IL-PAPA
FRANĠISKU
UDJENZA
ĠENERALI
L-Erbgħa
31 ta’ Mejju
2017
It-Tama
Nisranija – 24. L-Ispirtu s-Santu jkattar fina t-Tama
Għeżież
ħuti, l-għodwa t-tajba!
Hekk kif qed
toqrob is-Solennità ta’ Għid il-Ħamsin, ma nistgħux ma
nitkellmux fuq ir-rabta li hemm bejn it-tama Nisranija u l-Ispirtu s-Santu.
L-Ispirtu hu r-riħ li jimbuttana ’l quddiem, li jżommna mexjin, li
jgħinna nħossuna pellegrini u għorba, u ma jħalliniex
noqogħdu komdi u nsiru poplu “wieqaf”.
L-Ittra lil-Lhud
tqabbel it-tama ma’ ankra (ara 6:18-19); u ma’ din ix-xbieha nistgħu
nżidu dik tal-qlugħ. Jekk l-ankra hi dik li tagħti s-sigurtà
lid-dgħajsa u żżommha “ankrata” qalb it-taqlib tal-mewġ,
il-qlugħ hu dak li jmexxiha ħa ssalpa qalb l-ilmijiet tal-baħar.
It-tama hi tassew bħal qlugħ; hi tiġbor ir-riħ tal-Ispirtu
s-Santu u tibdlu f’qawwa li ċċaqlaq id-dgħajsa, skont
il-każ, ’il barra fil-fond jew lejn ix-xatt.
L-Appostlu Pawlu
jagħlaq l-Ittra tiegħu lir-Rumani b’dan l-awgurju: isimgħu
tajjeb, isimgħu sew x’awgurju sabiħ: “U Alla tat-tama jimliekom ilkoll bil-ferħ u s-sliem permezz
tal-fidi tagħkom, sabiex it-tama tagħkom toktor bil-qawwa tal-Ispirtu
s-Santu” (15:13). Ejjew nirriflettu ftit fuq il-kontenut ta’ din il-kelma
hekk sabiħa.
L-espressjoni “Alla tat-tama” mhux biss tfisser li
Alla hu l-oġġett tat-tama tagħna, jiġifieri Dak li nittamaw
li għad nilħqu jum wieħed fil-ħajja ta’ dejjem; tfisser
ukoll li Alla hu Dak li diġà minn issa jagħtina t-tama, anzi
jagħmilna “hienja fit-tama” (Rum 12:12): hienja issa li qed nittamaw, u
mhux biss nittamaw li għad inkunu hienja. Hu l-ferħ tat-tama,
diġà minn issa, u mhux nittamaw li xi darba għad nifirħu.
“Sakemm hemm il-ħajja, hemm it-tama”, jgħid qawl popolari; u hu minnu
wkoll il-maqlub ta’ dan: sakemm hemm it-tama, hemm il-ħajja. Il-bnedmin
għandhom bżonn tat-tama biex jgħixu u għandhom bżonn
tal-Ispirtu s-Santu biex jittamaw.
San Pawl – kif
smajna – jattribwixxi lill-Ispirtu s-Santu l-ħila li jagħmel ukoll li
“t-tama tagħkom toktor”. Li
t-tama tagħna toktor ifisser li ma naqtgħu qalbna qatt; ifisser li
nittamaw “kontra kull tama” (Rum 4:18), jiġifieri nittamaw ukoll meta
jonqosna kull motiv uman biex nittamaw, kif ġralu Abraham meta Alla talbu
biex joffrilu lil ibnu l-waħdieni, Iżakk, u kif seħħ,
iżjed u iżjed, lill-Verġni Marija taħt is-salib ta’
Ġesù.
L-Ispirtu s-Santu
jagħmel possibbli din it-tama qatt mirbuħa u ġo fina jixhed li
aħna wlied Alla u werrieta tiegħu (ara Rum 8:16). Kif jista’ Dak li
tana lil Ibnu l-waħdieni ma jagħtiniex kull ħaġa oħra
miegħu (ara Rum 8:32)? “U din it-tama ma tqarraqx bina, għax
l-imħabba ta’ Alla ssawbet fi qlubna permezz tal-Ispirtu s-Santu li kien
mogħti lilna” (Rum 5:5). Għalhekk ma tqarraqx, għax hemm
l-Ispirtu s-Santu fina li jimbuttana ’l quddiem, dejjem! U għalhekk
it-tama ma tqarraqx.
Hemm iżjed
minn hekk: l-Ispirtu s-Santu mhux biss jagħmilna kapaċi nittamaw,
imma anki li niżirgħu t-tama,
li nkunu aħna wkoll – bħalu u bil-qawwa tiegħu – “parakliti”, jiġifieri farraġa
u difensuri ta’ ħutna, persuni li niżirgħu t-tama. Nisrani
jista’ jiżra’ d-dwejjaq, jista’ jiżra’ t-taħwid, u dan mhuwiex
Nisrani, u min jagħmel dan ma hux Nisrani tajjeb. Għax dan
jiżra’ t-tama: jiżra’ ż-żejt tat-tama, jiżra’
l-fwieħa tat-tama u mhux il-ħall tal-imrar u tan-nuqqas ta’ tama.
Il-Beatu Kardinal Newman, f’diskors tiegħu, qal hekk lill-fidili:
“Mgħallma mill-istess tbatijiet tagħna, mill-istess uġigħ
tagħna, anzi, mill-istess dnubiet tagħna, ikollna l-ħsieb u
l-qalb tagħna mħarrġa għal kull opra ta’ mħabba lejn
dawk li għandhom bżonnha. Inkunu, skont il-ħila ta’ kull
wieħed u waħda, farraġa fuq ix-xbieha tal-Paraklitu –
jiġifieri tal-Ispirtu s-Santu –, u f’kull sens ta’ din il-kelma: avukati,
assistenti, dawk li jġibu l-faraġ. Il-kliem u l-pariri tagħna,
l-imġiba tagħna, leħinna, ħarsitna, ikunu twajba u sereni” (Parochial and plain Sermons, vol. V, Londra 1870, pp. 300s.). U huma fuq kollox il-foqra, l-imwarrba, dawk mhux
maħbuba, li għandhom l-aktar bżonn ta’ xi ħadd li jkun
għalihom “paraklitu”, jiġifieri farraġ u difensur, bħalma
l-Ispirtu s-Santu jagħmel ma’ kull wieħed u waħda minna, li
ninsabu hawn fil-pjazza, farraġ u difensur. Aħna rridu nagħmlu
l-istess ma’ dawk l-iktar fil-bżonn, mal-iktar mormija, ma’ dawk li
l-aktar għandhom bżonn, dawk li qed ibatu l-iżjed. Difensuri u
farraġa!
L-Ispirtu s-Santu
jseddaq it-tama mhux biss fil-qalb tal-bnedmin, imma anki fil-ħolqien kollu. Jgħid l-Appostlu Pawlu – din donnha
ftit stramba, imma hi vera: li anki l-ħolqien “jistenna bil-ħerqa”
l-ħelsien u “jitniehed bl-uġigħ tal-ħlas” (ara Rum
8:20-22). “L-enerġija li kapaċi ċċaqlaq lid-dinja mhix xi
qawwa anonima u għamja, imma hi l-azzjoni tal-Ispirtu s-Santu li ‘kien
jittajjar fuq wiċċ l-ibħra’ (Ġen 1:2) fil-bidu
tal-ħolqien” (Benedittu XVI, Omelija,
31 ta’ Mejju 2009). Anki dan iġagħalna nirrispettaw il-ħolqien:
ma tistax tħammeġ kwadru u ma toffendix l-artista li ħolqu.
Ħuti, jalla
l-festa li ġejja ta’ Għid il-Ħamsin – li hu jum għeluq snin
il-Knisja – issibna f’għaqda waħda fit-talb, ma’ Marija, Omm
Ġesù u ommna. U d-don tal-Ispirtu s-Santu jkattar fina t-tama. U ngħidilkom
iżjed: ħa tgħinna naħlu t-tama ma’ dawk kollha li huma
l-iktar fil-bżonn, l-iżjed mormija u għal dawk kollha li
għandhom bżonnha. Grazzi.
miġjub mit-Taljan għall-Malti minn Francesco Pio Attard