Alla jidħol. 
												
												
												  
												
												
												
												KAPITLU II: ŻEWĠ GĦEDEWWA 
												SOTTILI TAL-QDUSIJA 
												
												
												  
												
												
												In-Njostiċiżmu u l-Pelaġjaniżmu, 
												żewġ “falsifikazzjonijiet 
												tal-qdusija” li feġġu maż-żerniq 
												tal-istorja tal-Knisja, għadhom 
												sal-lum joħorġuna mir-rotta 
												tagħna. Dawn l-ereżiji 
												jipproponu “immanentiżmu 
												antropoċentriku mlibbes b’verità 
												Kattolika” li jesaġera 
												l-perfezzjoni umana, mingħajr 
												grazzja. 
												
												
												  
												
												
												In-Njostiċi ma jintebħux li 
												l-perfezzjoni tagħna titkejjel 
												mill-grad tal-imħabba tagħna, 
												mhux mill-għadd ta’ tagħrif u 
												għarfien li għandna. Huma 
												jifirdu l-intellett mill-ġisem, 
												u hekk jirriduċu t-tagħlim ta’ 
												Ġesù għal loġika kiesħa u iebsa 
												li tfittex taħkem kollox. Imma 
												d-duttrina mhijiex xi “sistema 
												magħluqa, sajma mid-dinamika li 
												kapaċi tnissel mistoqsijiet, 
												dubji, interrogattivi”. 
												L-esperjenza Nisranija mhijiex 
												ġabra ta’ tħaddimiet 
												intellettwali; l-għerf Nisrani 
												veru qatt ma nistgħu nifirduh 
												mill-ħniena għall-proxxmu 
												tagħna. 
												
												
												  
												
												
												L-istess setgħa li n-Njostiċiżmu 
												kien jattribwixxi 
												lill-intelliġenza, 
												il-Pelaġjaniżmu attribwieha 
												lir-rieda umana, lill-isforz 
												personali. Għalkemm il-Pelaġjani 
												moderni jitkellmu b’diskorsi 
												ħelwin dwar il-grazzja ta’ Alla 
												u jissuġġerixxu li r-rieda umana 
												hi xi ħaġa pura, perfetta, 
												tista’ kollox, li mbagħad magħha 
												jżidu l-grazzja, huma ma jaslux 
												biex jagħrfu li, f’din il-ħajja, 
												id-dgħufijiet umani ma jitfejqux 
												għalkollox u darba għal dejjem 
												mill-grazzja. 
												
												
												  
												
												
												Il-grazzja tibni fuq in-natura. 
												Ma tagħmilniex bnedmin b’poteri 
												speċjali, imma taħkimna u 
												tibdilna bil-mod il-mod. Jekk 
												nirrifjutaw din ir-realtà 
												storika u progressiva, nistgħu 
												naslu biex imbagħad nirrifjutaw 
												u nagħlqu l-bieb ta’ ħajjitna 
												għall-grazzja tal-Mulej. 
												Il-ħbiberija tiegħu dejjem se 
												tittraxxendina: ma nistgħux 
												nixtruha bl-opri tagħna, tista’ 
												tkun biss don li jitnissel 
												mill-inizjattiva kollha mħabba 
												tiegħu. B’hekk biss bl-isforzi 
												tagħna nistgħu nikkollaboraw 
												fit-trasformazzjoni progressiva 
												tagħna nfusna. 
												
												
												  
												
												
												Meta jagħtu importanza żejda 
												lir-rieda umana u lill-ħiliet 
												tagħhom infushom, ċerti Nsara 
												jistgħu jxaqilbu lejn ossessjoni 
												għal-liġi; jinġibdu lejn 
												il-vantaġġi soċjali u politiċi; 
												lejn tħassib riġidu żżejjed 
												għal-liturġija, għad-duttrina u 
												għall-prestiġju tal-Knisja; lejn 
												vanità dwar kemm għandhom ħila 
												jieħdu ħsieb kwistjonijiet 
												prattiċi, jew lejn interess 
												żejjed għal programmi li fihom 
												jgħinu lil xulxin jew jaslu 
												għar-realizzazzjoni personali, 
												kif ukoll lejn ċerti regoli, 
												drawwiet u modi ta’ kif jaġixxu. 
												Il-ħajja tal-Knisja tista’ ssir 
												oġġett ta’ mużew jew 
												il-proprjetà ta’ ftit magħżulin. 
												Dan jisraq lill-Vanġelu 
												mis-sempliċità, il-faxxinu u 
												l-gost tiegħu, u jirriduċih għal 
												proġett li ftit iħalli ftuħ 
												għat-tħaddim tal-grazzja. 
												
												
												  
												
												
												
												KAPITLU III: GĦAD-DAWL 
												TAL-IMGĦALLEM 
												
												
												  
												
												
												Il-Beatitudnijiet huma 
												t-tifsiriet li ħallielna Ġesù 
												ta’ xi jfisser tkun qaddis 
												fil-ħajja tagħna ta’ kuljum. 
												F’dan il-każ, “hienja” u 
												“mberkin” isiru sinonimi ta’ 
												“qaddisin”. Niksbu l-ferħ veru 
												mill-prattika fidila 
												tal-Beatitudnijiet u nistgħu 
												nesprimuhom biss jekk l-Ispirtu 
												s-Santu jidħol fina bil-qawwa 
												tiegħu u jeħlisna mid-dgħufija, 
												mill-egoiżmu, mill-għażż u 
												mill-kburija. 
												
												
												  
												
												
												Il-Papa Franġisku jfisser kull 
												waħda mill-Beatitudnijiet u 
												l-istedina tagħhom, u jagħlaq 
												hekk kull taqsima: 
												
												
												●    
												
												
												“Li nkunu foqra fl-ispirtu, din 
												hi l-qdusija”. 
												
												
												●    
												
												
												“Li nwieġbu b’qalb ħelwa u umli, 
												din hi l-qdusija” 
												
												
												●    
												
												
												“Li nagħrfu nibku mal-oħrajn, 
												din hi l-qdusija”. 
												
												
												●    
												
												
												“Li nkunu bil-ġuħ u l-għatx 
												għall-ġustizzja, din hi 
												l-qdusija”.  
												
												
												●    
												
												
												“Li nħarsu u naġixxu bil-ħniena, 
												din hi l-qdusija”. 
												
												
												●    
												
												
												“Li nżommu qalbna safja minn dak 
												kollu li jtappan l-imħabba, din 
												hi l-qdusija”. 
												
												
												●    
												
												
												“Li niżirgħu l-paċi madwarna, 
												din hi l-qdusija” 
												
												
												●    
												
												
												“Li nilqgħu ta’ kuljum it-triq 
												tal-Vanġelu minkejja li 
												toħolqilna l-problemi, din hi 
												l-qdusija”. 
												
												
												  
												
												
												Fil-kapitlu 25 tal-Vanġelu ta’ 
												Mattew (vv. 31-46), Ġesù jieqaf 
												fuq il-beatitudni tal-ħniena. 
												“Jekk irridu nfittxu dik 
												il-qdusija li hi mogħġuba 
												f’għajnejn Alla, f’dan it-test 
												se nsibu sewwasew regola ta’ 
												mġiba li fuqha għad isir ħaqq 
												minna”. Meta nagħrfu lil Kristu 
												fil-fqir u f’min qed ibati, 
												allura hemmhekk tidher quddiemna 
												l-istess qalb ta’ Kristu, 
												is-sentimenti tiegħu u 
												l-għażliet l-iżjed profondi 
												tiegħu. “Il-Mulej uriena ċar 
												ħafna kif il-qdusija ma nistgħux 
												nifhmuha u lanqas ngħixuha jekk 
												inwarrbu għall-ġenb dawn 
												l-esiġenzi tiegħu”. 
												
												
												  
												
												
												Ideoloġiji qarrieqa jistgħu 
												jwassluna minn naħa biex nifirdu 
												dawn l-esiġenzi tal-Vanġelu 
												mir-relazzjoni personali tagħna 
												mal-Mulej, hekk li 
												l-Kristjaneżmu jsir għamla ta’ 
												ONG imneżżgħa mill-mistiċiżmu 
												mdawwal li hu hekk ċar fil-ħajja 
												tal-qaddisin; min-naħa l-oħra, 
												hemm min m’għandux fiduċja 
												fl-impenn soċjali tal-oħrajn, u 
												jqisu bħala xi ħaġa 
												superfiċjali, mondana, 
												sekularizzata, immanentista, 
												komunista, populista; it-tħassib 
												partikulari etiku ta’ dawn 
												in-nies jegħleb kull tħassib 
												ieħor. 
												
												
												  
												
												
												Ngħidu aħna, il-ħarsien 
												tal-innoċenti li għadu ma 
												twelidx irid ikun ċar, sod u 
												appassjonat, għax hemm fin-nofs 
												id-dinjità tal-ħajja umana, 
												dejjem qaddisa, u dan tesiġih 
												l-imħabba għal kull persuna lil 
												hemm mill-iżvilupp tagħha. Imma 
												“daqstant ieħor qaddisa” hi 
												l-ħajja tal-foqra, 
												tal-imwarrbin, tal-emarġinati, 
												tal-abbandunati; fl-ewtanasja 
												moħbija tal-morda u tal-anzjani; 
												tal-vittmi tat-traffikar uman u 
												tax-xejriet ġodda ta’ jasar. 
												Wisq inqas il-qagħda 
												tal-migranti ma tista’ titqies 
												bħala tema sekondarja ħdejn 
												it-temi “serji” tal-bijoetika. 
												In-Nisrani “jixraqlu biss 
												l-atteġġjament ta’ min kapaċi 
												jilbes iż-żarbun ta’ dak ħuh li 
												qed jirriskja ħajtu biex jagħti 
												futur lil uliedu”.  
												
												
												  
												
												
												
												KAPITLU IV: XI KARATTERISTIĊI 
												TAL-QDUSIJA FID-DINJA TAL-LUM 
												
												
												  
												
												
												Il-Papa mbagħad ikellimna dwar 
												“xi aspetti tas-sejħa 
												għall-qdusija li nittama li 
												jidwu b’mod speċjali”, fl-għamla 
												ta’ “ħames wirjiet kbar 
												tal-imħabba lejn Alla u lejn 
												il-proxxmu li nqishom ta’ 
												importanza partikulari minħabba 
												f’xi riskji u limiti tal-kultura 
												tal-lum”.  
												
												
												  
												
												
												
												1) 
												
												
												Nissaportu, nistabru u nimxu bi 
												ħlewwa 
												
												
												  
												
												
												B’hekk ifisser dik il-qawwa 
												ġewwinija, b’għeruqha f’Alla, li 
												tagħmel possibbli xhieda li 
												tibqa’ żżomm sħiħa f’dak li hu 
												tajjeb. 
												
												
												  
												
												
												Jeħtieġ nitqabdu u ngħassu sewwa 
												fuq il-ġibdiet aggressivi u 
												egoċentriċi tagħna: l-Insara 
												“jistgħu jispiċċaw jieħdu sehem 
												fi xbieki ta’ vjolenza verbali 
												permezz tal-internet u d-diversi 
												oqsma jew spazji ta’ skambju 
												diġitali”. Imqar fil-midja 
												Kattolika nistgħu naqbżu 
												l-limiti, u xi drabi jiġu 
												ttollerati l-akkużi foloz u 
												l-kalunnja. “Hu sinifikattiv kif 
												xi drabi, aħna u nippretendu li 
												qed niddefendu kmandamenti oħra, 
												nagħlqu għalkollox għajnejna 
												għat-tmien wieħed: ‘La tixhidx 
												fil-falz’, u neqirdu bla ħniena 
												l-immaġni tal-oħrajn”. 
												
												
												  
												
												
												Ma jagħmlilniex ġid noqogħdu 
												nħarsu ’l isfel mill-għoli, jew 
												li nassumu r-rwol ta’ mħallfin 
												bla ħniena, li nqisu lill-oħrajn 
												bħal indiġeni u nippretendu 
												l-ħin kollu li nistgħu nagħtu 
												l-lezzjonijiet. Din hi għamla 
												sottili ta’ vjolenza. 
												
												
												  
												
												
												It-triq tal-qdusija tfisser li 
												nġarrbu l-“umiljazzjonijiet ta’ 
												kuljum”, ngħidu aħna “dawk li 
												lesti jissaportu biex isalvaw 
												il-familja tagħhom, jew jevitaw 
												li jitkellmu tajjeb fuqhom 
												infushom u jippreferu jfaħħru 
												lill-oħrajn flok jigglorifikaw 
												lilhom infushom, li jagħżlu 
												karigi inqas brillanti, jew xi 
												drabi jippreferu saħansitra 
												jġarrbu xi ħaġa inġusta biex 
												joffruha lill-Mulej”. 
												
												
												  
												
												
												Dan l-atteġġjament 
												“jippresupponi qalb li hi f’paċi 
												ma’ Kristu, ħielsa minn kull 
												aggressività li toħroġ minn jien 
												li hu wisq imkabbar”. 
												
												
												  
												
												
												2) 
												
												
												Il-ferħ u s-sens ta’ umoriżmu 
												
												
												  
												
												
												Il-qaddis hu kapaċi jgħix 
												bil-ferħ u s-sens ta’ umoriżmu. 
												Mingħajr ma jitlef ir-realiżmu, 
												idawwal lill-oħrajn bi spirtu 
												pożittiv u għani fil-ħniena. 
												Il-burdata ħażina mhix sinjal 
												ta’ qdusija. Xi drabi d-diqa 
												tista’ tkun sinjal ta’ 
												ingratitudni lejn id-doni ta’ 
												Alla. L-individwaliżmu u 
												l-konsumiżmu ma jistgħux joffru 
												l-veru ferħ; il-konsumiżmu 
												fil-fatt ma jagħmilx ħlief 
												itaqqal il-qalb. 
												
												
												  
												
												
												
												3) 
												
												
												Kuraġġ u ħeġġa 
												
												
												  
												
												
												Fl-istess waqt, il-qdusija hi 
												parresia: hi qalbiena, hi 
												qabża ta’ evanġelizzazzjoni li 
												tħalli marka f’din id-dinja. 
												“Il-qlubija u l-kuraġġ 
												appostoliku huma kostituttivi 
												tal-missjoni”. Jekk nindenjaw 
												immorru fil-periferiji, hemm sa 
												nsibuh: hu jkun diġà hemm. Ġesù 
												jimxi qabilna fil-qlub ta’ 
												ħutna, fil-laħam tagħhom miġruħ, 
												fil-problemi tagħhom, fil-qtigħ 
												il-qalb qawwi tagħhom. 
												
												
												  
												
												
												Iktar milli burokrati u 
												funzjonarji, il-Knisja għandha 
												bżonn ta’ missjunarji mqanqla, 
												imħeġġa biex jikkomunikaw 
												il-ħajja vera. Il-qaddisin 
												jissorprenduna, jaħsduna, għax 
												il-ħajja tagħhom issejħilna 
												noħorġu mill-medjokrità 
												trankwilla u li traqqadna. 
												L-Ispirtu s-Santu jippermettilna 
												nikkontemplaw l-istorja 
												fil-perspettiva ta’ Ġesù Rxoxt. 
												B’dan il-mod il-Knisja ma tibqax 
												wieqfa imma tista’ timxi ’l 
												quddiem u tilqa’ s-sorpriżi 
												tal-Mulej. 
												
												
												  
												
												
												
												4) 
												
												
												Fil-komunità 
												
												
												  
												
												
												Il-mixja lejn il-qdusija hi 
												vjaġġ li ngħixuh u nelaborawh 
												fil-komunità. Meta naqsmu 
												l-Kelma u niċċelebraw 
												l-Ewkaristija flimkien, insiru 
												iżjed aħwa, u dan ftit ftit 
												jibdilna f’komunità qaddisa u 
												missjunarja. Dan hu l-post ukoll 
												għal esperjenzi mistiċi 
												awtentiċi u maqsuma bejnietna. 
												
												
												  
												
												
												Madankollu, dawn l-esperjenzi 
												huma inqas frekwenti u 
												importanti mill-ħwejjeġ iż-żgħar 
												ta’ kuljum. Ġesù talab 
												lid-dixxipli biex iżommu 
												għajnejhom miftuħa 
												għad-dettalji: l-inbid li spiċċa 
												fil-festa, in-nagħġa nieqsa, 
												iż-żewġ muniti żgħar ta’ waħda 
												armla. 
												
												
												  
												
												
												Xi drabi, minn qalb dawn 
												id-dettalji ċkejkna jiġu 
												rregalati lilna esperjenzi ta’ 
												Alla li jfarrġuna. 
												
												
												  
												
												
												
												5) 
												
												
												Dejjem fit-talb 
												
												
												  
												
												
												Talb kollu fiduċja, ikun xi jkun 
												it-tul tiegħu, jirrappreżenta 
												t-tweġiba tal-qalb li tinfetaħ 
												għal-laqgħa personali ma’ Alla, 
												fejn nistgħu nisimgħu l-leħen 
												ħelu tal-Mulej. F’dan is-skiet 
												nistgħu ngħarblu, fid-dawl 
												tal-Ispirtu, it-toroq 
												tal-qdusija li l-Mulej 
												jipproponilna. Għal kull 
												dixxiplu hu indispensabbli 
												joqgħod mal-Imgħallem, jisimgħu, 
												jitgħallem minnu, dejjem. 
												
												
												  
												
												
												Alla kull darba jsawwab lilu 
												nnifsu mill-ġdid fl-istorja ta’ 
												ħajjitna, u għalhekk it-talb 
												tagħna hu mimli memorja. Int u 
												titlob, ħares lura lejn 
												l-istorja tiegħek, u fiha sa 
												ssib tant ħniena. 
												
												
												  
												
												
												Is-supplika hi espressjoni 
												tal-qalb li tafda f’Alla, li taf 
												li waħidha ma tistax tasal. 
												It-talba ta’ petizzjoni spiss 
												iserrħilna qalbna u tgħinna 
												nimxu ’l quddiem bit-tama. 
												It-talb ta’ interċessjoni hu att 
												ta’ fiduċja f’Alla u fl-istess 
												waqt espressjoni ta’ mħabba 
												għall-proxxmu. 
												
												
												  
												
												
												Fl-Ewkaristija, il-Kelma tilħaq 
												l-ogħla effikaċja tagħha, għax 
												issir preżenza reali ta’ Dak li 
												hu Kelma ħajja. 
												
												
												  
												
												
												
												KAPITLU V: TAQBIDA, SAHRA U 
												DIXXERNIMENT 
												
												
												  
												
												
												Il-Ħażin insibuh preżenti sa 
												mill-ewwel paġni tal-Iskrittura. 
												Ma rridux nirriduċu x-xitan għal 
												xi mit, figura simbolika jew 
												idea, biex qatt ma nitilfu 
												l-attenzjoni, u hekk nispiċċaw 
												iżjed vulnerabbli. 
												
												
												  
												
												
												Il-mixja tagħna lejn il-qdusija 
												hi battalja kontinwa li għaliha 
												l-Mulej tana t-tagħmir meħtieġ 
												fit-talb, il-Kelma ta’ Alla, 
												iċ-ċelebrazzjoni tal-Quddiesa, 
												l-adorazzjoni Ewkaristika, 
												ir-Rikonċiljazzjoni 
												sagramentali, l-opri ta’ karità, 
												u l-bqija. 
												
												
												  
												
												
												Il-mixja lejn il-qdusija hi 
												għajn ta’ paċi u ferħ, li 
												l-Ispirtu jagħtina. Kif inkunu 
												nafu jekk ħaġa hix ġejja 
												mill-Ispirtu s-Santu jew hix 
												ġejja mill-ispirtu tad-dinja jew 
												mill-ispirtu tax-xitan? Permezz 
												tad-dixxerniment, li jagħżel 
												bejn l-intelliġenza u s-sens 
												komun. Id-don tad-dixxerniment 
												hu iżjed u iżjed meħtieġ għax 
												iż-żmien tal-lum jipproponi 
												ħafna possibbiltajiet ta’ 
												distrazzjoni, kollha bħala 
												validi u tajbin l-istess. 
												
												
												  
												
												
												Id-dixxerniment hu grazzja mhux 
												biss għall-persuni l-iżjed 
												intelliġenti u mgħallma. Ma 
												jitlobx xi ħiliet partikulari, 
												imma jitlob id-dispożizzjoni 
												għas-smigħ: il-Mulej, l-oħrajn, 
												ir-realtà stess li dejjem 
												tisfidana b’modi ġodda. 
												
												
												  
												
												
												Għandna bżonn tas-skiet u t-talb 
												fit-tul biex nistgħu nifhmu 
												l-lingwaġġ ta’ Alla, biex 
												ninterpretaw it-tifsira vera 
												tat-tnebbiħ li naħsbu li kellna, 
												biex nikkalmaw l-ansjetajiet 
												tagħna u niġbru f’ċerta ordni 
												lil ħajjitna għad-dawl ta’ Alla. 
												
												
												  
												
												
												Dan l-atteġġjament ta’ smigħ 
												jimplika l-ubbidjenza 
												għall-Vanġelu bħala l-aqwa 
												kriterju, imma anki 
												għall-Maġisteru li jħarsu, biex 
												hekk infittxu li nsibu fit-teżor 
												tal-Knisja dak li jista’ jkun 
												aktar għammiel għas-salvazzjoni 
												tagħna llum; għax ir-riġidità 
												m’hemmx wisa’ għaliha quddiem 
												l-illum dejjiemi tal-Irxoxt. 
												
												
												  
												
												
												Alla jitlobna kollox, u kollox 
												jagħtina. Alla ma jidħolx 
												fil-ħajja tagħna biex inaqqsilha 
												minnha, imma bil-maqlub, biex 
												iwassalha għall-milja. Nitolbu 
												lill-Ispirtu s-Santu jagħtina 
												xewqa qawwija li nkunu qaddisin 
												għall-ikbar glorja ta’ Alla u 
												nagħmlu l-qalb lil xulxin f’din 
												il-fehma. Hekk naqsmu ma’ xulxin 
												hena li d-dinja qatt ma tista’ 
												teħodhulna. 
												
												
												  
												
												
												Ruma, 
												19 
												
												ta’ Marzu 
												
												2018 
												
												
												  
												
												
												  
												
												
												
												miġjuba mit-Taljan għall-Malti 
												minn Francesco Pio Attard 
												  
												 |