Aktar mill-Papa Ġwanni Pawlu II
...
QUDDIESA GĦALL-UNIVERSITARJI RUMANI
OMELIJA TAL-QDUSIJA
TIEGĦU ĠWANNI PAWLU II
It-Tlieta, 18 ta’
Diċembru 1979
1. Fi żmien ġimgħa
jkun il-Milied u bla ebda dubju terġgħu lura fil-familji tagħkom. Jiġu sospiżi
l-lezzjonijiet u d-dmirijiet l-oħra wkoll fl-iskejjel superjuri ta’ Ruma. Il-familja
kbira universitarja se ċċedi postha, f’ħajjitkom, għal dik ċkejna domestika, li
tiġi qabilha. Il-festa tal-Milied twettaq, b’mod speċjali, il-primat tal-familja
fil-ħajja ta’ kull wieħed u waħda minna. F’dan iż-żmien, li fih Alla jitwieled
bħala Bniedem, kull bniedem jerġà lura f’dak il-post fejn twieled qrib dawk l-esseri
umani li huma l-ġenituri tiegħu: Hutu subien u bniet. Kull wieħed u waħda jsibu
ruħhom f’dak l-ambjent fundamentali, f’dik id-dar li għandkom id-dritt u d-dmir
li ssejħu darkom: id-dar familjari. Propju f’dak il-lejl, li fih Alla twieled
bħala Tarbija nieqes minn dar, dawk kollha li, bil-fidi u bil-qalb, iduru lejn
dik it-Tarbija u jħossu nostalġija speċjali tad-dar.
Xtaqt ħafna li niltaqà
magħkom propju issa, waqt li għadna nħejju ruħna għal din il-festa kbira. Xtaqt
li niltaqà magħkom, mal-ambjent universitarju ta’ Ruma, waqt li għadu żmien -Avvent.
Bħal ma għamilna filjiem ta’ qabel l-Għid, hekk sejrin nagħmlu wkoll illum. Hija
ħaġa sabiħa li ġejtu, li illum intom flimkien miegħi. Inqisu dritt tiegħi li
niltaqà magħkom qrib il-Milied, hekk kif għamilna qabel l-Għid. Insellmilkom
b’qalbi kollha f’din il-Bażilika ta’ San Pietru. Insellem lil kulħadd:
professuri u studenit. Dawk li diġa ltqajt magħhom. U l-ġodda, li llum jinsabu
hawn l-ewwel darba. Insellem ukoll lil dawk li, għal kwalunkwè mottiv, naqsu li
jiġu.
F’dawn il-jiem
tal-Avvent, li fihom il-Knisja tgħid lil Kristu li wasal biex jiġi: “Ejja,
Mulej, la tiddawwarx” (“Alleluia”), Irrid intenni lil kull wieħed u lil kull
waħda l-istess stedina: “La tiddawwarx”.
2. Il-Vanġelu tallum
huwa tassew imteressanti. Wieħed jistà jgħid li fih hemm miġbura, sa ċertu punt,
lezzjoni qasira tal-karettorjoloġija. Wieħed jistà jgħid li din is-silta
inkitbet għall-bnedmin li jridu jħarsu, b’attenzjoni, ġewwa fihom infushom. Dan
iġġegħlna, infatti naħsbu l-imġieba ta’ dawn iż-żewġ żgħażagħ li lilhom, wieħed
wara l-ieħor, missierhom jgħid: “Ibni, mur illum aħdem fl-għalqa tad-dwieli” (Mt
21,28). Tal-ewwel dlonk jiddikjara lilu nnifsu lest u mbagħad ma jżommx kelmtu.
L-ieħor, mill-banda l-oħra, l-ewwel jgħid: “M’għandix aptit” (Mt 21,30), Imma
mbagħad imur u jmidd għonqu għax-xogħol. Meta Kristu jagħmel id-domanda: “Min
minnhom it-tnejn għamel ir-rieda tal-Missier?” (Mt 21,31), it-tweġiba kienet
waħda spontanja: ovvjament dan “tal-aħħar”.
Waqt li nisimgħu dan
il-kliem, aħna lesti nirriferuhom għalina nfusna? Nagħmlu mela l-mistoqsija: lil
liema miż-żewġt aħwa jien nixbah l-iktar? Lill-imġieba ta’ liema minnhom tixbaħ
l-imġieba abitwali tiegħi? Nappartieni jien għal dawk li jitħeġġu faċilment,
inwiegħdu mill-ewwel u mbagħad ma nżommu xejn? Ninsew hekk malajr li aħna
obbligati? Jew jien pjuttost il-bniedem li l-ewwel jgħid “le”? Forsi din l-ewwel
“le” saret saħansitra abitudni żżejjed, kważi regola ta’ imġibti. Ngħid “le”,
billi ma nagħtix każ li nistà nagħmel, biha, tort lil xi ħadd. Imma… imma…għandi
bżonn ta’ dik il-“le” biex inkun nista nirrifletti, nimmedita fuq il-“pro”
kollha u l-“kontra”. Biex, fl-aħħar, nasal għal deċiżjoni. U, bħala riżultat,
wara li l-ewwel inkun għidt “le”, fl-aħħar minn l-aħħar ngħid “iva”. Ma nkunx,
f’dan il-każ, aħjar minn dak li, bl-ewwel “iva” tiegħu ma kien għamel tort lil
ħadd, imma mbagħad, fl-aħħar minn l-aħħar, ma wasal li jagħmel xejn? Fid-dawl
tal-kliem ta’ Kristu għandi dritt naħseb li nagħmel aħjar. Tali u simili
meditazzjonijiet dwar l-imġieba propja u dwar il-karattru jistgħu jiżviluppaw
lil kull wieħed u waħda minna, waqt li nisimgħu l-Vanġelu tallum. Dawn huma utli
ħafna. Partikolarment huma utli għaż-żgħażagħ, li spiss jagħmlu d-domanda: min
jien? Kif jien? X’inhuma l-predispożizzjonijiet tiegħi? Liema karattru għandi
nifforma? Kull edukatur premoruż, kull pedagogu espert jgħid liż-żagħżugħ:
agħmel tali domandi! Agħmilhom mill-iktar fis possibbli! La tiddawwarx!
3. Il-Kuntest sħiħ
tal-liturġija tallum jindika li din il-ġrajja sinifikattiva tal-Vanġelu ta’ San
Mattew, li l-protagonisti tagħha huma żewġ żgħażagħ, tirrivela l-ikbar
dimensjoni tal-ħajja umana. Hija propju din id-dimensjoni li għandha tissejjah
“Avvent”. Ippermettuli li jien insejħilha hekk. U ippermettuli li nispjega
għaliex sejjaħtilha hekk din id-dimensjoni tal-ħajja umana, li tirrivela ruħha
permezz ta’ din il-ġrajja li jirrakkonta l-Vanġelu tallum.
Qabel xejn, intom bla
dubju tħossu l-bżonn tal-ispjega li ġejja introduttiva u fundamentali: aħna
sirna mdorrija niddefenixxu bil-kelma “avvent” ċertu perjodu liturġiku li jiġi
qabel il-Milied u jipprepara għalih. Imma wieħed jistà jsostni li l-“avvent”
huwa “dimensjoni tal-istess ħajja umana”?
A bażi tal-liturġija
tallum irrid nipprova li estensjoni simili tas-sinifikat hija ndispensabbli,
kemm-il darba l-avvent mifhum bħala perjodu liturġiku m’għandux ikun vojt. Tali
“Avvent” liturġiku, infatti, aħna ngħixuh biss daqstant, għaliex aħna kapaċi
niskopru l-“avvent” fina bħala dimensjoni fundamentali ta’ ħajjitna,
tal-eżistenza dinjija tagħna.
Propju għal dan,
fil-Vanġelu tallum, jissejħu mill-missier, propjetarju tal-għalqa tad-dwieli,
iż-żewġ uliedu.
4. Xi tfisser infatti,
l-“għalqa tad-dwieli”? L-għalqa tad-dwieli tfisser, fl-istess ħin, kollezzjoni u
kull parti ta’ dik il-kollezzjoni. Tfisser id-dinja kollha maħluqa minn Alla
għall-bniedem: għal kull bniedem u għall-bnedmin kollha. U b’mod kontemporanju
hija tfisser dik il-partiċella tad-dinja, dik il-“biċċa”, li hija dmir reali ta’
kull bniedem reali. F’dan it-tieni sinifikat l-“għalqa tad-dwieli” hija
fl-istess ħin “ġewwa fina” u “barra minna”. Hemm bżonn nikkultivawha, waqt li
nemeljoraw id-dinja u nemeljoraw lilna nfusna. Anzi, waħda tiddependi mill-oħra:
nirrendi d-dinja aħjar, daqs kemm nemeljora lili nnifsi. Fil-każ oppost jien
biss “tekniku” tal-iżvilupp tad-dinja u mhux “ħaddiem fl-għalqa tad-dwieli”.
Hekk mela din
l-“għalqa tad-dwieli”, li fiha niġi mibgħut bħal ma kienu kull wieħed miż-żewġt
aħwa tal-Vanġelu tallum, għandha ssir, fl-istess ħin, post tax-xogħol tiegħi
għad-dinja u tax-xogħol tiegħi għalija nnifsi. U dan huwa tali minħabba li
għandi kuxjenza stabbilita li Alla ħalaq id-dinja għall-bniedem. F’din id-dinja
viżibbli Alla ġie għall-ewwel darba għall-bniedem u jiġi għalih kontinwament.
Jiġi permezz ta’ dak kollu li din id-dinja hija, permezz ta’ dak kollu li hija
taħbi fiha. Kull darba li l-bniedem javanza fl-iskoperti ta’ dak li d-dinja
maħluqa taħbi fiha, jiġi gglorifikat il-ġenju tal-bniedem u l-biċċa l-kbira
nieqfu hawn. Waqt li jekk dak li jkun jirrifletti profondament dwar il-problema
ta’ dik id-dinja, li tiġi skoperta mill-bniedem dejjem aħjar, hija l-avvent
dejjem iktar mimli tal-Ħallieq. Jekk ngħixu l-perjodu liturġiku tal-Avvent kull
sena, dan nagħmluh bl-iskop li nifirxuh ukoll għal dak l-avvent, dejjem iktar
mimli tal-Ħallieq. Hekk titwessà, dejjem iktar, għall-bniedem dik l-“għalqa
tad-dwieli” li għaliha huwa msejjaħ.
5. Madankollu
l-“għalqa tad-dwieli” tfisser ukoll id-dinja interna. Tali dinja hija l-bniedem
innifsu. Kull bniedem jikkotitwixxi tali dinja unika u rrepetibbli. Alla-Ħallieq
jiġi f’din id-dinja nterna permezz tad-dinja esterna, imma kontemporanjament
jiġi wkoll b’mod dirett. Jiġi b’mod imparagonabbli, differenti mill-esseri
maħluqa kollha. Għaliex il-bniedem huwa xbiha u xebħ ta’ Alla. U għaliex dak
l-avvent ta’ Alla fil-bniedem jitwettaq ukoll b’mod dirett.Mhux biss permezz
tad-dinja li ġġib fuqha traċċi tal-Għerf u tal-Qawwa ħallieqa, imma b’mod
dirett. F’din il-miġja diretta għall-bniedem, Alla mhuwiex biss Ħallieq, imma
fuq kollox Missier. Jiġi mela għall-bniedem f’Ibnu, fil-Verb Etern. Jiġi bħala
Missier fl-Iben, inkella ma jkunx l-avvent tal-Missier.
Dan l-avvent
tal-Missier huwa, fl-istorja tal-bniedem fuq l-art, hekk qadim daqs kemm hu
qadim il-bniedem. Jitkellmu dwar dan l-ewwel kapitoli tar-rivelazzjoni, l-ewwel
paġni tal-ktieb tal-Ġenesi. Diġa l-ewwel post tal-eżistenza umana kien tali
“għalqa tad-dwieli” interna. Dik l-“għalqa tad-dwieli” nterna aħna nirċevuha
b’wirt mill-ewwel bniedem, hekk bħal ma nirtu wkoll id-dinja esterna, l-art li
l-Ħallieq afda lill-bniedem sabiex hu jaħkimha (cf. Ġen 1,28).
Fl-istess post,
fil-bidu, fl-istorja tal-bniedem jidħol ukoll id-dnub. Id-dnub oriġinali huwa
waħda minn dawk ir-realtajiet, li fuqhom il-liturġija tal-Avvent titbaxxa
b’attenzjoni partikolari. Fuq dan l-isfond nifhmu aħjar is-sinifikat tal-festa
tal-Immakulata Konċezzjoni li tiġi ċċelebrata fl-Avvent. Waqt li jenfasizza dan
il-privileġġ eċċezzjonali tal-Verġni, magħżula biex issir Omm ir-Redentur,
l-Avvent irid b’mod kontemporanju, ifakkarna li din l-“għalqa tad-dwieli”,
miruta mill-proġenituri, tipproduċi “xewk u għollieq” (Ġen 3,8), li nsibu
fl-għelieqi, imqallba mix-xogħol tal-bidwi. Insibuhom ukoll aħna, f’qalbna.
Ukoll dwar din nistgħu ngħidu li tipproduċi “xewk u għollieq”.
U għal din ir-raġuni
x-xogħol fl-għalqa tad-dwieli nterna huwa diffiċli. U wieħed m’għandux għax
jistagħġeb li, kull tant, żagħżugħ imsejjaħ biex jaħdem fiha, jgħid il-“ma
nmurx” tiegħu. Bdanakollu ix-xogħol fl-“għalqa tad-dwieli” nterna huwa
ndispensabbli. Inkella l-bniedem jintroduċi f’din id-dinja, li nħolqot għalih,
id-dnub, jintroduċi l-ħażin. U fl-“għalqa tad-dwieli” nterna jitwessà ċ-ċirku
tad-dnub, jiżdiedu b’qawwa l-istrutturi tad-dnub. L-atmosfera tad-dinja li fiha
ngħixu, issir moralment dejjem iktar avvelenata. Ma nistgħux inċedu għal din
il-qerda tal-ambjent uman min-naħa tad-dnub. Hemm bżonn li nopponuh.
6. Min hu Ġesù Kristu?
Dak li lejh induru b’invokazzjoni imħeġġa: “Ejja… la tiddawwarx”? Dak, li
għall-miġja tiegħu fil-lejl ta’ Betlem qegħdin nippreparaw, u jipprepara ruħu
kull bniedem, permezz tal-perijodu liturġiku tal-Avvent li jiġi qabel
il-festività l-kbira tal-Milied? Huwa hu r-rivelazzjoni sħiħa u definittiva
tal-avvent ta’ Alla fl-istorja tal-bniedem. Alla, letteralment, jiġi
għall-bniedem. Diġa permezz tal-opra tal-ħolqien, jiġifieri permezz tad-dinja li
titkellem dwaru Diġa permezz tal-bnedmin li jħabbru l-verità divina,
bħall-profeti u l-kapijiet kbar tal-Poplu fil-Patt il-Qadim. Alla jiġi
għall-bniedem b’mod radikali ħafna u definittiv: jiġi minħabba l-fatt li huwa
stess isir Bniedem, Bin il-bniedem. “Bl-Inkarnazzjoni l-Iben ta’ Alla ingħaqad
b’ċertu mod ma’ kull bniedem. Ħadem b’idejn ta’ bniedem, ħaseb b’moħħ ta’
bniedem, ħabb b’qalb ta’ bniedem. Waqt li twieled minn Marija Verġni, huwa
għamel lilu nnifsu tassew wieħed minna, f’kollox jixbaħ lilna, minbarra
fid-dnub” (Gaudium
et Spes, 22).
Ġesù Kristu huwa
r-rivelazzjoni l-iktar sħiħa u definittiva tal-avvent ta’ Alla fl-istorja
tal-umanità u fl-istorja ta’ kull bniedem. Ta’ kull wieħed u waħda minna. U fih,
fil-miġja tiegħu, fit-twelid tiegħu fl-istalla ta’ Betlem, imbagħad fil-ħajja u
fit-tagħlim tiegħu kollha, fl-aħħarnett fis-salib tiegħu u fil-qawmien
mill-imwiet tiegħu, aħna msejħin, ilkoll u kull wieħed u waħda minna, b’mod
definittiv għall-“għalqa tad-dwieli”. Hu, li hu l-milja tal-avvent ta’ Alla,
hija wkoll milja tas-sejħa divina indirizzata lill-bniedem. Fih Alla qisu jgħid
lil kull wieħed u waħda minna: “la tiddawrux”!
7. Hemm bżonn nammettu
li din l-“għalqa tad-dwieli” tagħna esterna u interna, minħabba l-fatt tal-miġja
ta’ Kristu”, imbidlet ħafna. Bl-opra tal-Verb Divin sabet ruħha f’dawl ġdid,
esposta għax-xemx. Bl-opra tas-Sagramenti qaddisa saret fertili b’mod ġdid.
Ix-xogħol fiha huwa, kontemporanjament, iktar faċli (Kristu stess jgħid:
“Il-madmad tiegħi… ħelu u t-toqol tiegħi ħafif” [Mt 11,30]), imma huwa wkoll
iktar impenjattiv: Kristu jsejjaħlu, infatti, “madmad” u “toqol”.
Hemm bżonn inħarsu
lejn din l-għalqa tad-dwieli b’sens ta’ rejaliżmu massimu. Insibuha fil-prattika
f’ħajjitna, u f’ħajjitkom ta’ studenti, ta’ universitarji.
8. F’liema sens,
intom, universitarji, intom mistiedna biex taħdmu fl-għalqa tad-dwieli personali
ta’ ħajjitkom, f’dan il-perijodu għalikom hekk important u deċiżiv?
Fid-dawl tal-messaġġ
tal-Milied, u jiġifieri tal-Inkarnazzjoni ta’ Alla fl-istorja umana, irrid
inħeġġiġkom għal impenn serju fl-istudju, Jiġifieri fit-tħejjija għall-ħajja
professjonali li għażiltu, intenzjonata bħala servizz lill-bniedem, bħala
professjonisti ippreparati sewwa, serji u responsabbli, għaliex għalihom hija
afdata l-ħajja tal-individwi u tal-komunità ta’ għada. L-umanità għandha bżonn
personalitajiet ekwilibrati, maturi, ġenerużi, komprensivi, superjuri għal kull
egoiżmu. U dan huwa propju ż-żmien prezzjuż tal-formazzjoni ntelletwali, morali,
affettiva, għad-dmirijiet li hemm jistennewkom fis-soċjetà u għal dawk li
ġurnata tassumu fil-familja li intom imsejħa biex tiffurmaw u li sa millum
għandkom tippolarizzaw l-enerġiji morali tagħkom, sabiex għada tkunu dawk
il-missirijiet u dawk l-ommijiet li Alla jrid, li l-Knisja tistenna .
Impenjaw ruħkom
fl-approfondiment tal-fidi nisranija tagħkom. Il-kuntrast ħaj tallum
tal-mentalitajiet differenti ġejjin minn diversi filosofiji u l-pluraliżmu
idejoloġiku jesiġu għarfien iktar profond u ċar tal-fidi propja biex ikun jista
jgħixha u jixhidha b’iktar konvinzjoni serena. ‘Il hemm mit-tensjonijiet u
mill-kriżijiet, imqanqla mill-idejoloġiji anti u kristjani, hemm illum tant
bżonn ta’ studju serju u metodiku tar-Rivelazzjoni, biex nifhmu li mhemmx
kuntrast bejn fidi u xjenza, u bħal ma x-xjenza fl-applikazzjonijiet tagħha
għandha wkoll tkun imdawla mill-fidi. Dan għandu jkun l-impenn ferrieħi tagħkom
ta’ Universitarji! Impenjaw ruħkom, fl-aħħarnett, biex tgħixu fil-“grazzja”!
Ġesù twieled f’Betlem propju għal dan: biex jirrivelalna l-verità feddejja u
biex jirregalalna l-ħajja tal-grazzja!
Impenjaw ruħkom biex
tkunu dejjem parteċipi fil-ħajja divina mnaqqxa fina mill-Magħmudija. L-għixien
fil-grazzja huwa dinjità suprema, hu ferħ indeskrivibbli, hu garanzija ta’ paċi,
hu ideal meraviljuż u għandu jkun ukoll preokkupazzjoni loġika ta min iqis lilu
nnifsu segwaċi ta’ Kristu. Il-Milied, għalhekk, ifisser il-preżenza ta’ Kristu
fir-ruħ permezz tal-grazzja.
U jekk minħabba
d-dgħufija tan-natura umana intilfet il-ħajja divina minħabba d-dnub gravi,
il-Milied allura għandu jfisser ir-ritorn għall-grazzja permezz tal-Qrar
sagramentali, magħmul b’serjetà ta’ ndiema u ta’ riżoluzzjonijiet. Ġesù jġi
wkoll biex jaħfer; il-laqgħa personali ma’ Kristu ssir konverżjoni, twelid ġdid
biex nassumu għal kollox ir-responsabiltajiet propji ta’ bnedmin u ta’ nsara.
9. “Ejja, Mulej, la
tiddawwarx”.
Nixtieq, għeżież ħbieb
tiegħi, li intom toħorġu, mil-laqgħa tagħna tallum, imħejjija aħjar u b’mod
iktar profond għall-Festa tal-Milied. Nixtieq li twessgħu fikom dik
id-“dimensjoni interna tal-Avvent”, li hija dimensjoni essenzjali tal-eżistenza
nisranija kollha. Nixtieq, fl-aħħarnett, li din il-laqgha ma’ Kristu, li għaliha
qiegħda tħejji ruħha l-Knisja kollha, iġġibilkom il-ferħ, u li l-ferħ tagħkom
ikun sħiħ (cf. 2Ġw 12).
Ejja Mulej, la
tiddawwarx.
10. Ippermettuli mill-ġdid
li nagħmel xi ntenzjonijiet għat-talb tagħna komuni. Il-fatti li, fl-aħħar jiem
u ġimgħat, ixxukkjaw l-opinjoni pubblika, huma bla ebda dubju ta’ xejn preżenti
fil-kuxjenza ta’ kull wieħed u waħda minna. Ma jistax ikun li ma nafdawhomx lil
Alla, ma nistgħux inħallu dawn il-problemi barra miċ-ċirku tat-talb tagħna. Ma
nistgħux mela ma niftakrux f’dak il-ħabib u kontemporanju tagħkom li, madwar 24
siegħa ilu, ġarrab il-mewt fi triq ta’ Ruma, bħala vittma għal darb’oħra
tal-proċess inkwetanti li tiegħu aħna xhieda f’Pajjiżna.
Dan il-proċess,
magħruf b’mod speċjali fl-Italja ta’ fuq, jitlobna naħsbu fl-ambjenti
partikolarment ippruvati mill-azzjonijiet terroristiċi, u qabel kollox f’Torin,
kif jixhdu l-aħbarijiet tal-aħħar jiem. Hemm bżonn li, b’modi differenti, nuru
s-solidarjetà fraterna ma’ dawk li jmutu assassinati. Ma’ dawk, li - m’ilux
ħafna – sfaw feruti. Ma’ dawk kollha li jbatu. Hemm bżonn ukoll – bħal ma għamel
Kristu – nitolbu għal dawk li jġegħlu lil min ibati jew li jipprovokaw il-mewt,
li jxerrdu l-vjolenza u jiżirgħu il-biżà.
Madankollu ma nistgħux
fl-istess ħin ngħaddu mingħajr ma nistaqsu: Liema hu l-skop ta’ dawn l-atti li
jikkawżaw tant tbatija lil bnedmin individwi, lil familji sħaħ u lil diversi
ambjenti? Barra minn dan ma nistgħux ngħaddu mingħajr ma nistaqsu minn liema
sorsi. Minn liema premessi, minn liema idea tad-dinja (ikun pjuttost diffiċli li
dak li jkun jitkellem dwar “ideoloġija” f’dawn il-każi) tinbet tali mġieba
fil-konfront tal-bniedem, in-nuqqas totali ta’ rispett lejn ħajtu, it-tendenza
sfrenata għall-vjolenza, għall-qerda, u għall-omiċidju.
Hemm bżonn naħsbu dwar
dan. Hemm bżonn nirriflettu dwar dan kollu. Hemm bżonn li nagħmlu minn dawn
il-manifestazzjonijiet perikolużi t-tema tat-talb tagħna personali u komunitarju.
U hemm bżonn li nagħmlu wkoll oġġett ta’ talbna it-theddida kbira tad-dinja u
b’mod speċjali tal-kontinent tagħna Ewropew, li xterdet u mliet kullimkien tul
dawn l-aħħar ġimgħat.
Għal din il-problema –
li b’mod ġust tinkwieta l-opinjoni pubblika ta’ kulħadd – neġà nmur lura mill-ġdid
fl-okkażjoni tal-Ġurnata Mondjali tal-Paċi li jmiss, li għaliha jirreferi wkoll
il-Messaġġ ippubblikat illum u intitolat: “Il-verità, forza tal-paċi”.
Nixtieq indaħħal fit-talb
tagħna tallum, fil-liturġija ewkaristika tagħna, dawn il-problemi kollha,
mgħobbija bl-imkwiet soċjali. Iva! Hemm bżonn li nitolbu. Hemm bżonn li nishru
fit-talb quddiem Alla, sakemm il-ħażin li qiegħed jikber fil-bnedmin, ma jsirx
iktar qawwi mid-dgħufija tagħna. U hemm bżonn ngħajtu lkoll flimkien mal-liturġija
tal-Avvent: “Ejja, Mulej, la tiddawwarx!”.
Miġjub mit-Taljan għall-Malti minn Emanuel Zarb
|