Aktar mill-Papa Ġwanni Pawlu II
...
|
ŻJARA LIS-SANTWARJU TA’ POMPEI
OMELIJA
TSAL-QDUSIJA TIEGĦU ĠWANNI PAWLU II
Pjazza tas-
Santwarju ta’ Pompei
Il-Ħadd, 21 ta’ Ottubru 1979
1. “Missus est
Angelus...”. “L-Anġlu Gabriel kien mibgħut minn Alla f’belt tal-Galilea jisimha
Nażżaret” (Lq 1,26). B’emozzjoni speċjali nippronunzjaw illum dan
il-kliem, fil-pjazza tas-Santwarju ta’ Pompei, li fih hija mdawra b’qima
singulari il-Verġni, li kien jisimha Marija (cf. Lq 1,27). Dik il-Verġni
li għandha kien mibgħut Gabriel. B’emozzjoni speċjali nisimgħu illum dak
il-kliem, f’dan il-Ħadd ta’ Ottubru, li għandu l-karattru tal-Ħadd missjunarju.
Madankollu l-kliem tal-Vanġelu ta’ San Luqa jitkellem dwar il-bidu tal-Missjoni.
Il-missjoni tfisser inkunu mibgħuta, u nkunu nkarigati li nisvolġu azzjoni
speċifikata.
Kien mibgħut minn Alla
Gabriel għand Marija ta’ Nażżaret biex iħabbrilha u, fiha, lill-ġeneru uman
kollu l-missjoni tal-Verb. Hekk hu, Alla ried jibgħat lill-Iben etern sabiex,
waqt li jsir bniedem, ikun jistà jirregala lill-bniedem il-ħajja divina,
il-filjolanza divina, il-grazzja u l-verità.
Il-Missjoni tal-Iben
tibda propju f’dak il-waqt ta’ Nażżaret, meta Marija tismà l-kliem ippronunzjat
minn fomm Gabriel: “Inti sibt grazzja quddiem Alla. Hekk hu, inti tnissel iben,
twelldu u ssemmih Ġesù” (Lq 1,30-31).
Il-missjoni ta’ dan
l-Iben, Verb etern, tibda mela, meta Marija ta’ Nażżaret, Verġni, “mara mgħarrsa
ma’ raġel mid-dar ta’ David, jismu Ġużeppi” (Lq 1,27), meta semgħet dan il-kliem
ta’ Gabriel, twieġeb:”Hawn jien il-qaddejja tal-Mulej, ħa jsir minni dak li
għidtli” (Lc 1,38).
F’dak il-waqt tibda
l-missjoni tal-Iben fid-dinja. Il-Verb tal-istess sustanza tal-Missier isir
ġisem fil-ġuf tal-Verġni. Il-Verġni nfisha ma tistax tifhem kif se jitwettaq dan
kollu. Għalhekk qabel ma twieġeb: “Ħa jsir minni”, tistaqsi: “Kif inhu
possibbli? Ma nafx raġel” (Lc 1,34). U tirċievi t-tweġiba determinanti:
“L-Ispirtu Santu jinżel fuqek, fuqek tifrex id-dell tagħha l-qawwa tal-Iktar
Għoli. Dak li jitwieled ikun mela qaddis u msejjaħ Bin Alla” (Lc 1,35-37).
F’dak il-waqt Marija diġa tifhem. U ma tistaqsix iktar. Tgħid biss: “Ħa jsir
minn dak li għidtli” (Lq 1,38). U l-Verb isir bniedem (cf. Ġw 1,14).Tibda
l-missjoni tal-Iben u l-missjoni tal-Ispirtu Santu. Fuq dan l-ewwel stadju
l-missjoni tiġi ndirizzata lilha biss: lill-Verġni ta’ Nażżaret. L-ewwel fuqha
jinżel l-Ispirtu Santu. Hija, fis-sustanza umana u verġinali tagħha, tiġi mdella
bil-qawwa tal-Iktar Għoli. Grazzi għal din il-qawwa, u minħabba l-Ispirtu Santu,
hija ssir Omm l-Iben ta’ Alla, waqt li tibqà Verġni. Il-missjoni tal-Iben tibda
fiha, taħt qalbha. Il-missjoni tal-Ispirtu Santu, li “jipproċedi mill-Missier u
mill-Iben”, jasal ukoll l-ewwel fiha, f’ruħha li hija l-Għarusa tiegħu, l-iktar
pura u l-iktar sensibbli .
2. Dan il-bidu
fiż-żmien, dan il-bidu storiku tal-Missjoni tal-Iben u tal-Ispirtu Santu, hemm
bżonn li nżommuh f’moħħna b’mod speċjali llum, fil-Ħadd missjunarju annwali
tax-xahar ta’ Ottubru. Għal dan il-bidu għandha ddur il-Knisja kollha,
kullimkien, f’kull podst u f’kull qalb. Il-Knisja hija kollha u kullimkien
missjunarja għaliex fiha tibqà b’mod kontinwu din il-missjoni tal-Iben u
tal-Ispirtu Santu,li kellha l-bidu storiku tagħha fuq l-art propju f’Nażżaret,
fil-qalb tal-Verġni.
Waqt li sar bniedem
f’ġufha bl-opra tal-Ispirtu Santu, Alla-Iben daħal fl-istorja tal-bniedem biex
iġib dan l-Ispirtu lil kull bniedem u lill-umanità kollha kemm hi. Il-missjoni,
li l-ewwel bidu tagħha taħt il-qalb tal-Verġni ta’ Nażżaret kien imdellel
bil-qawwa tal-Iktar Għoli, immatura permezz taż-żmien kollu moħbi tal-Iben ta’
Alla u mbagħad permezz tal-kelma ħajja tal-Vanġelu tiegħu u permezz
tas-sagrifiċċju tas-salib u x-xhieda tal-qawmien mill-imwiet sal-jum
fiċ-ċenaklu; u dan huwa mfakkar lilna wkoll mil-liturġija tallum. Kien dak
il-jum, li fih mhux biss Marija imma l-Knisja kollha, il-Poplu kollu tal-Patt
il-Ġdid, irċieva l-Ispirtu Santu u flimkien miegħu sar parteċipi fil-missjoni
tal-Imgħallem tiegħu rxuxtat u tal-uniku Midluk (Messija). Waqt li kiseb
is-sehem fil-missjoni saċerdotali, profetika u rjali, il-Poplu ta’ Alla,
jiġifieri l-Knisja, sar totalment missjunarju.
3. U propju fil-Ħadd
tallum, il-Poplu ta’ Alla, jiġifieri l-Knisja, jiffissa għajnejh bi gratitudni
fuq il-misteru ta’ din il-missjoni, li kellha l-bidu tagħha f’Nażżaret u mbagħad
fiċ-ċenaklu ġerosolmitan. Waqt li jimmedita mela fuq il-propju karattru
missjunarju l-Poplu ta’ Alla, jiġifieri l-Knisja, jindirizza, bl-iktar
solleċitudni profonda u żelu tal-Ispirtu, fuq id-dimensjonijiet kollha
tal-missjoni tiegħu kontemporanja; fuq il-postijiet kollha, fuq il-kontinenti
kollha u fuq il-Popli kollha, għaliex Kristu darba qallu: “Morru mela u għallmu
lill-Ġnus kollha…” (Mt 28,19). “...Ippridkaw il-Vanġelu lil kull maħluq”
(Mk 16,15). Għal dan, fil-Ħadd missjunarju, il-Knisja timxi fuq il-passi
ta’ tagħlimu, tal-missjoni tiegħu, tal-evanġelizzazzjoni u tal-katekeżi, kemm
fost in-nazzjonijiet u l-popli diġa għal ħafna żmien insara kif ukoll fost dawk
żgħażagħ u riċenti, u fost dawk li għadhom ma ntlaħqux mill-grazzja tal-fidi u
tal-verità tas-salvazzjoni.
Il-Knisja tagħmlu waqt
li għandha quddiem għajnejha it-tagħlim kollu tal-Vatikan II, kemm
il-Kostituzzjoni Lumen Gentium bħall-Gaudium et Spes; kif ukoll
id-Digriet dwar l-attività missjunarja tal-Knisja Ad Gentes kif ukoll
id-Digriet dwar l-ekumeniżmu, id-dikjarazzjoni dwar il-libertà reliġjuża u
d-Dikjarazzjoni dwar ir-relazzjonijiet tal-Knisja mar-reliġjonijiet mhux
Kristjani. Dawn id-Dokumenti splendidi kollha jkellmu lill-Knisja ta’ żmienna,
lill-Knisja ta’ dan l-għoxrin seklu li wasal biex jintemm, jitkellmu dwar xi
tfisser tkun missjunarju u jkollok missjoni x’tiżvolġi. U jordnawlha, kif kien
għamel darba Kristu lill-Appostli, li jħarsu lejn l-oqsma tal-erwieħ umani, li
dejjem b’xi mod “diġa qegħdin jisfaru għall-ħsad” (Ġw 4,35). Huma forsi
tassew maturi? Waslu biex jimmaturaw? Jew inkella fosthom qegħdin jikbru
oġġezzjonijiet kontra l-kelma tal-Vanġelu u kontra l-Ispirtu, li “jonfoħ fejn
irid” (Ġw 3,8).
Għalina qatt mhu
permess li nitilfu t-tama, għalkemm nistgħu permezz ta’ perijodi ta’ esperjenzi
u provi iebsa. Qatt mhu permess li ninsew li l-Mulej stess – Dak li b’demmu aħna
ġejna meħlusa (cf. 1Pt 1,19; Ef 1,7), iħares lejn dawn l-oqsma
tal-erwieħ u lilna, dixxipli tiegħu, jgħidilna: “Itolbu! “Itolbu mela lil sid
il-ħsad li jibgħat ħaddiema għall-ħsad tiegħu” (Mt 9,38). Ejjew nagħmluh b’mod
speċjali f’dan il-Ħadd.
4. Marjia hija dejjem
fiċ-ċentru tat-talb tagħna. Hija hi l-ewwel fost dawk li jitolbu. U hija
l-“Omnipotentia supplex”: l-Omnipotenza tal-interċessjoni.
Tali kienet f’darha
ta’ Nażżaret, meta kienet titkellem ma’ Gabriel. Ejjew naqbduha hemm
fil-profondità tat-talb. Fil-profondità tat-talb ikellimha Alla l-Missier.
Fil-profondità tat-talb il-Verb Etern isir Binha. Fil-profondità tat-talb jinżel
fuqha l-Ispirtu Santu.
U mbagħad hija
tittrasferixxi din il-profondità tat-talb minn Nażżaret għaċ-ċenaklu ta’
Pentekoste, fejn l-Appostli kollha: Pietru u Ġwanni, Ġakbu u Indri, Filippu u
Tumas, Bartolmew u Mattew, Ġakbu ta’ Alfew u Xmun iż-żelota u Ġuda ta’ Gakbu
kienu flimkien magħha regolari u armoniċi fit-talb (cf. At 1,13-14).
5. Marija
tittrasferixxi l-istess profondità tat-talb ukoll fuq dan il-post privileġġjat
fl-art Taljana, mhux bogħod min-Napli, li fiha llum ġejna pellegrinaġġ. Dan huwa
s-santwarju tar-rużarju, jiġifieri s-santwarju tat-talba marjana; ta’ din
it-talba li Marija tgħid flimkien magħna kif kienet titlob flimkien mal-Appostli
fiċ-Ċenaklu.
Din it-talba tissejjaħ
ir-rużarju. U hija it-talba favorita tagħna li nindirizzaw lilha; lil Marija.
Bla ebda dubju. Ejjew ma ninsewx iżda li kontemporanjament ir-rużarju huwa
t-talba tagħna ma’ Marija. Huwa t-talba ta’ Marija magħna, mas-suċċessuri
tal-Appostli, li sawru l-bidu tal-Iżrael il-ġdid, tal-Poplu ta’ Alla l-ġdid.
Niġu mela hawn biex
nitolbu ma’ Marija; biex nimmeditaw, flimkien magħha, il-misteri, li hija bħala
Omm, kienet timmedita f’qalbha (cf. Lq 2,19), u tkompli timmedita,
tkompli tikkonsidra. Ġaladarba dawn huma l-misteri tal-ħajja eterna. Kollha
għandhom id-dimensjoni eskatoloġika tagħhom. Huma mgħaddsa f’Alla nnifsu. F’dak
Alla li “jgħammar f’dawl inaċċessibbli” (1Tm 6,16) huma mgħaddsa dawn
il-Misteri kollha, hekk sempliċi u hekk aċċessibbli. U hekk b’mod strett
marbutin mal-istorja tas-salvazzjoni tagħna.
U għalhekk din it-talba
ta’ Marija. Mgħaddsa fid-dawl ta’ Alla nnifsu, tibqà kontemporanjament dejjem
miftuħa lejn l-art, lejn il-problemi kollha umani. Lejn il-problemi kollha ta’
kull bniedem u fl-istess ħin, tal-komunitajiet kollha umani, tal-familji, tan-nazzjonijiet;
lejn il-problemi kollha internazzjonali tal-umanità. Bħal per eżempju dawk li
kelli ċ-ċans inqanqal quddiem l-Assemblea tal-Ġnus Magħquda, fit-2 ta’ Ottubru.
Din it-talba ta’ Marija, dan ir-rużarju, huwa miftuħ b’mod kostanti lejn l-missjoni
kollha tal-Knisja, lejn id-diffikultajiet tagħha u lejn it-tamiet tagħha, lejn
il-persekuzzjonijiet u n-nuqqas ta’ fehim, lejn kull servizz li hija twettaq
fil-konfront tal-bnedmin u tal-popli. Din it-talba ta’ Marija, dan ir-rużarju
huwa propju tali, għaliex mill-bidu kien ispirat mil-“loġika tal-qalb”. U t-talba
kienet iffurmata f’din il-qalb permezz tal-esperjenza l-iktar splendida, li fiha
kienet involuta: permezz tal-misteru tal-Inkarnazzjoni.
Alla tana, minn ħafna
żmien ilu, tali sinjal: “Araw: il-Verġni tnissel u twelled iben li ssemmi
Emmanuel” (Iż 7,14). Emmanuel “li jfisser Alla magħna” (Mt 1,23).
Magħna u għalina: “biex jgħaqqad flimkien l-ulied ta’ Alla li kienu mferrxin” (Ġw 11,52).
6. Niġi mela hawn,
fis-santwarju ta’ Pompei, fl-ispirtu ta’ din it-talba biex ngħix flimkien
magħkom dak is-sinjal tal-profezija ta’ Iżaija. U waqt li nieħu sehem fit-talba
tal-Ġenitriċi ta’ Alla, li hija “Omnipotentia supplex”, nixtieq flimkien mal-pellegrini
kollha nesprimi r-ringrazzjament għal dik il-missjoni multipla, li ultimament
kelli x-xorti nwettaq bejn ix-xahar ta’ Settembru u ta’ Ottubru. Dwar din diġa
tkellimt iktar minn darba. Irripetejt il-kliem u l-ħsibijiet li Ġesù stess kien
għallem lill-Appostli: “Meta tkunu għamiltu dak kollu li kien ordnat lilkom,
għidu: Aħna qaddejja inutli. Agħmilna dak li kellna nagħmlu” (Lq 17,10).
U għalhekk, ferm iktar inħoss il-bżonn li niżżi ħajr hawn, f’dan is-santwarju,
Marija u ma’ Marija.
U jekk il-gratitudni
tiegħi tmur b’mod kontemporanju wkoll għall-bnedmin, dan nagħmlu b’mod speċjali
sabiex dan is-servizz tiegħi ta’ Pietru, servizz papali, huma ħejjewh hekk
tajjeb għarkubbtejhom; għaliex tawh karattru ta’ talb profond, karattru
sagramentali, ewkaristiku. Nistà naħseb, mingħajr kommozzjoni, għal tant
bnedmin, spiss żgħażagħ, li permezz tas-sagrifiċċji, il-laqgħat lejlija daħlu
tant fl-Ispirtu li kellu jitkellem?
Hemm bżonn tassew li
niftakru dwar dan. Ladarba dan hu il-qalb stess ta’ dak il-ministeru; il-bqija
huwa biss manifestazzjoni, li b’mod uman wieħed kultant jaqra b’mod superfiċjali
żżejjed. Kristu mill-banda l-oħra jgħallimna li t-teżor, jiġifieri l-valur
essenzjali, jinsab fil-qalb (cf. Lq 12,34).
Niġi hawn mela biex
niżżi ħajr għal dan kollu. U jekk niġi wkoll biex nitlob – oh kemm għandi
x’nitlob! Kemm għandi x’nitlob bil-ħniena! – dak li nitlob huwa b’mod speċjali
li l-missjoni tal-Knisja, tal-Poplu ta’ Alla, il-missjoni li bdiet f’Nażżaret,
għall-Kalvarju, fiċ-Ċenaklu, titwettaq fl-epoka tagħna fiċ-ċarezza kollha tagħha
u flimkien mal-armonija tas-sinjali ta’ żminijietna. Li, fuq l-eżempju
tal-Qaddejja tal-Mulej, inkun nistà – sa ma jogħġob lil Alla – nibqà qaddej
fidil u umli ta’ din il-missjoni tal-Knisja kollha u li nħoss, niftakar u
nirripeti biss dan: li jien qaddej umli.
Miġjub
mit-Taljan għall-Malti minn Emanuel Zarb
|