| 
												  
												   | 
												
												 
												
												  
												
												  
												
												
												
												  
												
												
												
												ITTRA 
												ENĊIKLIKA 
												
												
												
												  
												
												
												
												
												SLAVORUM 
												 APOSTOLI 
												
												
												
												
												  
												
												
												
												tal-Papa Ġwanni Pawlu II 
												
												
												
												  
												
												
												
												lill-isqfijiet, saċerdoti, 
												familji reliġjużi u l-insara 
												kollha 
												
												
												
												b’tifkira tal-ħdax-il mitt sena 
												tal-ħidma għax-xandir 
												tal-Evanġelju 
												
												
												
												minn San Ċirillu u San Metodju 
												
												
												
												  
												
												
												
												  
												  
												
												
												
												
												DAĦLA 
												
												
												
												1.  It-tifkira 
												tal-Appostli tas-Slavi, San 
												Ċirillu u San Metodju 
												fil-Knisja hi marbuta mal-ħidma 
												li għamlu għax-xandir 
												tal-Evanġelju.  Nistgħu ngħidu 
												wkoll li t-tifkira ħajja u ta’ 
												siwi kbir llum ukoll. 
												
												
												
												Bl-ittra Appostolika Tiegħi, 
												Egregiae Virtutis 
												tal-31 ta’ Diċembru 1980, jien 
												ipproklamajt lil San Ċirillu u 
												lil San Metodju, patruni 
												tal-Ewropa flimkien ma’ San 
												Benedittu, għax qist x’qima u 
												ħajr kien hemm tul il-mijiet 
												tas-snin, l-aktar fost 
												il-ġnus Slavi lejn dawn 
												iż-żewġ Aħwa minn Salonika (li 
												fl-antik kienet magħrufa bħala
												Tessalonika) u 
												kkonsidrajt x’sehem kellhom 
												fix-xandir tal-Evanġelju fost 
												dawk il-ġnus; meta għamilt dan 
												kelli fi ħsiebi wkoll li dan 
												seta’ jgħin 
												għar-rikonċiljazzjoni bejn 
												in-nazzjonijiet, ħa jgħixu 
												flimkien bħala ħbieb u 
												għall-mixi ’l quddiem 
												fil-progress u r-rispett 
												għad-dinjità li tixraq lil kull 
												nazzjon.  Meta għamilt dan jien 
												imxejt fuq il-pass tal-Papiet li 
												ġew qabli, u b’mod speċjali, 
												tal-Papa Ljun XIII, li aktar 
												minn mitt sena ilu, fit-30 ta’ 
												Settembru 1880, bl-Enċiklika 
												Grande Munus 
												ried li dawn iż-żewġ Qaddisin 
												ikunu miqjuma mill-Knisja 
												kollha, u mill-Papa Pawlu VI li 
												bl-Ittra Appostolika Pacis
												Nuntius 
												tal-24 ta’ Ottubru 1964, 
												ipproklama lil San Benedittu 
												Patrun tal-Ewropa. 
												
												
												
												2.  
												L-għan tad-dokument ta’ 
												ħames snin ilu kien li jfakkar 
												lin-nies dawn l-atti solenni 
												tal-Knisja u jwassal l-insara u 
												lin-nies kollha ta’ rieda tajba 
												li għandhom għal qalbhom il-ġid, 
												l-armonija u l-għaqda 
												tal-Ewropa, biex jintebħu 
												x’importanza għandhom San 
												Benedittu, San Ċirillu u San 
												Metodju, bħala eżempji ħajjin 
												ta’ għajnuna spiritwali 
												għall-insara tal-lum, l-aktar 
												għall-ġnus tal-Ewropa; l-aktar 
												bit-talb u bil-ħidma ta’ dawn 
												il-Qaddisin, l-Ewropa, minn 
												żmien ilu, għarfet tniżżel 
												l-egħruq tagħha fil-Knisja u 
												fit-tradizzjoni nisranija. 
												
												
												
												L-Ittra Appostolika tiegħi 
												tal-1980, inkitbet b’tama 
												qawwija li, bil-mod il-mod, 
												fl-Ewropa u fid-dinja, jintrebaħ 
												kull ma qiegħed jifred Knejjes, 
												nazzjonijiet u popli, u kienet 
												marbuta ma’ tliet ċirkostanzi li 
												dwarhom kont naħseb u nitlob 
												ħafna.  L-ewwel ċirkostanza 
												kienet il-ħdax-il mitt sena 
												tal-Ittra Pontifiċja 
												Industriae Tuae 
												li biha l-Papa Ġwanni VIII 
												fis-sena 880 ta l-approvazzjoni 
												tiegħu għall-użu tal-ilsien 
												Slavoniku antik fil-Liturġija, 
												ilsien li fih iż-żewġ Qaddisin 
												Aħwa kienu qalbu l-kotba 
												liturġiċi li ħadu magħhom.  
												It-tieni ċirkostanza kienet 
												l-ewwel mitt sena tal-Enċiklika
												Grande Munus li semmejt 
												aktar ’il fuq.  It-tielet 
												ċirkostanza kien il-bidu, 
												proprju fl-1980, ta’ djalogu 
												teoloġiku hieni u mimli tamiet 
												bejn il-Knisja Kattolika u 
												l-Knejjes Ortodossi, fil-gżira 
												ta’ Patmos. 
												
												
												
												3.  F’din l-enċiklika tal-lum 
												nixtieq nagħmel riferenza 
												speċjali għall-Enċiklika 
												Grande Munus li biha l-Papa 
												Ljun XIII ried ifakkar 
												lill-Knisja u d-dinja x’merti 
												appostoliċi kellhom dawn 
												iż-żewġt aħwa — mhux biss San 
												Metodju, li skont 
												it-tradizzjoni, temm ħajtu 
												f’Velehrad, fil-Moravja l-Kbira, 
												fis-sena 885, imma wkoll San 
												Ċirillu li l-mewt firditu minn 
												ħuh fis-sena 869, waqt li kienu 
												Ruma fil-belt li għadha sal-lum 
												tgħożż il-fdalijiet tiegħu 
												b’qima kbira fil-Bażilika ta’ 
												San Klement.   
												
												
												
												Il-Papa Ljun XIII, wara li 
												fakkar il-ħajja qaddisa u 
												l-merti appostoliċi kbar taż-żewġ 
												Aħwa minn Salonika, 
												iffissa l-festa tagħhom fis-7 
												ta’ Lulju.  Wara l-Konċilju 
												Vatikan II, minħabba t-tiġdid 
												liturġiku li sar, il-festa 
												tagħhom ġiet trasferita għall-14 
												ta’ Frar, jum li fih 
												storikament, San Ċirillu twieled 
												għas-sema. 
												
												
												
												Wara li għaddew aktar minn mitt 
												sena mill-pubblikazzjoni 
												tal-ittra tal-Papa Ljun XIII 
												iċ-ċirkostanzi ġodda ta’ dan 
												iż-żmien li fih qiegħda taħbat 
												il-ħdax-il mitt sena mill-mewt 
												ta’ San Metodju, iħeġġuni biex 
												inġedded it-tifkira li tagħmel 
												il-Knisja ta’ dan l-anniversarju 
												hekk importanti.  U din il-ħaġa 
												nħossha li hi dmir speċjali 
												tiegħi, l-ewwel Papa li ġie 
												msejjaħ biex joqgħod fuq 
												il-Kattedra ta’ San Pietru 
												mill-art tal-Polonja, jiġifieri 
												minn fost il-ġnus slavi. 
												
												
												
												Il-ġrajjiet ta’ dawn l-aħħar 
												mitt sena u speċjalment 
												il-ġrajjiet ta’ dawn l-aħħar 
												għaxriet ta’ snin għenu ħafna 
												mhux biss biex tiġġedded 
												it-tifkira reliġjuża ta’ dawn 
												iż-żewġ Qaddisin, imma wkoll 
												biex iqajmu interess storiku u 
												kulturali dwarhom.  Fid-dawl 
												taċ-ċirkostanzi u tal-esperjenzi 
												ta’ żminijietna l-kariżmi 
												speċjali li kellhom ġew aktar 
												magħrufin.  Għenu ħafna bħala 
												sinjali taż-żminijiet 
												li-ġrajjiet tas-seklu għoxrin; u 
												l-aqwa ġrajja kienet ġrajja 
												kbira fil-ħajja tal-Knisja:  il-Konċilju 
												Vatikan II.  Fid-dawl 
												tal-maġisteru u fil-għan 
												pastorali ta’ dan il-Konċilju, 
												nistgħu nħarsu b’mod ġdid — 
												b’mod aktar fil-fond u aktar 
												sħiħ — lejn dawn iż-żewġ 
												qaddisin, li ħdax-il mitt sena 
												jifirduhom minna.  Fil-ħajja u 
												l-ħidma appostolika tagħhom 
												għandna naraw dawk l-elementi li 
												l-Provvidenza ta’ Alla riedet 
												fihom biex fi żminijietna 
												jidhru b’milja ġdida u hekk 
												jagħtu frott ġdid.    
												
												
												
												  
												
												
												
												
												II 
												
												
												
												
												BJOGRAFIJA FIL-QOSOR 
												
												
												
												4. 
												 Kif 
												għamilt fl-Enċiklika Grande 
												Munus, nixtieq infakkar 
												il-ħajja ta’ San Metodju, iżda
												
												mingħajr ma nħalli 
												fil-ġenb dik ta’ San Ċirillu, 
												tant huma marbutin ma’ xulxin 
												il-ħajjiet ta’ dawn iż-żewġ 
												aħwa.  Dan se nagħmlu b’mod 
												ġenerali u nħalli diskussjoni 
												fit-tul dwar punti partikulari 
												għar-riċerka storika. 
												
												
												
												Il-belt fejn twieldu dawn 
												iż-żewġ Aħwa Qaddisin, hija 
												l-belt moderna ta’ Salonika, li 
												fis-seklu IX kienet ċentru 
												importanti ħafna tal-ħajja 
												kummerċjali u kulturali 
												tal-Imperu Biżantin, u kellha 
												importanza kbira fil-ħajja 
												intellettwali u soċjali ta’ dawk 
												in-naħiet tal-Balkani.  
												Għax kienet tinsab qrib 
												l-artijiet tas-Slavi, kellha 
												wkoll isem Slav: Solun. 
												
												
												
												Metodju kien il-kbir, u 
												fil-Magħmudija tawh l-isem ta’ 
												Mikiel.  Twieled bejn is-snin 
												815 u 820.  Ħuh iż-żgħir 
												Kostantinu, li hu aktar magħruf 
												bħala Ċirillu, l-isem li ħa 
												bħala reliġjuż, twieled bejn 
												is-snin 827 u 828.  Missierhom 
												kien uffiċjal għoli 
												fl-amministrazzjoni imperjali.  
												Minħabba l-qagħda soċjali 
												tal-familja ż-żewġ aħwa seta’ 
												kellhom l-istess karriera ta’ 
												missierhom, u fil-fatt Metodju 
												beda din il-karriera u laħaq 
												Archon jew prefett ta’ waħda 
												mill-provinċji tal-frontiera 
												tal-imperu, provinċja fejn kienu 
												jgħammru ħafna nies Slavi.  Iżda 
												mbagħad ħalla l-karriera u 
												nġabar f’wieħed mill-monasteri 
												taħt il-muntanja Olympus 
												fil-Bitinja, li dak iż-żmien 
												kienet magħrufa bħala l-Muntanja 
												mqaddsa. 
												
												
												
												Ħuh Ċirillu studja f’Bisanzju u 
												rnexxa ħafna fl-istudju; ġie 
												ordnat  saċerdot wara li ċċaħħad 
												minn karriera politika 
												mill-aqwa.  Minħabba 
												l-kapaċitajiet intellettwali u 
												reliġjużi kbar tiegħu u minħabba 
												l-għerf li kellu, meta kien 
												għadu żgħir fil-għomor ġew fdati 
												lilu uffiċċji delikati ħafna 
												fil-Knisja, bħal dik ta’ 
												Arkivista tal-Bażilika ta’ Santa 
												Sofija f’Kostantinopli u 
												fl-istess ħin ukoll, il-kariga 
												tassew ta’ ġieħ ta’ Segretarju 
												tal-Patrijarka ta’ dik il-belt.  
												Iżda ma damx wisq ma wera 
												x-xewqa li jħalli dawn iż-żewġ 
												karigi biex jiddedika ħatju 
												għall-istudju u 
												għall-kontemplazzjoni ’l bogħod 
												minn kull xewqa ta’ ambizzjoni.  
												U għalhekk inġabar, bla ma ħadd 
												kien jaf, f’monasteru f’xatt 
												il-Baħar Iswed.  Sabuh sitt xhur 
												wara, u renexxielhom iġagħluh 
												jaċċetta li jgħallem 
												il-filosofija fl-iskola 
												superjuri ta’ Kostantinopli 
												fejn, minħabba l-għerf għoli 
												tiegħu, kiseb l-isem ta’ 
												il-Filosofu, isem li bih 
												għadu magħruf sal-lum.  Aktar 
												tard il-Patrijarka u l-Imperatur 
												bagħtuh b’missjoni għand 
												is-Saraċini.  Meta temm din 
												il-ħidma reġa’ ħalla d-dinja u 
												nġabar ma’ ħuh, Metodju, biex 
												miegħu jgħix il-ħajja 
												monastika.  Iżda mill-ġdid, 
												flimkien ma’ ħuh Metodju, kellu 
												jagħmel sehem, bħala espert 
												reliġjuż u kulturali, minn 
												delegazzjoni Biżantina għand 
												il-Kazari.  Waqt li kienu 
												fil-Krimea, f’Kherson, sabu 
												l-knisja fejn ħasbu li kien 
												midfun San Klement, il-Papa ta’ 
												Ruma u martri, li kien ġie 
												eżiljat f’dak il-post 
												imbiegħed.  Ħadu r-relikwi 
												tiegħu u ġarruhom magħhom 
												u, aktar tard ħaduhom ukoll 
												magħhom fil-vjaġġ missjunarju li 
												għamlu lejn il-punent, u setgħu 
												jwassluhom bis-solennità kollha 
												Ruma u jagħtuhom lill-Papa 
												Adrijan II. 
												
												
												
												5.  Il-ġrajja li ddeterminat 
												x’kellha tkun il-bqija ta’ 
												ħajjithom kienet it-talba li 
												l-Prinċep Rastislav tal-Moravja 
												l-Kbira għamel lill-Imperatur 
												Mikiel III biex jibgħatlu isqof 
												u mgħallem ħa jfisser lill-ġnus 
												tiegħu l-fidi nisranija vera 
												f’ilsienhom stess. 
												 
												
												
												
												Intgħażlu l-Qaddisin Ċirillu u 
												Metodju, li aċċettaw minnufih u 
												telqu lejn il-Moravja fejn 
												aktarx waslu fis-sena 863: 
												il-Moravja l-Kbira dak iż-żmien 
												kien pajjiż li fih kienu 
												jgħammru ħafna ġnus Slavi 
												tal-Ewropa tan-nofs, pajjiż fejn 
												kienu jiltaqgħu u jitħalltu 
												flimkien l-influwenzi tal-Lvant 
												u tal-Punent.  Ċirillu u Metodju 
												bdew il-missjoni tagħhom fost 
												dawk il-ġnus, missjoni li 
												għaliha ddedikaw il-bqija ta’ 
												ħajjithom, ġejjin u sejrin minn 
												post għall-ieħor, fost ħafna 
												ċaħdiet, tbatijiet, egħdewwa u 
												persekuzzjonijiet; u barra dan 
												kollu San Metodju kellu wkoll 
												igħaddi żmien f’ħabs kiefer u 
												iebes.  Ġarrbu dan kollu b’fidi 
												qawwija u tama kbira f’Alla.  
												Kienu ħejjew ruħhom sewwa għal 
												din il-ħidma li ġiet fdata 
												lilhom:  ħadu magħhom il-kotba 
												tal-Iskrittura li kienu jeħtieġu 
												ħa jiċċelebraw il-Liturgija 
												Mqaddsa, li ħejjew u qalbu 
												fl-ilsien Slavoniku, u kitbu 
												b’alfabet ġdid, imħejji minn 
												Kostantinu l-Filosofu, u għal 
												kollox adatt biex ifisser 
												il-ħoss tal-kliem Slav.  
												Il-ħidma missjunarja taż-żewġt 
												aħwa kellha suċċess kbir, iżda 
												ltaqgħet ukoll ma’ 
												diffikultajiet li wieħed 
												jifhimhom, diffikultajiet 
												imqanqla mill-Knejjes Latini 
												tal-qrib, li qabel San Ċirillu u 
												San Metodju, kienu ġà bdew 
												iħabbru l-Evanġelju f’dak 
												il-pajjiż. 
												
												
												
												Xi tliet snin wara, huma u 
												sejrin Ruma, Ċirillu u Metodju 
												waqfu fil-Pannonja, fejn 
												laqagħhom bil-qalb il-Prinċep 
												Slav Kocel li kien ħarab hemm 
												miċ-ċentru politiku u reliġjuż 
												ta’ Nitra, ċentru li dak 
												iż-żmien kien importanti ħafna.  
												Mill-Pannonja, wara xi xhur, 
												reġgħu telqu lejn Ruma flimkien 
												mad-dixxipli tagħhom li xtaqu 
												jaraw ordnati saċerdoti.  Fi 
												triqthom għaddew minn Veneżja, 
												fejn is-sura ġdid tal-missjoni 
												tagħhom ġiet diskussa 
												pubblikament.  F’Ruma l-Papa 
												Adrijan II, li kien laħaq wara 
												l-Papa Nikol I, laqagħhom 
												b’qalbu kollha.  Ta 
												l-approvazzjoni tiegħu 
												għall-kotba liturġiċi Slavoniċi, 
												u ordna li jitqiegħdu 
												bis-solennità kollha fuq l-artal 
												ta’ Santa Marija in praesepe, 
												illum magħrufa bħala Santa Maria 
												Maggiore, u ried li d-dixxipli 
												tagħhom jiġu ordnati saċerdoti.  
												Din l-ewwel parti tal-ħidma 
												tagħhom intemmet b’riżq 
												mill-aħjar; iżda Metodju kellu 
												mbagħad ikompli l-ħidma waħdu, 
												għaliex ħuh marad ħafna u 
												bil-kemm kellu ż-żmien jieħu 
												l-voti reliġjużi u jilbes 
												iċ-ċokka ta’ raħeb qabel miet 
												ftit wara, fl-14 ta’ Frar 869 
												f’Ruma. 
												
												
												
												6.  San Metodju żamm b’għożża 
												l-kliem li Ċirillu qallu huwa u 
												jmut: “Ara, ħi, kellna l-istess 
												xorti, ħratna l-istess għalqa;  
												issa jien waqajt fi-tarf 
												tal-għalqa għax temmejt il-jum 
												tiegħi.  Jien naf kemm tħobb 
												il-Muntanja tiegħek;  iżda 
												tħallix fil-ġenb il-ħidma 
												tiegħek li tgħallem minħabba din 
												il-Muntanja.  Għaliex, fejn 
												aħjar se ssib is-salvazzjoni 
												tiegħek?” 
												
												
												
												Ikkonsagrat arċisqof 
												għat-territorju tad-djoċesi 
												antika tal-Pannonja, u nominat 
												Legat tal-Papa “ad gentes” 
												(għall-ġnus Slavi), ħa t-titolu 
												ekklesjastiku ta’ Arċisqof 
												tad-djoċesi ta’ Sirmium, li 
												twaqqfet mill-ġdid.  Iżda 
												l-ħidma appostolika ta’ Metodju, 
												intemmet ħesrem minħabba 
												kwistjonijiet politiċi u 
												reliġjużi li wasslu biex S. 
												Metodju jiġi mitfugħ il-ħabs 
												għal sentejn mixli li ndaħal 
												fil-ġurisdizzjoni ta’ isqof 
												ieħor.  Ħeles mill-ħabs għax 
												qabeż għalih direttament il-Papa 
												Ġwanni VIII.  Is-sultan il-ġdid 
												tal-Moravja l-Kbira, il-Prinċep 
												Svatoplok, aktar tard wera ruħu 
												kuntrarju għall-ħidma evanġelika 
												ta’ San Metodju.  Il-Prinċep 
												kien kuntrarju għal-liturġija 
												Slavonika u wasal biex f’Ruma 
												xerred ħafna dubbji dwar 
												l-ortodossija tal-Arċisqof.  
												Fis-sena 880, l-Arċisqof ġie 
												msejjaħ ad limina Apostolorum, 
												biex mill-ġdid jippreżenta l-każ 
												tiegħu personalment quddiem 
												il-Papa Ġwanni VIII.  F’Ruma 
												ħareġ ħieles minn kull ma xlewh 
												biħ, u kiseb mingħand il-Papa 
												l-pubblikazzjoni tal-Bolla 
												Industriae Tuae 
												li tat mill-ġdid, almenu 
												fil-qofol tagħhom, il-privileġġi 
												li l-Papa ta’ qabel, Adrijan II, 
												kien ta lil-liturġija bl-ilsien 
												Slavoniku.  Meta, fis-sena 881 
												jew 882, Metodju mar 
												Kostantinopli, l-Imperatur 
												Biżantin u l-Patrijarka Fozju, 
												li dak iż-żmien kien f’għaqda 
												sħiħa ma’ Ruma, huma wkoll 
												għarfu l-ortodossija u 
												l-leġittimità sħiħa tiegħu.  
												Għadda l-aħħar snin ta’ ħajtu 
												jkompli jaqleb fl-ilsien 
												Slavoniku l-Kotba Mqaddsa, 
												il-kotba liturġiċi u l-kitba ta’ 
												Missirijiet il-Knisja, u l-ġabra 
												wkoll tal-liġijiet ekklesjastiċi 
												u tal-liġijiet ċivili Biżantini 
												magħrufa bħala Nomocanon.  
												Biex ikompli sejjer ix-xogħol li 
												kien beda, għażel bħala 
												suċċessur id-dixxiplu tiegħu 
												Gorazd.  Miet fis-6 ta’ April 
												885 huwa u jaqdi l-Knisja 
												mwaqqfa fost il-ġnus Slavi. 
												
												
												
												7.  Il-ħidma tiegħu li kienet 
												tħares ’il bogħod ħafna, 
												it-tagħlim għoli u ortodoss 
												tiegħu, il-ħila tiegħu li jżomm 
												il-qjies f’kollox, il-lealtà 
												tiegħu, il-ħeġġa appostolika li 
												biha kien imżejjen, il-qalb 
												kbira tiegħu li qatt ma nħakmet 
												mill-biża’, kisbulu l-għarfien u 
												l-fiduċja tal-Papiet ta’ Ruma, 
												tal-Patrijarki ta’ 
												Kostantinopli, tal-Imperaturi 
												Biżantini, u tal-ħafna 
												prinċipijiet tal-popli Slavi 
												ġodda.  B’dan il-mod sar 
												il-mexxej u r-ragħaj leġittimu 
												ta’ dik il-Knisja li dak 
												iż-żmien twaqqfet fost dawk 
												il-ġnus.  Hu miqjum minn 
												kulħadd, flimkien ma’ ħuh 
												Kostantinu, bħala l-ħabbar 
												tal-Evanġelju u l-imgħallem 
												“mibgħut minn Alla u 
												mill-Appostlu San Pietru” 
												u bħala l-pedament tal-għaqda 
												sħiħa bejn il-Knejjes li kienu 
												għadhom kemm twaqqfu u l-knejjes 
												l-aktar antiki. 
												
												
												
												Minħabba f’dan, “irġiel u nisa, 
												ċkejknin u setgħanin, għonja u 
												fqar, ilsiera u ħielsa, romol u 
												ltiema, barranin u nies 
												tal-pajjiż, nies morda u nies 
												b’saħħithom” 
												kienu l-folla ta’ nies jibku u 
												jkantaw li wasslu sal-post 
												tad-dfin tiegħu dan l-Imgħallem 
												u r-Ragħaj it-tajjeb li “sar 
												kollox għal kulħadd biex isalva 
												lil xi whud”. 
												
												
												
												Biex ngħidu s-sewwa, wara l-mewt 
												ta’ Metodju, il-ħidma taż-żewġt 
												Aħwa għaddiet minn kriżi kbira, 
												u tant ħraxet il-persekuzzjoni 
												kontra d-dixxipli tagħhom li 
												kellhom jieqfu mill-ħidma 
												missjunarja tagħhom.  Iżda 
												ż-żerriegħa tal-Evanġelju li 
												żergħu, baqgħet tagħti frott, u 
												l-ħerqa pastorali tagħhom li 
												jwasslu l-verità rivelata lil 
												ġnus ġodda — waqt li 
												jirrispettaw il-kultura 
												oriġinali tagħhom — hi eżempju 
												ħaj għall-Knisja u 
												għall-missjunarji tul 
												iż-żminijiet kollha.   
												
												
												
												  
												
												
												
												  
												
												
												
												
												III 
												
												
												
												
												ĦABBARA TAL-EVANĠELJU 
												
												
												
												8. 
												 Bnedmin 
												ta’ kultura Biżantina, l-aħwa 
												Ċirillu u Metodju rnexxilhom 
												ikunu appostli tas-Slavi 
												fil-veru sens tal-kelma.  
												Il-firda minn art twelidek, li 
												Alla xi kultant jitlob minn 
												għand dawk li jagħżel, meta tiġi 
												milqugħa b’fidi sħiħa 
												fil-wegħdiet ta’ Alla, hi 
												l-kondizzjoni misterjuża 
												meħtieġa minn qabel għal mixi ’l 
												quddiem  u l-kobor tal-Poplu ta’ 
												Alla fuq l-art.  Il-Mulej qal 
												lil Abraham:  “Qum u itlaq minn 
												art twelidek u minn dar 
												missierek, lejn l-art li jien 
												nurik.  U jien nagħmlek ġens 
												kbir; imbierkek u nkattarlek 
												ismek, u int tkun barka”. 
												
												
												
												Fil-ħolma 
												li San Pawl kellu fi Troas, 
												fl-Asja Minuri, raġel 
												mill-Maċedonja, għalhekk bniedem 
												li kien igħammar fl-Ewropa, 
												deherlu quddiemu jitolbu jmur 
												f’pajjiżu jxandar il-Kelma ta’ 
												Alla:  “Ejja l-Maċedonja u 
												għinna!” 
												
												
												
												Il-Provvidenza ta’ Alla, li 
												fil-każ ta’ dawn iż-zewġ Aħwa 
												Qaddisin uriet ruħha fil-kliem u 
												l-awtorità tal-Imperatur ta’ 
												Bisanzju u tal-Patrijarka 
												tal-Knisja ta’ Kostantinopli, 
												ħeġġithom bl-istess kliem meta 
												talbithom imorru missjunarji 
												fost is-Slavi.  Din il-ħidma 
												kienet tfisser għalihom mhux 
												biss li jiċċaħħdu minn 
												pożizzjoni ta’ ġieħ imma wkoll 
												li jiċċaħħdu minn ħajja ta’ 
												kontemplazzjoni; kienet tfisser 
												li kellhom iħallu l-Imperu 
												Biżantin u jibdew pellegrinaġġ 
												fit-tul għall-qadi tal-Evanġelju 
												fost ġnus li, b’ħafna suriet, 
												kienu ’l bogħod ħafna minn sura 
												ta’ ħajja ċivili mibnija fuq 
												organizzazzjoni mill-aqwa 
												tal-Istat u fuq il-kultura 
												mill-ifjen ta’ Bisanzju, kollha 
												kemm hi ispirata minn prinċipji 
												nsara.  L-istess talba saret 
												għal tliet darbiet mill-Papa lil 
												Metodju meta bagħtu bħala isqof 
												fost is-Slavi tal-Moravja 
												l-Kbira fil-provinċja 
												ekklesjastika tal-djoċesi antika 
												tal-Pannonja. 
												
												
												
												9.  
												Il-Ħajja Slavonica ta’
												Metodju tgħidilna 
												bil-kliem li ġej x’kienet 
												it-talba li l-Prinċep Rastislav 
												għamel lill-Imperatur Mikiel 
												III:  “Ħafna għalliema nsara 
												mill-Italja, mill-Greċja u 
												mill-Ġermanja ġew fostna 
												jgħallmuna b’suriet differenti.  
												Iżda aħna s-Slavi, ma għandna 
												l-ħadd li jmexxina lejn 
												il-verità u jgħallimna b’mod li 
												nifhmu”.  
												Kien wara dan li Kostantinu u 
												Metodju ġew mistiedna jmorru 
												fil-Moravja.  It-tweġiba tassew 
												nisranija li huma taw għal din 
												l-istedina f’din l-okkażjoni u 
												f’okkażjonijiet oħra bħalha, hi 
												mfissra b’mod tal-għaġeb 
												mill-kliem ta’ Kostantinu 
												lill-Imperatur:  “Għajjien kemm 
												jien għajjien u bla saħħa 
												f’ġismi, immur ferħan f’dik 
												l-art”; 
												“nitlaq ferħan għall-imħabba 
												tal-fidi nisranija”. 
												
												
												
												Il-verità u l-qawwa tal-mandat 
												missjunarju tagħhom joħorġu 
												mill-fond tal-misteru tal-Fidwa, 
												u l-ħidma tagħhom għax-xandir 
												tal-Evanġelju fost il-ġnus Slavi 
												kellha ssir ħolqa importanti 
												ħafna fil-missjoni li l-Feddej 
												ried jafda lill-Knisja tiegħu 
												tul iż-żminijiet.  Bil-ħidma 
												taż-żewġt Aħwa qaddisin seħħet — 
												f’ċirkostanzi u żmien 
												partikulari — il-kelma ta’ 
												Kristu li, bil-qawwa tas-Salib u 
												tal-Qawmien mill-imwiet qal 
												lill-Appostli: “Xandru 
												l-Evanġelju lill-ħolqien kollu”.  
												“Morru agħmlu dixxipli mill-ġnus 
												kollha”.  
												Huma u jagħmlu dan il-ħabbara 
												tal-Evanġelju lill-ġnus Slavi u 
												l-għalliema tagħhom riedu jkunu 
												mmexxija mill-ħeġġa appostolika 
												ta’ San Pawl:  “Intom ulied Alla 
												lkoll kemm intom permezz 
												tal-fidi fi Kristu Ġesù.  Intom 
												li intom mgħammdin fi Kristu, 
												ilbistu ’l Kristu.  Issa ma 
												hemmx iżjed Lhud u anqas Grieg, 
												ma hemmx ilsir u anqas ħieles, 
												ma hemmx raġel u anqas mara, 
												għax intom ilkoll ħaġa waħda fi 
												Kristu Ġesù”. 
												
												
												
												Iż-żewġt Aħwa flimkien 
												mar-rispett li dejjem urew lejn 
												kulħadd, ħsiebhom dejjem li, bla 
												ebda interess, ifittxulhom biss 
												il-veru ġid tagħhom, kellhom 
												ukoll dik l-enerġija, dak 
												l-għaqal, dik il-ħeġġa u dik 
												l-imħabba li kienu jeħtieġu biex 
												iwasslu għad-dawl tal-fidi dawk 
												li kellhom jemmnu, u fl-istess 
												ħin juruhom x’inhu l-veru ġid u 
												jgħinuhom bil-fatti biex 
												jiksbuh.  Biex jilħqu dan 
												il-għan fittxew li jkunu jixbhu 
												f’kollox lil dawk li kienu 
												jħabbrulhom l-Evanġelju, xtaqu 
												jkunu parti minn dawk il-ġnus u 
												jaqsmu magħhom xortihom 
												f’kollox. 
												
												
												
												10.  Hu proprju għalhekk li 
												kienet ħaġa naturali għalihom li 
												juru b’mod ċar x’kienet 
												il-qagħda tagħhom f’kull 
												kwistjoni li kienet tinqala’ u 
												tinkwieta lil dawk 
												is-soċjetajiet Slavi li kienu 
												qegħdin jorganizzaw ruħhom.  
												Għamlu tagħhom id-diffikultajiet 
												u l-problemi li bilfors sabu 
												quddiemhom dawk il-ġnus li kienu 
												qed jiddefendu l-identità 
												tagħhom mill-pressjoni militari 
												u kulturali tal-Imperu 
												Romano-Ġermaniku l-ġdid, u kienu 
												qed jippruvaw jirreżistu 
												għad-dħul ta’ sura ta’ ħajja li 
												kienet barranija għalihom.  Kien 
												iż-żmien ukoll meta bdew jikbru 
												d-differenza — u 
												disgrazzjatament kellhom ikomplu 
												jikbru ħafna — bejn il-Knejjes 
												tal-Lvant u tal-Punent, u dawn 
												iż-żewġt Aħwa missjunarji sabu 
												ruħhom indaħħlin personalment 
												fihom.  Iżda dejjem irnexxilhom 
												iżommu bla mittiefsa 
												l-ortodossija tal-fidi u 
												attenzjoni sħiħa kemm lejn 
												id-depositu tat-tradizzjoni u 
												kemm lejn l-elementi ġodda 
												fil-ħajja tal-ġnus li lilhom 
												kienu qed ixandruhom 
												l-Evanġelju.  Kemm-il darba sabu 
												ruħhom imħabbtin b’qagħdiet 
												kontra xulxin, bl-inċertezzi 
												kollha u l-uġigħ ta’ ras u ta’ 
												qalb li jġibu magħhom qagħdiet 
												bħal dawn:  iżda dan kollu qatt 
												ma wassal lil Kostantinu u 
												lill-Metodju biex jaħarbu minn 
												provi bħal dawn.  La l-fatt li 
												kien hemm min fehemhom ħażin, la 
												l-qerq ta’ oħrajn, u, fil-każ 
												ta’ San Metodju, la l-ħabs 
												aċċettat għall-imħabba ta’ 
												Kristu, ma rnexxilhom iwasslu 
												lil dawn iż-żewġ Qaddisin li 
												jbiddlu l-fehma soda li kellhom 
												li jgħinu u jħabirku għall-ġid 
												tal-ġnus Slavi u għall-għaqda 
												tal-Knisja universali.  Dan hu 
												l-prezz li kellhom iħallsu 
												għax-xandir tal-Evanġelju, 
												għall-ħidma missjunarja, 
												għat-tfittxija ta’ suriet ġodda 
												ta’ ħajja u ta’ mezzi tajba biex 
												iwasslu l-Evanġelju lill-ġnus 
												Slavi, lin-nazzjonijiet Slavi li 
												dak iż-żmien kienu qed jissawru. 
												
												
												
												Iż-żewġt Aħwa — kif igħidulna 
												dawk li kitbu ħajjithom — biex 
												ixandru l-Evanġelju, indaħħlu 
												għax-xogħol iebes li jaqilbu 
												l-kotba tal-Iskrittura, li huma 
												kienu jafu bil-Grieg, fl-ilsien 
												tal-popolazzjonijiet Slavi li 
												bdew jgħammru qrib il-fruntiera 
												tal-provinċja u l-belt tagħhom.  
												Huma għamlu użu mill-ilsien u 
												l-kultura Griega f’din il-ħidma 
												iebsa u mhux tas-soltu tagħhom, 
												biex jifhmu u jidħlu fil-fond 
												tal-ilsien, tad-drawwiet u 
												t-tradizzjonijiet tal-ġnus 
												Slavi, u rnexxilhom ifissru 
												sewwa t-tamiet u l-valuri li 
												kienu jinsabu u jidhru fihom.
												 
												
												
												
												11.  Iż-żewġt Aħwa, biex jaqilbu 
												fl-ilsien ġdid il-veritajiet 
												tal-Evanġelju, kellhom jagħmlu 
												sforz kbir biex jifhmu sewwa 
												r-ruħ ta’ dawk li lilhom riedu 
												jxandru l-Kelma ta’ Alla bi 
												xbihat u fehmiet familjari 
												għalihom.  Huma fehmu li biex 
												il-ħidma missjunarja tagħhom 
												tirnexxi sewwa, kien jeħtieġ li 
												l-ideat bibliċi u l-fehmiet 
												teoloġiċi Griegi jiġu mfissra 
												b’mod korrett lil nies li kienu 
												jaħsbu mod ieħor u kellhom 
												esperjenza storika oħra.  Kien 
												problema ta’ metodu ġdid ta’ 
												katekeżi.  San Metodju, l-ewwel 
												ma’ ħuh, u mbagħad waħdu, biex 
												juri kemm kien xieraq u kemm 
												kien jiswa dan il-metodu, ma 
												ħasibhiex darbtejn li jwieġeb 
												bil-ħlewwa kollha kull darba li 
												ġie mistieden imur Ruma; l-ewwel 
												stedina ġietu mill-Papa Nikol I 
												fl-867, u mbagħad mill-Papa 
												Ġwann VIII fl-879.  Iż-żewġ 
												Papiet riedu jqabblu d-duttrina 
												li ż-żewġt aħwa kienu jgħallmu 
												fil-Moravja l-Kbira ma’ dik li 
												l-Appostli San Pietru u San Pawl 
												kienu ħallew lid-djoċesi 
												ewlenija tal-Knisja, flimkien 
												mat-trofei glorjużi 
												tal-fdalijiet tagħhom. 
												
												
												
												Qabel dan, Kostantinu u sħabu 
												kien ħsiebhom joħolqu alfabet 
												ġdid, biex il-veritajiet li 
												kellhom jiġu mħabbra u mfissra 
												lill-ġnus Slavi jkunu jistgħu 
												jinkitbu wkoll fl-ilsien 
												Slavoniku Antik u hekk dawk li 
												jisimgħuhom ikunu jistgħu 
												jifhmuhom aħjar u jħaddnuhom.   
												L-isforz li għamlu biex 
												jitgħallmu l-ilsien u jifhmu 
												l-mentalità tal-ġnus ġodda li 
												lilhom riedu jwasslulhom 
												il-fidi, kien sforz tassew 
												jixraq l-ispirtu missjunarju.  
												Kienet ukoll eżempju mill-isbaħ 
												il-fehma li jkunu jafu x’inhuma 
												u jagħmlu tagħhom il-ħtiġijiet u 
												t-tamiet tal-ġnus Slavi.  Din 
												il-fehma, ħierġa mill-qalb kbira 
												tagħhom, li jagħmlu tagħhom 
												il-ħajja u t-tradizzjonijiet ta’ 
												dawn il-ġnus, imsoffija u mdawla 
												mir-Rivelazzjoni, għamlet lil 
												San Metodju u lil San Ċirillu 
												eżempji veri għall-missjunarji 
												kollha li f’kull żmien laqgħu 
												l-istedina ta’ San Pawl li jkunu 
												kollox għal kulħadd biex isalvaw 
												lil kulħadd.  U b’mod speċjali 
												huma ta’ eżempju 
												għall-missjunarji li, mill-ewwel 
												żminijiet sal-lum mill-Ewropa sa 
												l-Asja, u llum f’kull kontinent, 
												ħabirku biex jaqilbu fl-ilsna 
												ħajja ta’ tant ġnus l-Iskrittura 
												u t-testi tal-Liturġija, ħa 
												jwasslulhom il-kelma waħdanija 
												ta’ Alla, u hekk twasslet 
												bil-mod kif kull kultura 
												tesprimi ruħha. 
												
												
												
												Ix-xirka sħiħa fl-imħabba tħares 
												lill-Knisja minn kull sura ta’ 
												partiġġjaniżmu, ta’ esklusiviżmu 
												etniku, ta’ preġudizzji 
												razzjali, u minn nazzjonaliżmu 
												esaġerat.  Din ix-xirka għandha 
												terfa ’l fuq u tgħolli kull 
												sentiment naturali tajjeb li 
												jinsab fil-qalb tal-bniedem. 
												
												
												
												  
												
												
												
												
												IV 
												
												
												
												
												ĦAWLU L-KNISJA TA’ ALLA 
												
												
												
												12. 
												 Iżda 
												l-karatteristika tal-metodu li 
												l-Appostli tas-Slavi San Ċirillu 
												u San Metodju wżaw fil-ħidma 
												tagħhom, li jien irrid l-aktar 
												ninsisti fuqha, hi l-mod 
												paċifiku li bih bnew 
												il-Knisja, immexxijin kif kienu 
												mid-dehra tal-Knisja waħda, 
												qaddisa u universali. 
												 
												
												
												
												Għalkemm l-insara Slavi, aktar 
												minn insara oħra, iqisu lil dawn 
												l-aħwa qaddisin bħala “Slavi 
												f’qalbhom”, huma jibqgħu dejjem 
												nies ta’ kultura Ellenika u ta’ 
												edukazzjoni Biżantina, jiġifieri 
												nies li huma kollhom kemm huma 
												nies tat-tradizzjoni ċivili u 
												ekklesjastika tal-Lvant nisrani. 
												
												
												
												Fi żmienhom ġà bdew jidhru xi 
												differenzi bejn Kostantinoplu u 
												Ruma, differenzi li servew bħala 
												skuża għan-nuqqas ta’ għaqda 
												bejniethom, għalkemm il-firda 
												ta’ biki li mbagħad seħħet 
												kienet għadha ’l bogħod ħafna 
												fiż-żmien.  Il-ħabbara 
												tal-Evanġelju u l-għalliema 
												tas-Slavi telqu lejn il-Moravja 
												l-Kbira mimlijin bil-għana 
												tat-tradizzjoni u tal-esperjenza 
												reliġjuża tal-Lvant Nisrani, 
												tradizzjoni u esperjenza li 
												jidhru l-aktar fit-tagħlim 
												teoloġiku u fiċ-ċelebrazzjoni 
												tal-Liturġija. 
												
												
												
												Ir-riti liturġiċi fil-Knejjes 
												kollha tal-Imperu Biżantin kienu 
												ilhom jiġu ċelebrati bil-Grieg.  
												Iżda t-tradizzjonijiet ta’ ħafna 
												Knejjes tal-Lvant, bħalma huma 
												l-Knejjes tal-Ġjorġja u 
												tas-Sirja, li fil-Liturġija 
												tagħhom kienu jużaw ilsien 
												il-poplu, kienu magħrufin sewwa 
												fl-ambjent kulturali għoli ta’ 
												Kostantinopli.  Dan kien magħruf 
												b’mod speċjali minn Kostantinu 
												l-Filosofu, bl-istudji tiegħu u 
												bil-kuntatti li kellu mal-insara 
												ta’ dawn il-knejjes, sew 
												f’Kostantinopli u sew tul 
												il-vjaġġi tiegħu. 
												
												
												
												Iż-żewġ Aħwa kienu jafu sewwa 
												kemm kienu antiki u kemm kienu 
												skont is-sewwa dawn iż-żewġ 
												tradizzjonijiet, u għalhekk ma 
												beżgħux jagħmlu użu mill-ilsien 
												Slavoniku fil-Liturġija, ħa tkun 
												għodda tajba f’idejhom biex 
												iwasslu l-veritajiet ta’ Alla 
												lil dawk li kienu jitkellmu dan 
												l-ilsien.  Dan għamluh bla ebda 
												ħsieb li jidhru aqwa minnhom u 
												jaħkmu fuqhom, imma biss 
												għall-imħabba li kellhom 
												għas-sewwa u b’ħeġġa appostolika 
												ċara għal dawk il-ġnus li kienu 
												qed jiffurmaw ruħhom. 
												
												
												
												Il-Kristjaneżimu tal-Punent, 
												meta dawn il-ġnus ġodda għamlu 
												l-għamara tagħhom fil-Punent, 
												għaqqad lil dawn il-ġnus ġodda 
												mal-popolazzjoni tal-post li 
												kienet tikellem il-Latin billi 
												tahom l-ilsien Latin, 
												il-Liturġija u l-kultura 
												tal-Knisja ta’ Ruma.  Din 
												l-għaqda lil dawn is-soċjetajiet 
												ġodda li kienu għadhom 
												jiżviluppaw ruħhom u jikbru, 
												tathom sens ta’ saħħa u ta’ 
												qawwa, li għen ħafna biex tikber 
												l-għaqda bejniethom u jiksbu 
												post aqwa fl-Ewropa.  Wieħed 
												jifhem li f’qagħda bħal din, 
												kull differenza li jkun hemm, 
												tista’ titqies bħala theddida 
												għall-għaqda li tkun għad ma 
												seħħitx għal kollox.  Wieħed 
												jifhem ukoll x’tentazzjonijiet 
												li jkun hemm, biex jitneħħew 
												dawn id-differenzi, xi kultant 
												ukoll bil-forza. 
												
												
												
												13.  F’dawn iċ-ċirkostanzi hi 
												ħaġa mhux tas-soltu, ħaġa 
												tal-għaġeb li dawn iż-żewġt Aħwa 
												Qaddisin, fil-ħidma tagħhom 
												f’qagħda hekk iebsa u hekk 
												imħawda, ma fittxewx li jimponu 
												fuq il-ġnus li fosthom intbagħtu 
												ħa jxandru l-Evanġelju, l-ilsien 
												Grieg u l-kultura Biżantina (li 
												kienu żgur wisq aqwa mill-ilsien 
												u l-kultura tas-Slavi), jew 
												idaħħlu fosthom id-drawwiet u 
												s-sura ta’ ħajja tas-soċjetà 
												aktar progredita li fiha trabbew 
												u baqgħu jafu u jgħożżu.  
												Imqanqlin mill-ideal li jgħaqdu 
												flimkien fi Kristu dawn l-insara 
												ġodda, adattaw għall-ilsien 
												Slavoniku t-testi għonja u sbieħ 
												ta’ liturġija Biżantina u 
												adattaw wkoll għall-mentalità u 
												d-drawwiet ta’ dawk il-ġnus 
												ġodda l-ħsieb fin u kompless 
												tal-liġi Griega u Rumana.  Huma 
												u jaqdu l-missjoni tagħhom ta’ 
												għaqda u sliem, San Ċirillu u 
												San Metodju qatt ma warrbu 
												d-dmirijiet li din il-missjoni 
												kienet titlob minnhom.  Huma 
												għarfu sewwa x’kienu 
												l-prerogattivi tradizzjonali u 
												d-drittijiet tal-knejjes kif ġew 
												imfassla fid-digirieti 
												tal-Konċilji; għalhekk, għalkemm 
												sudditi tal-Imperu tal-Lvant, u 
												bħala nsara sudditi 
												tal-Patrijarka ta’ 
												Kostantinopli, ħassew li kien 
												dmir tagħhom jagħtu kont 
												tal-ħidma missjunarja tagħhom 
												lill-Papa.  Riedu li l-Papa 
												jagħti ġudizzju fuq it-tagħlim 
												li kienu jħaddnu u jgħallmu, 
												biex japprovahulhom fuq il-kotba 
												liturġiċi li kienu kitbu 
												bl-ilsien Slavoniku, u fuq 
												il-metodi li kienu qed jużaw 
												biex ixandru l-Evanġelju fost 
												dawk il-ġnus. 
												
												
												
												Huma kienu bdew il-missjoni 
												tagħhom b-ordni minn 
												Kostantinopli, iżda riedu li din 
												tkun imwettqa mis-Sede 
												Appostolika ta’ Ruma, iċ-ċentru 
												viżibbli tal-għaqda fil-Knisja, 
												u għalhekk marru hemm.  Huma 
												waqqfu l-Knisja, għax għarfu 
												sewwa l-universalità tagħha 
												bħala Knisja, waħda, qaddisa, 
												kattolika u appostolika.  Dan 
												narawh b’mod ċar u miftuħ 
												fl-imġiba kollha tagħhom.  
												Nistgħu ngħidu li l-kliem 
												tat-talba saċerdotali ta’ Kristu 
												— ut umum sint
												— kien il-ħsieb li mexxihom 
												fil-ħidma missjunarja tagħhom, 
												skont il-kliem tas-Salmista:  
												“Faħħru l-Mulej, ġnus kollha, 
												sebbħuh popli kollha”.  
												Għalina llum dan l-appostolat 
												tagħhom għandu l-qawwa ta’ sejħa 
												ekumenika:  hu stedina biex 
												mill-ġdid titwaqqaf, fis-sliem u 
												r-rikonċiljazzjoni, dik l-għaqda 
												li b’mod hekk ikrah iddgħajfet 
												wara żmien San Ċirillu u San 
												Metodju, u, l-ewwel u qabel 
												kollox, l-għaqda bejn il-Lvant u 
												l-Punent. 
												
												
												
												Il-konvinzjoni ta’ dawn l-Aħwa 
												Qaddisin minn Salonika, 
												jiġifieri li kull Knisja 
												tal-post hi msejħa biex bil-ġid 
												tagħha tagħni l-“pleroma” 
												kattoliku, kienet taqbel 
												perfettament mal-fehma 
												evanġelika li kellhom li 
												s-suriet differenti ta’ ħajja 
												ta’ kull knisja tal-post qatt ma 
												għandhom ikunu skuża 
												għall-ġlied, għan-nuqqas ta’ 
												fiduċja, u għall-firdiet 
												fl-istqarrija ta’ fidi waħda u 
												fl-egħmil tal-imħabba. 
												
												
												
												14.  Kif kulhadd jaf, skont 
												it-tagħlim tal-Konċilju Vatikan 
												II, meta nitkellmu dwar 
												il-“moviment ekumeniku” nkunu 
												rridu nitkellmu dwar dawk 
												l-attivitajiet u dwar dawk 
												l-inizjattivi li, skont 
												il-ħtiġijiet tal-Knisja u skont 
												l-okkażjonijiet li jkun hemm, 
												isiru biex tiġi ’l quddiem 
												l-għaqda bejn l-insara.  
												Għalhekk ma għandniex narawha 
												ħaġa barra minn żmienha li nqisu 
												lil San Ċirillu u lil San 
												Metodju bħala veri prekursuri 
												tal-ekumeniżmu għaliex riedu 
												jneħħu għal kollox jew inaqqsu 
												kull firda li kien hemm jew 
												jidher li kien hemm bejn 
												komunitajiet differenti 
												tal-istess Knisja.  Għaliex 
												il-firda li disgrazzjatament 
												seħħet tul il-ġrajja tal-Knisja, 
												u li għadha hemm “mhux biss tmur 
												għal kollox kontra r-rieda ta’ 
												Kristu (imma) hi ta’ tfixkil 
												għad-dinja u tagħmel ħsara kbira 
												għall-missjoni qaddisa 
												tax-xandir tal-Evanġelju 
												lill-ħolqien kollu”. 
												
												
												
												Il-ħerqa kollha ħeġġa li wrew 
												dawn iż-żewġ Aħwa, u l-aktar San 
												Metodju, minħabba 
												r-responsabbiltà tiegħu ta’ 
												isqof li kien, biex tinżamm 
												sħiħa, l-għaqda fil-fidi u 
												fl-imħabba bejn il-Knejjes li 
												tagħhom huma kienu membri, 
												jiġifieri bejn il-Knisja ta’ 
												Kostantinopli u l-Knisja ta’ 
												Ruma, min-naħa, u l-Knejjes li 
												twaqqfu fl-artijiet Slavi 
												min-naħa l-oħra, tibqa’ dejjem 
												l-akbar mertu tagħhom.  U dan 
												il-mertu jikber jekk inqisu 
												l-fatt li l-missjoni tagħhom 
												seħħet tul is-snin 863 u 885, 
												jiġifieri tul dak iż-żmien 
												kritiku meta nibtet u bdiet 
												tikber il-ġlieda kerha u 
												l-kontroversja ħarxa bejn 
												il-Knejjes tal-Lvant u 
												tal-Punent.  U l-firda kibret 
												minħabba l-kwistjoni dwar minn 
												liema Knisja kienet tiddependi 
												kanonikament il-Bulgarija li 
												kienet għadha kemm ħaddnet 
												it-twemmin nisrani. 
												
												
												
												F’dan iż-żmien ta’ tempesti 
												kbar, żmien illi fih kien hemm 
												ukoll gwerer bejn ġnus Insara 
												ġirien ta’ xulxin, iż-żewġt Aħwa 
												Qaddisin minn Salonika baqgħu 
												jżommu fedeltà sħiħa lejn 
												it-tagħlim veru u t-tradizzjoni 
												tal-Knisja magħquda f’għaqda 
												sħiħa u b’mod speċjali lejn 
												“it-tagħlim ta’ Alla” u 
												t-tagħlim tal-Knisja” 
												li fuqu, skont id-digrieti 
												tal-Konċilji tal-ewwel 
												żminijiet, hi mibnija u titmexxa 
												l-Knisja u dejjem għassuh 
												sewwa.  Minħabba din il-fedeltà 
												tagħhom setgħu jtemmu l-ħidma 
												missjunarja kbira tagħhom u 
												jibqgħu magħqudin, spiritwalment 
												u kanonikament, mal-Knisja ta’ 
												Ruma, mal- Knisja ta’ 
												Kostantinopli u mal-Knejjes 
												ġodda li kienu waqqfu fost 
												il-ġnus Slavi. 
												
												
												
												15.  Metodju ma beżax iħabbat 
												wiċċu ma’ nuqqas ta’ ftehim, ma’ 
												ġlied, ma’ kalunnji u ma’ 
												persekuzzjonijiet korporali, 
												biex ma jonqosx mill-fedeltà 
												eżemplari tiegħu lejn il-Knisja 
												u biex jibqa’ jħares 
												id-dmirijiet tiegħu ta’ nisrani 
												u ta’ Isqof u 
												l-obbligazzjonijiet li kellu 
												lejn il-Knisja ta’ Biżanżju li 
												willditu u bagħtitu bħala 
												missjunarju flimkien ma’ 
												Ċirillu.  Imbagħad kien hemm 
												l-obbligazzjonijiet li kellu 
												lejn il-Knisja ta’ Ruma, li minn 
												għandha kien ħa l-uffiċċju ta’ 
												Arċisqof għax-xandir tal-fidi 
												“fit-territorju ta’ San Pietru”, 
												u d-dmirijiet tiegħu wkoll lejn 
												il-Knisja li kienet qiegħda 
												tikber fl-artijiet Slavi, li 
												għamilha tiegħu u ddefendiha — 
												żgur li kien qiegħed jagħmel 
												ħaġa sewwa — quddiem 
												awtoritajiet ċivili u 
												ekklesjastiċi, l-aktar biex 
												iħares l-ilsien Slavoniku 
												fil-liturġija u d-drittijiet 
												ekklesjastiċi fondamentali 
												tal-Knejjes imqawwfin fost ġnus 
												differenti. 
												
												
												
												Din kienet dejjem l-imġiba 
												tiegħu, u ta’ Kostantinu 
												l-Filosofu wkoll, kull meta kien 
												jitkellem ma’ dawk li ma kinux 
												jaqblu mal-fehmiet tiegħu u 
												mal-inizjattivi pastorali tiegħu 
												u kienu jiddubitaw kienx qed 
												jagħmel sewwa.  B’hekk hu jibqa’ 
												dejjem għalliem għal dawk kollha 
												li f’kull żmien iridu jnaqqsu 
												l-ġlied billi jirrispettaw 
												il-milja tal-Knisja, ta’ ħafna 
												suriet, li, skont ir-rieda ta’ 
												Ġesù Kristu li waqqafha, trid 
												tkun dejjem waħda, qaddisa, 
												kattolika u appostolika.  Din 
												ir-rieda ta’ Kristu tidher sewwa 
												fil-Kredu tal-150 Isqof li ħadu 
												sehem fit-II Konċilju Ekumeniku 
												ta’ Kostantinopli, li hu 
												l-istqarrija ma tinbidel qatt 
												tal-fidi tal-insara kollha. 
												
												
												
												  
												
												
												
												
												V 
												
												
												
												
												IT-TIFSIR KATTOLIKU TAL-KNISJA 
												
												
												
												16. 
												 Iżda 
												mhux biss ta’ min isemmi 
												t-tagħlim, mibni fuq l-Evanġelju 
												li xandru San Ċirillu u San 
												Metodju.  Ifisser ħafna u jiswa 
												ħafna għat-tagħlim fil-Knisja 
												ta’ żminijietna l-metodu 
												kateketiku u pastorali li huma 
												użaw fil-ħidma appostolika 
												tagħhom fost il-ġnus li kienu 
												għadhom ma rawx il-misteri 
												qaddisa ċelebrati f’ilsienhom u 
												lanqas semgħu l-Iskrittura 
												mħabbra b’mod li jaqbel għal 
												kollox mal-mentalità tagħhom u 
												mal-kondizzjoni tal-ħajja 
												tagħhom. 
												
												
												
												Għoxrin sena ilu, il-Konċilju 
												Vatikan II, kif nafu, kellu 
												bħala wieħed mill-aqwa ħidmiet 
												tiegħu li jqanqal il-Knisja biex 
												tagħraf sewwa x’inhi fiha nfisha 
												u, permezz ta’ tiġdid fiha 
												nfisha jagħtiha ħeġġa 
												missjunarja ġdida għax-xandir 
												tal-bxara t-tajba 
												tas-salvazzjoni ta’ dejjem, 
												sliem u ftehim sħiħ bejn ġnus u 
												nazzjonijiet, ’l hemm 
												mill-fruntieri li sal-lum 
												għadhom jaqsmu d-dinja, li 
												fil-ħsieb ta’ Alla li ħalaqna u 
												fdiena, għandha tkun l-għamara 
												ta’ kulħadd, tal-bnedmin kollha 
												tad-dinja.  Il-perikoli li fi 
												żmienna qed jiżdiedu dejjem 
												aktar għad-dinja, ma għandhomx 
												iġagħluna ninsew il-ħsieb 
												profetiku tal-Papa ta’ qabli, 
												Ġwanni XXIII li sejjaħ 
												il-Konċilju bil-għan u 
												bil-konvinzjoni li jkun jista’ 
												jhejji u jagħti bidu għal żmien 
												ta’ rebbiegħa u ta’ tiġdid 
												fil-ħajja tal-Knisja. 
												
												
												
												Il-Konċilju, 
												meta tkellem fuq l-universalità, 
												fost ħwejjeġ oħra, qal li 
												l-bnedmin kollha huma msejħin 
												biex ikunu l-poplu ġdid ta’ 
												Alla.  “Għalhekk dan il-poplu, 
												li għandu jibqa’ dejjem u 
												waħdieni, għandu jinxtered 
												mad-dinja kollha u għaż-żmien 
												kollu sabiex iseħħ l-għan 
												tar-rieda ta’ Alla li fil-bidu 
												ħalaq in-natura umana waħda u 
												ried li fl-aħħar ilaqqa’ 
												flimkien lil uliedu li kienu 
												mxerrdin (ara Ġw 11,52)...  
												Il-Knisja jew il-Poplu ta’ Alla, 
												li thejji din is-saltna, ma 
												tnaqqas xejn mill-ġid temporali 
												ta’ ebda poplu; għall-kuntrarju 
												hija tmexxi ’l quddiem, sakemm 
												huma tajbin, l-għana, ir-riżorsi 
												u d-drawwiet tal-popli; waqt li 
												tassimillahom hija 
												tippurifikahom, issaħħaħhom u 
												tgħollihom...  Dan il-karattru 
												ta’ universalità li jżejjen 
												il-Poplu ta’ Alla huwa don 
												tal-istess Mulej...  Bis-saħħa 
												ta’ din il-kattoliċità kull 
												parti twassal id-doni tagħha 
												lill-partijiet l-oħra u 
												lill-Knisja kollha. B’hekk 
												il-partijiet waħda waħda u 
												l-ġisem kollu jissaħħu u jikbru 
												billi jaqsmu ma’ xulxin id-doni 
												u jaħdmu lkoll għall-milja 
												tal-unità”. 
												
												
												
												17.  Nistgħu ngħidu bla biża’ 
												ta’ xejn li din id-dehra 
												tal-universalità tal-Knisja, 
												dehra tradizzjonali u fl-istess 
												ħin dehra li taqbel ħafna 
												maż-żminijiet tal-lum — qisha 
												sinfonija magħmula mil-liturġiji 
												bl-ilsna kollha tad-dinja, 
												magħqudin flimkien f’liturġija 
												waħda, jew kor mill-aqwa jfaħħar 
												’l Alla bil-ħafna vuċijiet ta’ 
												kotra bla għadd ta’ nies minn 
												kullimkien fid-dinja u minn kull 
												żmien tal-ġrajja tal-bnedmin — 
												dehra li taqbel b’mod speċjali 
												mal-fehma teoloġika u pastorali 
												li mexxiet il-ħidma appostolika 
												u missjunarja ta’ Kostantinu 
												l-Filosofu u ta’ Metodju, u 
												qawwiet il-missjoni tagħhom fost 
												il-ġnus Slavi. 
												
												
												
												F’Venezja, quddiem 
												rappreżentanti tal-kultura 
												ekklesjastika ta’ dak iż-żmien, 
												nies li kellhom fehma magħluqa 
												ta’ dak li hi l-komunità 
												tal-Knisja u kienu kuntrarji 
												għall-fehma mfissra hawn fuq, 
												Ċirillu bil-qawwa kollha 
												ddefenda l-fehma tiegħu, li dawn 
												in-nies kienu kuntrarji għaliha, 
												u wriehom li fl-imgħoddi ħafna 
												ġnus daħħlu u għad għandhom 
												sal-lum liturġija miktuba u 
												ċelebrata fl-ilsien tagħhom; 
												fost dawn il-ġnus hemm l-Armeni, 
												il-Persjani, l-Abasgi, 
												il-Ġjorġjani, is-Sugdi, il-Goti, 
												l-Avari, it-Tirzi, il-Kazari, 
												l-Għarab, l-Eġizzjani, is-Siri u 
												ħafna oħrajn. 
												
												
												
												Huwa u jfakkarhom li Alla 
												jtella’ x-xemx u jibgħat ix-xita 
												lill-ġnus kollha bla ebda għażla, 
												qalilhom: “Mhux ilkoll tieħdu 
												n-nifs l-istess?  U ma tistħux 
												tistabilixxu tliet ilsna biss 
												(l-Ebrajk, il-Grieg u l-Latin) u 
												tiddeċiedu li l-ġnus u r-razez 
												l-oħra kollha jibqgħu għomja u 
												torox?  Għiduli:  intom taħsbu 
												dan għax tqisu ’l Alla hekk 
												dgħajjef li ħaġa bħal din ma 
												jistax jagħtiha, jew hekk 
												għajjur li ma jixtiqhiex”.  
												Għall-argumenti mill-istorja u 
												mil-loġika li semmgħulu, Ċirillu 
												wieġeb bi kliem ispirat 
												tal-Iskrittura:  “Kull ilsien 
												jistqarr li Ġesù Kristu hu 
												l-Mulej, għall-glorja ta’ Alla 
												l-Missier”.  
												“L-art kollha tagħtik qima, 
												tgħannilek u tgħanni lil ismek”. 
												   “Faħħru l-Mulej, intom ġnus 
												kollha, sebħuħ popli kollha”. 
												
												
												
												18.  Il-Knisja hi kattolika 
												wkoll għax taf turi l-verità 
												rivelata fiċ-ċirkostanzi kollha 
												tal-ħajja tal-bniedem, verità li 
												hi żammet sħiħa f’dak kollu li 
												fiha ġej minn Alla, b’mod li 
												twassalha biex tiltaqa’ 
												mal-ħsibijiet l-aktar għoljin u 
												mat-tamiet xierqa kollha ta’ 
												kull bniedem u ta’ kull poplu.  
												Barra dan, il-ġid kollu li kull 
												ġenerazzjoni tgħaddi 
												lill-ġenerazzjonijiet ta’ 
												warajha, flimkien mad-don 
												tal-ħajja (don li ma għandux 
												prezz) qisu ġabra kbira ta’ 
												ħafna biċċiet ta’ kull lewn li 
												magħqudin flimkien jagħmlu 
												l-mużajk ħaj tal-Pantocrator, 
												jiġifieri l-Mulej Ġesù li juri 
												ruħu fis-sebħ kollu tiegħu biss 
												fil-parousia, fit-tmiem ta’ 
												kollox. 
												
												
												
												L-Evanġelju ma jwassalx biex 
												ifaqqar jew jeqred dawk 
												l-affarijiet li kull bniedem, 
												kull poplu u kull nazzjon u kull 
												kultura, tul il-ġrajja kollha 
												tad-dinja, jagħarfu u jwettqu 
												bħala tajjeb, veru u sabiħ.  
												Għall-kuntrarju l-Evanġelju 
												jfittex jagħmel tiegħu dan 
												il-ġid kollu u jġibu ’l quddiem, 
												biex il-bniedem igħixu, b’qalb 
												kbira u bil-ferħ, u 
												jipperfezzjonah fid-dawl 
												misterjuż tar-Rivelazzjoni li 
												jkabbru bil-ġieh li jagħtih. 
												
												
												
												Il-kattoliċità li l-Mulej Ġesù 
												ried li jkollha l-Knisja 
												fin-natura tagħha stess, 
												fil-fatt mhijiex xi ħaġa 
												statika, dejjem l-istess, u 
												miftuma mill-ġrajja 
												tal-bniedem.  Il-kattoliċità 
												tal-Knisja kuljum toħroġ u 
												tiżviluppa mill-fidi waħda ta’ 
												dawk kollha li jemmnu f’Alla 
												wieħed fi Tliet Persuni, li Ġesù 
												Kristu wriena u li l-Knisja 
												xxandar fil-priedki tagħha 
												bil-qawwa tal-Ispirtu s-Santu.  
												Dan joħroġ waħdu mir-rispett — 
												li hu proprju tal-imħabba bejn 
												l-aħwa — li jintwera lil kull 
												bniedem u lil nazzjon, kbira jew 
												żgħira, u mill-għarfien onest 
												tal-kwalitajiet tajba u 
												tad-drittijiet tal-aħwa kollha 
												fil-fidi. 
												
												
												
												19.  Il-kattoliċità tal-Knisja 
												tidher mir-responsabbilità li 
												bil-fatti l-insara kollha jaqsmu 
												bejniethom u mill-kooperazzjoni 
												ġeneruża ta’ kullħadd għall-ġid 
												tal-komunità kollha.  Il-Knisja 
												kullimkien tħaddem din 
												l-universalità tagħha billi 
												tilqa’, tgħaqqad u tgħolli, 
												b’imħabba ta’ omm, bil-mod 
												proprju tagħha, kull valur veru 
												tal-bniedem.  Fl-istess ħin 
												tħabrek biex, f’kullimkien 
												fid-dinja u f’kull qagħda 
												storika, tirbaħ għal Alla 
												l-bnedmin kollha u kull bniedem 
												ħa tgħaqqadhom bejniethom u ma’ 
												Alla fil-verità u l-imħabba 
												tiegħu. 
												
												
												
												Kull bniedem, kull nazzjon, kull 
												kultura u kull ċiviltà għandhom 
												sehemhom u posthom fil-pjan 
												moħbi ta’ Alla u fil-ġrajja 
												universali tas-salvazzjoni.  Din 
												kienet il-fehma taż-żewġt Aħwa:  
												Alla “ħanin u twajjeb” 
												“dejjem jistenna li l-bnedmin 
												kollha jindmu biex isalvaw u 
												jaslu ħa jagħarfu l-verita”, 
												mhux se jħalli l-familja kollha 
												tal-bnedmin tiddgħajjef u tiġi 
												fix-xejn, u tintrebaħ mit-tiġrib 
												tal-għadu, “Iżda minn sena 
												għall-oħra, u minn dejjem, Alla 
												ma jieqaf qatt ixerred 
												il-grazzji tiegħu ta’ kull 
												xorta, mill-bidunett sal-lum, 
												bl-istess mod: l-ewwel permezz 
												tal-Patrijarki u l-Missirijiet 
												tagħna, imbagħad permezz 
												tal-Proferi, u tal-Appostli u 
												l-Martri, tan-nies tajba u 
												tad-Dutturi li hu jibgħat fost 
												it-tempesti ta’ din il-ħajja”. 
												
												
												
												20.  Il-Bxara tal-Evanġelju li 
												San Ċirillu u San Metodju fissru 
												lill-ġnus Slavi, huma u joħorġu 
												“ħwejjeġ ġodda u ħwejjeg qodma” 
												bl-għerf kollu tagħhom mit-teżor 
												tal-Knisja, twasslitilhom, 
												permezz tal-priedki u 
												tal-katekiżmu, bi qbil sħiħ 
												mal-veritajiet ta’ dejjem u 
												fl-istess ħin adattat 
												għall-qagħda storika tagħhom.  
												Bil-ħidma missjunarja ta’ dawn 
												iż-żewġ Qaddisin, il-ġnus Slavi 
												setgħu għall-ewwel darba 
												jagħarfu s-sejħa tagħhom li 
												jkollhom sehem fil-pjan ta’ 
												dejjem tat-Trinità Qaddisa, u 
												fil-pjan għas-salvazzjoni 
												tal-bnedmin kollha.  Fl-istess 
												ħin għarfu x’sehem kellhom 
												fil-qadi tal-ġrajja kollha 
												tal-bniedem, maħluq minn Alla 
												l-Missier, mifdi mill-Iben 
												is-Salvatur tagħna, u mdawwal 
												mill-Ispirtu s-Santu.  Permezz 
												ta’ dawn il-priedki, approvati 
												mill-awtoritajiet tal-Knisja 
												—il-Papiet ta’ Ruma u 
												l-Patrijarki ta’ Kostantinopli — 
												il-ġnus Slavi setgħu jħossu li 
												huma wkoll, flimkien 
												man-nazzjonijiet l-oħra 
												tad-dinja, kienu mnisslin u 
												werrieta tal-wegħda magħmula 
												minn Alla lil Abraham.  
												B’dan il-mod, minħabba 
												l-organizzazzjoni ekklesjastika 
												li ħoloq San Metodju, u għaliex 
												għarfu l-identità nisranija 
												tagħhom il-ġnus Slavi sabu 
												posthom fil-Knisja li kienet 
												issa twaqqfet ukoll f’dik 
												in-naħa tal-Ewropa.  Għalhekk 
												il-ġnus Slavi tal-lum jiftakru 
												dejjem, u bil-ħajr kollu, dan 
												il-bniedem li bih ingħaqdu 
												mal-katina tal-ħabbara kbar 
												tal-Kelma ta’ Alla tal-Patt 
												il-Qadim u tal-Patt il-Ġdid:  
												“Wara dawn kollha, Alla ħanin, 
												fi żmienna, sejjaħ għal din 
												il-ħidma ta’ fejda, għall-ġid 
												tal-poplu tagħna li ħadd qatt ma 
												ta’ każ tiegħu, l-Imgħallem 
												tagħna, lil San Metodju:  
												il-virtujiet u t-taħbit tiegħu, 
												aħna, bla mistħija, inqabbluhom 
												wieħed wieħed mal-virtujiet u 
												t-taħbit ta’ dawn il-bnedmin li 
												Alla fihom sab l-għaxqa tiegħu”. 
												    
												
												
												
												  
												
												
												
												
												VI 
												
												
												
												
												L-EVANĠELJU U L-KULTURA 
												
												
												
												21. 
												 Iż-żewġt 
												Aħwa minn Salonika ma kinux biss 
												werrieta tal-fidi, imma kienu 
												wkoll werrieta tal-kultura 
												tal-Greċja tal-qedem, li 
												kompliet tikber f’Bisanzju.  
												Kulħadd jaf kemm hu importanti 
												dan il-wirt għal kultura kollha 
												tal-Ewropa, u, direttament jew 
												indirettament, għall-kultura 
												tad-dinja kollha.  Il-ħidma 
												għax-xandir tal-Evanġelju li 
												dawn iż-żewġt Aħwa wettqu — 
												bħala l-ewwel nies li għamlu dan 
												fl-artijiet ta’ ġnus Slavi — hu 
												kemm mudell ta’ dak li llum 
												insejħu “inkulturazzjoni”, 
												jiġifieri l-inkarnazzjoni 
												tal-Evanġelju fil-kultura 
												tal-post li jkun, u kemm 
												tad-dħul ta’ dawn il-kulturi 
												fil-ħajja tal-Knisja. 
												
												
												
												Meta huma nkarnaw l-Evanġelju 
												 fil-kultura tal-ġnus li lilhom 
												kienu jħabbrulhom l-Evanġelju, 
												San Ċirillu u San Metodju kisbu 
												mertu kbir, l-aktar għax sawru u 
												żviluppaw dik il-kultura, jew 
												aħjar, dawk il-kulturi.  
												Fil-fatt il-kulturi kollha 
												tal-ġnus Slavi kellhom il-“bidu” 
												u l-iżvilupp tagħhom bil-ħidma 
												taż-żewġt Aħwa ta’ Salonika.  
												It-tfassil orġinali u inġenjuż 
												tal-alfabet Slavoniku li għamlu 
												dawn iż-żewġt Aħwa kien 
												kontribut mill-aqwa 
												għall-kultura u l-letteratura 
												tal-ġnus Slavi. 
												
												
												
												Barra dan, it-traduzzjoni 
												tal-kotba tal-Iskrittura, li San 
												Ċirillu u San Metodju għamlu 
												flimkien mad-dixxipli tagħhom, 
												tat ġieh u ħila lill-ilsien 
												liturġiku Slav, li għal mijiet 
												ta’ snin mhux biss kien l-ilsien 
												tal-Knsija imma wkoll l-ilsien 
												uffiċjali u letterarju 
												tal-pajjiżi Slavi u l-ilsien 
												ukoll mitkellem min-nies l-aktar 
												kolti tal-kotra l-kbira tal-ġnus 
												Slavi, u b’mod speċjali 
												tas-Slavi kollha tar-Rit 
												Orjentali.  L-ilsien Slav huwa 
												wżat ukoll fil-Knisja tas-Salib 
												Imqaddes f’Krakow, fejn marru 
												joqogħdu l-Benedittini Slavi.  
												Hawn ġew ipubblikati l-ewwel 
												kotba liturgiċi stampati 
												bl-ilsien Slav.  Dan huwa 
												sal-lum l-ilsien użat 
												fil-liturġija Biżantina 
												tal-Knejjes Slavi tar-Rit ta’ 
												Kostantinopli, kemm Kattoliċi u 
												kemm Ortodossi, fil-Lvant u 
												x-Xlokk tal-Ewropa u f’ħafna 
												pajjiżi tal-Ewropa tal-Punent.  
												Huwa wżat ukoll fil-liturġija 
												Latina tal-Kattoliċi 
												tal-Kroazja. 
												
												
												
												22.  Dan l-ilsien, fl-iżvilupp 
												storiku tas-Slavi tar-Rit 
												Orjentali kellu l-istess 
												importanza li kellu l-Latin 
												fil-Punent.  Barra minn hekk, 
												l-ilsien Slav dam jintuża aktar 
												mil-Latin — xi ftit sas-seklu 
												XIX — u kellu influwenza aktar 
												diretta mil-Latin għat-tiswir 
												tal-ilsien letterarju 
												tal-pajjizi Slavi kollha 
												minħabba r-rabta sħiħa tagħhom 
												miegħu. 
												
												
												
												Is-siwi li dan l-ilsien 
												liturġiku kellu għall-kultura 
												tal-ġnus Slavi kollha iwassal 
												biex il-ħidma għax-xandir 
												tal-Evanġelju magħmula minn San 
												Ċirillu u San Metodju, f’ċertu 
												sens, hi dejjem preżenti 
												fil-ġrajja u l-ħajja ta’ dawn 
												il-ġnus u nazzjonijiet. 
												 
												
												
												
												  
												
												
												
												
												VII 
												
												
												
												
												XI JFISSRU U X’INFLUWENZA 
												GĦANDHOM L-ELF SENA TA’ ĠAJJA 
												NISRANIJA FID-DINJA TAL-ĠNUS 
												SLAVI 
												
												
												
												23. 
												 Il-ħidma 
												appostolika u missjunarja 
												tal-qaddisin Ċirillu u Metodju 
												li seħħet fl-aħħar ħamsin sena 
												tas-seklu IX, nistgħu nqisuha 
												bħala l-ewwel vera ħidma 
												għax-xandir tal-Evanġelju fost 
												il-ġnus Slavi. 
												
												
												
												Din il-ħidma ma seħħitx 
												bl-istess qawwa fl-artijiet 
												kollha tas-Slavi, imma kienet 
												konċentrata l-aktar f’dawk 
												l-artijiet li dak iż-żmien kienu 
												jiffurmaw il-Moravja l-Kbira.  
												Din il-ħidma seħħet l-aktar 
												f’dawk l-artijiet li kienu 
												jiddependu mill-metropoli li 
												tagħha San Metodju kien 
												l-Arċisqof, jiġifieri l-Moravja, 
												is-Slovakkja u l-Pannonja, li 
												kienet parti minn dik li hi 
												l-Ungerija tal-lum.  Din 
												il-ħidma appostolika, 
												speċjalment dik tal-missjunarji 
												mrawmin minn San Metodju nħasset 
												wkoll f’dawk l-artijiet 
												tas-Slavi tal-Punent, 
												speċjalment dawk tal-Boemja.  
												L-ewwel Prinċep storiku 
												tal-Boemja, Bozivoy, tar-razza 
												tal-Pfemsylids, aktarx ġie 
												mgħammed bir-Rit Slavoniku.  
												Aktar  tard din il-ħidma laħqet 
												lis-Serbo-Lusati u n-nofs 
												in-nhar tal-Polonja.  Iżda meta 
												mbagħad il-Moravja l-Kbira 
												fis-snin 905-906 spiċċat minn 
												stat, ir-Rit Latin ħa l-post 
												tar-Rit Slav, u l-Boemja ġiet 
												tiddependi mill-Isqof ta’ 
												Regensberg u mill-metropoli ta’ 
												Salzburg.  Iżda ta’ min isemmi 
												li sa xi n-nofs tas-seklu X, fi 
												żmien San Wenċeslaw, kien hemm 
												taħlit kbir ta’ elementi 
												miż-żewġ riti, u ż-żewġ ilsna 
												liturġiċi, il-Latin u 
												s-Slavoniku, kienu ilhom 
												jintużaw sewwa flimkien.  
												Imbagħad ma setax ikun li 
												l-Evanġelju jitħabbar lill-poplu 
												ħalli dan iħaddan il-fidi 
												nisranija mingħajr l-użu 
												tal-ilsien tiegħu.  Biss fuq 
												pedament bħal dan seta’ 
												jiżviluppa l-kliem nisrani 
												tal-Boemja, u minn hawn imbagħad 
												żviluppa u ssaħħaħ il-kliem 
												nisrani tal-Polonja.  It-tagħrif 
												li nsibu fil-ħajja ta’ San 
												Metodju dwar il-Prinċep 
												tal-Vislits huwa t-tagħrif 
												storiku l-aktar antik li għandna 
												dwar it-tribujiet tal-Polonja.  
												Iżda dan it-tagħrif mhux 
												biżżejjed biex miegħu torbot 
												il-fatt tat-twaqqif ta’ 
												organizzazzjoni ekklesjastika 
												ta’ Rit Slav fl-artijiet 
												tal-Polonja. 
												
												
												
												24.   Il-Magħmudija tal-Polonja 
												li fis-sena 966 seħħet 
												bil-magħmudija tal-ewwel sultan 
												storiku Mieszko, li żżewweġ 
												lill-prinċipessa Boema Dubravka 
												seħħet l-aktar permezz 
												tal-Knisja tal-Boemja, u kien 
												mill-Boemja li għaddiet il-fidi 
												nisranija minn Ruma 
												għall-Polonja bir-Rit Latin.  
												Iżda hu veru wkoll li l-bidu 
												tal-fidi nisranija fil-Polonja 
												hu b’xi mod marbut mal-ħidma 
												taż-żewġt aħwa li kienu telqu 
												minn Salonika. 
												
												
												
												Fost is-Slavi tal-penisula 
												Balkanika l-frott tal-ħidma 
												taż-żewġt Aħwa qaddisin jidher 
												aktar.  It-twemmin nisrani li 
												kien ilu xi ftit li nxtered 
												fil-Kroazja, bil-ħidma 
												appostolika tagħhom issaħħaħ 
												sewwa.  L-aktar permezz 
												tad-dixxipli li ġew imkeċċija 
												mill-artijiet li fihom bdew 
												jaħdmu fil-bidu, il-missjoni 
												tal-qaddisin Ċirillu u Metodju 
												twettqet u żviluppat sewwa 
												fil-Bulgarija.  F’dan il-pajjiż, 
												permezz ta’ San Klement ta’ 
												Okrida, twaqqfu ħafna ċentri 
												attivi ta’ ħajja monastika, u 
												hawn ukoll l-alfabet ċirilliku 
												żviluppa sewwa.  Mill-Bulgarija 
												t-twemmin nisrani xtered 
												f’pajjiżi oħra, sa kemm għadda 
												mir-Rumanija u wasal sar-Rus’ 
												antika ta’ Kiev, u mbagħad minn 
												Moska xtered lejn il-Lvant.  
												Minn hawn u ftit snin oħra, 
												fl-1988, biex inkunu eżatti, se 
												niċċelebraw l-elf sena 
												tal-magħmudija ta’ San Vladimir, 
												Granduka ta’ Kiev. 
												
												
												
												25.  Bir-raġun kollu għalhekk 
												San Ċirillu u San Metodju minn 
												kimieni ġew magħrufin mis-Slavi 
												bħala missirijiethom kemm 
												fit-twemmin u kemm fil-kultura 
												tagħhom.  F’ħafna mill-artijiet 
												imsemmija hawn fuq, għalkemm 
												kienu marru ħafna missjunarji, 
												il-kotra l-kbira tal-ġnus Slavi 
												fis-seklu IX kienu għadhom 
												iħaddnu drawwiet u twemmin 
												pagan.  Fl-artijiet biss li ħadu 
												ħsiebhom iż-żewġ Qaddisin 
												tagħna, jew ħejjew it-triq biex 
												jieħu ħsiebhom ħaddieħor, 
												it-twemmin nisrani beda jagħmel 
												parti sħiħa mill-ġrajja tal-ġnus 
												Slavi fis-seklu ta’ wara. 
												
												
												
												Il-ħidma ta’ dawn iż-żewġ 
												Qaddisin kienet ta’ għajnuna 
												kbira għall-formazzjoni ta’ 
												egħruq insara fl-Ewropa kollha, 
												egħruq li, għax ħajjin u 
												qawwija, huma wieħed mill-fatti 
												li wieħed irid iqis bilfors, 
												jekk tassew għandu jsir sforz 
												serju biex timbena mill-ġdid u 
												tassew l-għaqda tal-Ewropa 
												kollha. 
												
												
												
												Wara ħdax-il mitt sena ta’ 
												twemmin nisrani fost il-ġnus 
												Slavi, jidher ċar li l-wirt li 
												ħallew l-Aħwa minn Salonika hu u 
												jibqa’ aqwa u aktar fil-fond 
												minn kull firda li jista’ jkun 
												hemm bejniethom.  Iż-żewġ 
												tradizzjonijiet insara — dik 
												tal-Lvant ħierġa minn 
												Kostantinopli, u dik tal-Punent 
												ħierġa minn Ruma — nibtu fi ħdan 
												il-Knisja waħda, għalkemm 
												żviluppaw f’kulturi mhux 
												l-istess u ma ħarsux bl-istess 
												mod lejn l-istess problemi.  
												B’din id-diversità, jekk nifhmu 
												sewwa minn fejn ġejja u nqisu 
												sewwa x’tiswa u xi tfisser, 
												tistagħna l-kultura kollha u 
												t-tradizzjoni reliġjuża 
												tal-Ewropa; fl-istess ħin din 
												id-diversità ssir pedament adatt 
												għal dak it-tiġdid spiritwali li 
												tant nixtiequ. 
												
												
												
												26.  Sa mis-seklu IX, meta 
												fl-Ewropa nisranija bdiet tidher 
												organizzazzjoni ġdida, 
												il-Qaddisin Ċirillu u Metodju 
												ħallewlna messaġġ ċar ta’ siwi 
												kbir għal żmienna wkoll, li 
												minħabba l-ħafna problemi 
												komplessi ta’ natura reliġjuza, 
												kulturali, ċivili u 
												internazzjonali, qed ifittex 
												għaqda ħajja f’rabta sħiħa bejn 
												dawn l-elementi kollha tiegħu.  
												Nistgħu ngħidu għal dawn iż-żewġ 
												ħabbara tal-Evanġelju, li l-aqwa 
												karatteristika tagħhom kienet 
												l-imħabba li kellhom 
												għall-għaqda sħiħa f’xirka waħda 
												tal-Knisja universali sew 
												fil-Lvant u sew fil-Punent, u, 
												fi ħdan il-Knisja universali, 
												imħabba għal din il-Knisja li 
												kienet qiegħda titwieled fost 
												il-ġnus Slavi.  Minn għandhom 
												tiġi wkoll l-istedina lin-nies 
												ta’ żmienna biex jibnu xirka 
												waħda bejnietna. 
												
												
												
												Iżda l-eżempju ta’ San Ċirillu u 
												San Metodju għandu siwi aqwa 
												proprju fil-ħidma missjunarja 
												proprja tagħhom.  Dik il-ħidma 
												missjunarja hija ħidma 
												essenzjali għall-Knisja, u ma 
												tistax tistenna aktar dwar dak 
												li sejjaħnilu 
												l-“inkulturazzjoni”.  Iż-żewġt 
												Aħwa mhux biss qdew il-missjoni 
												tagħhom b’rispett sħiħ 
												għall-kultura li ġà kellhom 
												il-ġnus Slavi, iżda huma ġabu ’l 
												quddiem bla heda u mill-aħjar li 
												setgħu din il-kultura flimkien 
												mar-reliġjon.  Bl-istess mod 
												illum il-Knejjes li kellhom 
												il-bidu tagħhom fil-qedem 
												jistgħu u għandhom igħinu 
												l-knejjes u l-ġnus ġodda biex 
												jilħqu l-kobor sħiħ tagħhom huma 
												u jħarsu l-identità tagħhom u 
												jġibuha ’l quddiem. 
												
												
												
												27.  San Ċirillu u San Metodju 
												qishom il-katina li torbot jew 
												il-pont spiritwali li jgħaqqad 
												iż-żewġ tradizzjonijiet 
												tal-Lvant u tal-Punent, it-tnejn 
												ħerġin mit-Tradizzjoni kbira 
												waħdanija tal-Knisja 
												universali.  Għalina huma l-aqwa 
												eżempju u l-protetturi tal-ħidma 
												ekumenika taż-żewġ
												
												Knejjes aħwa tal-Lvant u 
												tal-Punent biex, bit-talb u 
												d-djalogu, jerġgħu jsibu dik 
												l-għaqda bejniethom li tidher 
												f’xirka sħiħa u perfetta, dik 
												l-għaqda li, kif għidt fiż-żjara 
												tiegħi lill-belt ta’ Bari, ma 
												tfissirx li Knisja tibla lil 
												oħra u lanqas tagħmilha ħaġa 
												waħda magħha u bħalha.  
												L-għaqda hi laqgħa fil-verità u 
												l-imħabba, u tingħatalna 
												mill-Ispirtu s-Santu.  San 
												Ċirillu u San Metodju huma żewġ 
												qaddisin li jqanqlu fl-Insara 
												kollha xewqa kbira għall-għaqda 
												u għall-għaqda bejn iż-żewġ 
												Knejjes aħwa tal-Lvant u 
												tal-Puntent.  
												Biex ikun hemm kattoliċità 
												sħiħa, kull nazzjon, kull 
												kultura għandha s-sehem tagħha 
												fil-pjan tas-salvazzjoni ta’ 
												kulħadd.  Kull tradizzjoni 
												partikulari, kull knisja lokali 
												trid tkun miftuħa u attenta 
												għall-knejjes u 
												t-tradizzjonijiet l-oħra, u 
												fl-istess ħin, tkun miftuħa 
												wkoll għax-xirka universali u 
												kattolika; jekk tibqa’ magħluqa 
												fiha nfisha, tissogra li 
												tiftaqar. 
												
												
												
												Meta ħaddmu l-kariżmi tagħhom, 
												San Ċirillu u San Metodju taw 
												sehem sewwa għall-bini 
												tal-Ewropa mhux biss fix-xirka 
												reliġuża nisranija, imma wkoll 
												ħa sseħħ għaqda ċivili u 
												kulturali.  Illum ukoll ma hemmx 
												mod ieħor biex jintrebħu 
												t-tensjonijiet u l-firdiet u 
												l-piki li hawn kemm fl-Ewropa u 
												kemm fid-dinja, firdiet u piki 
												li qed jheddu b’qerda sħiħa, 
												l-ħajja u l-valuri veri kollha.  
												Tkun nisrani llum ifisser tkun 
												bennej ta’ għaqda fil-Knisja u 
												fis-soċjetà.  Dan jitlob li 
												wieħed ikun miftuħ għall-oħrajn, 
												li lkoll nifhmu lil xulxin, u 
												nkunu lesti naħdmu flimkien 
												billi nwasslu lil xulxin b’qalb 
												kbira l-ġid kulturali u 
												spiritwali kollu tagħna.  Waħda 
												mill-aqwa xewqat tal-bnedmin 
												tal-lum hi x-xewqa li jerġa’ 
												jkun hemm għaqda u xirka 
												flimkien għal ħajja li tixraq 
												lill-bniedem hu fejn  hu 
												fid-dinja.  Il-Knisja, għax 
												tagħraf li hi sinjal universali 
												u sagrament ta’ salvazzjoni u 
												ta’ għaqda għall-bnedmin kollha, 
												tiddikjara li hi lesta li dejjem 
												taqdi dan id-dmir tagħha, qadi 
												li l-qagħda tal-lum titlob li 
												jsir bla telf ta’ żmien, biex 
												il-bnedmin kollha, magħqudin 
												aktar flimkien illum b’tant 
												rabtiet soċjali, tekniċi u 
												kulturali, jilħqu wkoll l-għaqda 
												sħiħa fi Kristu. 
												
												
												
												  
												
												
												
												
												EGĦLUQ 
												
												
												
												28. 
												 Jixraq 
												għalhekk li l-Knisja tiċċelebra 
												b’solennità u ferħ kbir 
												il-ħdax-il mitt sena li għaddew 
												mit-tmiem tal-ħidma appostolika 
												tal-ewwel Arċisqof ordant f’Ruma 
												għall-gnus Slavi, Metodju, u ta’ 
												ħuh Ċirillu, u b’hekk tfakkar 
												wkoll id-dħul ta’ dawn il-ġnus 
												fil-ġrajja tas-salvazzjoni u 
												fost in-nazzjonijiet tal-Ewropa 
												li fis-sekoli ta’ qabel kienu ġà 
												aċċettaw il-bxara t-tajba 
												tal-Evanġelju.  Kulħadd jifhem 
												x’ferħ inħoss jien b’din 
												iċ-ċelebrazzjoni, jien l-ewwel 
												wieħed minn ulied il-ġnus Salvi, 
												li wara kważi elfejn sena, ġejt 
												imsejjaħ biex inkun isqof ta’ 
												dik id-djoċesi li kienet ta’ San 
												Pietru, fil-belt ta’ Ruma. 
												
												
												
												29.  “F’idejk Mulej jien 
												nerħi ruħi”:  
												insellmu l-ħdax-il mitt sena 
												mill-mewt ta’ San Metodju 
												bil-kliem li, skont il-ħajja 
												tiegħu fl-ilsien Slavoniku, 
												hu tenna qabel miet, meta kien 
												sejjer biex jingħaqad ma’ 
												missirijietu fil-fidi, it-tama u 
												l-imħabba:  il-Patrijarki, 
												il-Profeti, l-Appostli, 
												id-Dutturi u l-Martri.  
												Bix-xhieda ta’ kliemu u ta’ 
												ħajtu, imwettqa bil-kariżmi 
												tal-Ispirtu, kien eżempju ta’ 
												vokazzjoni li tat frott mhux 
												biss fiż-żmien li fih għex, imma 
												wkoll fiż-żminijiet li ġew wara, 
												u b’mod speċjali fi żminijietna 
												wkoll. 
												
												
												
												Il-mewt qaddisa tiegħu, 
												fir-rebbiegħa tas-sena 885, 
												mill-Inkarnazzjoni tal-Mulej, u, 
												skont il-mod kif il-Biżantini 
												jikkalkulaw iż-żmien, fis-sena 
												6393 mill-ħolqien tad-dinja, 
												ġrat fi żmien meta kien qed 
												jinġema’ sħab ikrah fuq 
												Kostantinopli u tensjonijiet ta’ 
												ġlied dejjem aktar kienu qed 
												jheddu l-paċi u l-ħajja 
												tan-nazzjonijiet, u kienu qed 
												jheddu wkoll ir-rabtiet qaddisa 
												tal-għaqda bejn l-aħwa u ta’ 
												xirka flimkien tal-Knejjes 
												tal-Lvant u tal-Punent. 
												
												
												
												Fil-Katidral tiegħu, mimli 
												b’insara minn ħafna ġnus, 
												id-dixxipli ta’ San Metodju taw 
												gieħ solenni lir-ragħaj mejjet 
												tagħhom, għall-bxara t-tajba ta’ 
												salvazzjoni, ta’ sliem u ta’ 
												rikonċiljazzjoni li waslilhom u 
												li għaliha ta ħajtu kollha:  
												“Iċċelebraw l-Uffiċċju divin 
												bil-Latin, il-Grieg u 
												s-Slavoniku” 
												huma u jaduraw lil Alla u jagħtu 
												ġieħ lill-ewwel Arċisqof 
												tal-Knisja li waqqaf fost 
												is-Slavi, u li lilhom hu u ħuh 
												kienu xandru l-Evanġelju 
												b’ilsienhom stess.  Din 
												il-Knisja ssaħħet iżjed meta 
												bil-kunsens ċar tal-Papa 
												ngħatatilha ġerarkija indiġena, 
												bl-egħruq tagħha fis-suċċessjoni 
												appostolika u magħquda fil-fidi 
												u l-imħabba kemm mal-Knisja ta’ 
												Ruma u kemm ma’ dik ta’ 
												Kostantinopli, minn fejn bdiet 
												il-missjoni fost is-Slavi. 
												
												
												
												Issa li għaddew ħdax-il mitt 
												sena mill-mewt tiegħu, nixtieq 
												inkun almenu bl-ispirtu 
												f’Velehrad fejn, milli jidher, 
												Alla fil-Provvidenza tiegħu ried 
												li San Metodju jtemm ħajtu: 
												
												
												
												— nixtieq nieqaf xi ftit ukoll 
												fil-Bażilika ta’ San Klement 
												f’Ruma fil-post fejn San Ċirillu 
												jinsab midfun; 
												
												
												
												— fuq l-Oqbra ta’ dawn iż-żewġ 
												Aħwa, Appostli tal-ġnus Slavi, 
												nixtieq nafda f’idejn it-Trinità 
												Qaddisa l-wirt spiritwali 
												tagħhom b’din it-talba.   
												
												
												
												30.  “F’idejk jien nerħi ruħi...”. 
												
												
												
												O kbir Alla, Wiehed fi Tliet 
												Persuni, nafdalek il-wirt 
												tal-fidi tal-ġnus Slavi; żomm 
												sħiħa u bierek din il-ħidma 
												tiegħek. 
												
												
												
												Ftakar, Missier li tista’ 
												kollox, fil-mument li, skont 
												ir-rieda tiegħek, waslet 
												il-milja taż-żmien għal dawk 
												il-ġnus u nazzjonijiet, u 
												l-Missjunarji qaddisin minn 
												Salonika qdew bil-fedeltà kollha 
												l-missjoni li Ibnek Ġesù Kristu 
												ried jafda lill-Appostli; fuq 
												il-passi tagħhom u ta’ dawk li 
												ġew warajhom, wasslu fl-artijiet 
												tal-ġnus Slavi d-dawl 
												tal-Evanġelju, il-Bxara t-Tajba 
												tas-salvazzjoni, u quddiemhom 
												taw xhieda: 
												
												
												
												— li Int ħlaqt il-bniedem u int 
												Missierna u fik aħna lkoll aħwa; 
												
												
												
												—li b’Ibnek, il-Verb etern 
												tiegħek, Int ħlaqt kollox u 
												sejjaħt il-bnedmin kollha biex 
												ikollhom sehem mill-ħajja 
												tiegħek għal dejjem ta’ dejjem; 
												
												
												
												—li int hekk ħabbejt id-dinja li 
												tajtna lill Iben il-waħdieni 
												tiegħek li għalina l-bnedmin u 
												għas-salvazzjoni tagħna niżel 
												mis-sema u bil-qawwa tal-Ispirtu 
												s-Santu sar bniedem bħalna 
												fil-ġuf safi tal-Verġni Marija; 
												
												
												
												—u li fl-aħħarnett bgħatt 
												l-Ispirtu tal-qawwa u tal-faraġ 
												biex kull bniedem, mifdi minn 
												Kristu, fik ikun jista’ jikseb 
												id-dinjità ta’ iben ta’ Alla u 
												werriet ma’ Kristu tal-wegħdiet 
												li int għamilt lill-bnedmin 
												kollha u li minnhom mhux se 
												tonqos qatt. 
												
												
												
												Il-pjan tiegħek tal-ħolqien 
												li laħaq il-milja tiegħu 
												fil-fidwa, Missier, jolqot 
												il-bniedem ħaj u jħadddan 
												il-ħajja kollha tiegħu u 
												l-ġrajja kollha tal-ġnus. 
												
												
												
												Agħtina, Missier dak li qed 
												titolbok illum il-Knisja kollha 
												u agħtina wkoll lil-ġnus u 
												n-nazzjonijiet li, bil-missjoni 
												appostolika tal-Aħwa qaddisin 
												minn Salonika, għarfuk u 
												aċċettawk bħala l-veru Alla u 
												bil-Magħmudija daħlu fix-xirka 
												qaddisa ta’ wliedek, ikomplu 
												jilqgħu bla tfixkil u b’ħeġġa u 
												fiduċja kbira t-tagħlim 
												tal-Evanġelju u jkomplu jagħmlu 
												kull ma jistgħu skont dan 
												it-tagħlim.  
												
												
												
												—Ħalli jilqgħu, skont ma 
												tgħidilhom il-kuxjenza tagħhom, 
												is-sejħa li tagħmlilhom biex 
												jimxu fit-triq li ntweriet 
												lilhom ħdax-il mitt sena ilu! 
												
												
												
												—jalla qatt ma jiġri li l-fatt 
												li jkunu membri tas-Saltna ta’ 
												Ibnek jitqies minn xi ħadd bħala 
												ħaġa li tmur kontra l-ġid ta’ 
												pajjiżhom f’din id-dinja! 
												
												
												
												—jalla jagħtuk 
												it-tifħir li jistħoqqlok 
												fil-ħajja pubblika u privata 
												tagħhom! 
												
												
												
												—jalla jgħixu fil-verità, 
												fl-imħabba, fil-ġustizzja u 
												fit-tgawdija tas-sliem ta’ 
												Kristu, li jħaddan qlub 
												il-bnedmin, il-komunitajiet, 
												l-art u l-unvers kollu! 
												
												
												
												—jalla huma u jagħarfu d-dinjità 
												tagħhom bħala bnedmin u bħala 
												wlied Alla, ikollhom il-ħila 
												jegħelbu kull mibgħeda u jirbħu 
												d-deni bil-ġid. 
												
												
												
												Iżda agħti wkoll lill-Ewropa 
												kollha, o Trinità Qaddisa, li, 
												bl-interċessjoni ta’ dawn 
												iż-żewġ Aħwa qaddisin, tħoss 
												b’qawwa dejjem akbar il-ħtieġa 
												tal-għaqda reliġjuża nisranija, 
												u ta’ xirka ta’ aħwa bejn 
												il-ġnus kollha tagħha, ħalli 
												wara li jiġu megħluba n-nuqqas 
												ta’ ftehim bejniethom u 
												s-suspetti f’xulxin u jintrebaħ 
												il-ġlied ideoloġiku billi lkoll 
												jagħarfu x’inhi l-verità, 
												l-Ewropa tkun għad-dinja kollha 
												ta’ eżempju kif ħafna ġnus 
												jistgħu jgħixu flimkien 
												fil-ġustizzja u l-paċi, huma u 
												jirrispettaw lil xulxin u jħarsu 
												bla mittiefsa l-libertà tagħhom. 
												
												
												
												31.  Lilek, għalhekk, Missier 
												Alla li tista’ kollox, lilek 
												Iben Alla li fdejt id-dinja, 
												lilek Spirtu s-Santu Alla li 
												twettaq u tgħallem il-qdusija 
												kollha, nafdalkom il-Knisja 
												kollha tal-bieraħ, tal-lum u ta’ 
												għada, il-Knisja fl-Ewropa u 
												l-Knisja fid-dinja kollha.  
												F’idejk inħalli dan il-għana 
												singulari magħmul minn kull 
												xorta ta’ ġid, qadim u ġdid, 
												miġbur fit-teżor ta’ kulħadd 
												minn tant ulied differenti. 
												
												
												
												 Il-Knisja kollha troddlok ħajr 
												lilek li sejjaħt il-ġnus Slavi 
												għax-xirka tal-fidi, għall-wirt 
												u għas-sehem li huma taw 
												għall-ġid tad-dinja kollha.  
												Il-Papa li ġej minn fost il-ġnus 
												Slavi jroddlok ħajr ta’ dan 
												b’mod speċjali.  Jalla dan 
												il-kontribut ma jieqaf qatt 
												jagħni l-Knisja, l-Ewropa u 
												d-dinja kollha.  Jalla qatt ma 
												jonqos fl-Ewropa u fid-dinja 
												tal-lum.  Jalla ma jintesa qatt 
												min-nies ta’ żmienna.  Nixtiequ 
												nilqgħu kollox u kull ħaġa tajba 
												li l-ġnus Slavi ġabu u qed 
												iġibu, taw u qed jagħtu 
												lill-patrimonju spiritwali 
												tal-Knisja u tal-familja kollha 
												tal-bnedmin.  Il-Knisja kollha, 
												hija u tagħraf x’inhu dan 
												it-teżor ta’ kulħadd, tistqarr 
												li hi spiritwalment ħaġa waħda 
												magħhom u ttenni mill-ġdid 
												ir-responsabbiltà tagħha 
												għax-xandir tal-Evanġelju, 
												għall-ħidma tas-salvazzjoni li 
												hi msejħa biex tagħmel illum 
												ukoll fid-dinja kollha sa truf 
												l-art.  Irridu bilfors immorru 
												għall-imgħoddi biex nifhmu 
												fid-dawl tal-imgħoddi, dak li 
												qed jiġri llum, ħa nagħarfu 
												x’jista’ jiġri għada.  Għaliex 
												il-missjoni tal-Knisja tħares 
												dejjem, b’tama li qatt ma tiġi 
												nieqsa, lejn il-ġejjieni. 
												
												
												
												32.  Il-ġejjieni!  Għalkemm 
												jidher mimli theddid u biża’ 
												f’għajnejn il-bnedmin, nafdawh 
												lilek, o Missier tas-sema, aħna 
												u nitolbu għalih l-interċessjoni 
												ta’ Omm Ibnek u Omm il-Knisja, 
												l-interċessjoni tal-Appostli San 
												Pietru u San Pawl, ta’ San 
												Benedittu, San Ċirillu u San 
												Metodju, ta’ Santu Wistin u San 
												Bonifazju u tal-qaddisin l-oħra 
												kollha li xandru l-Evanġelju 
												fl-Ewropa li, sħaħ fil-fidi, 
												it-tama u l-imħabba, ħabbru lil 
												missirijietna s-salvazzjoni u 
												s-sliem tiegħek, u, fost 
												il-ħafna taħbit tal-ħidma 
												spiritwali tagħhom, bnew 
												iċ-ċivilità tal-imħabba u ordni 
												ġdid fuq il-liġi mqaddsa tiegħek 
												u bl-għajnuna tal-grazzja 
												tiegħek, li, fit-tmien 
												taż-żminijiet, tagħti l-ħajja 
												lil kollox u lill-ġnus kollha 
												f’Ġerusalemm tas-sema. 
												
												
												
												Lilkom ħuti nagħti l-Barka 
												Appostolika tiegħi. 
												
												
												
												Mogħtija Ruma f’San Pietru, 
												fit-2 ta’ Ġunju Solennità 
												tat-Trinità Qaddisa, fis-sena 
												1985, is-seba’ sena 
												tal-Pontifikat. 
												
												
												
												  
												
												
												
												
												Joannes Paulus PP. II 
												
												
												
												
												  
												
												
												
												
												Ħajr lil Mryriam Buttigieg 
												
												
												
												  
												
												
												
												           
												
												
												
												         
												
												
												
												  
												
												
												
												
												  
												
												
												
												  
												
												
												
												  
												
												
												
												  
												
												
												
												  
												
  |