IL-PAPA
FRANĠISKU
UDJENZA
ĠENERALI
Pjazza
San Pietru
L-Erbgħa
30 ta’ Mejju 2018
Katekeżi
fuq il-Konfirmazzjoni. 2: Is-siġill tal-Ispirtu
Għeżież
ħuti,
Inkompli nitkellem
fuq il-Konfirmazzjoni jew Griżma, u llum nixtieq nixħet dawl fuq
“l-għaqda sħiħa ta’ dan is-Sagrament mal-bidu tal-ħajja
Nisranija” (Sacrosanctum Concilium,
71).
Qabel ma
jirċievu d-dilka spiritwali li tikkonferma u tqawwi l-grazzja
tal-Magħmudija, il-kreżimandi huma msejħa jġeddu
l-wegħdiet li darba għamlu l-ġenituri u l-parrinijiet tagħhom.
Issa huma stess li se jistqarru l-fidi tal-Knisja, lesti li jwieġbu
“nemmen” għall-mistoqsijiet li jagħmlilhom l-Isqof; lesti, b’mod
partikulari, li jemmnu “fl-Ispirtu s-Santu, Mulej li jagħti l-ħajja,
li b’mod speċjali [llum]
ser jingħata [lilkom] bis-Sagrament
tal-Griżma, kif ingħata lill-Appostli ngħar Għid
il-Ħamsin” (Rit tal-Konfirmazzjoni, n. 26).
Billi l-miġja
tal-Ispirtu s-Santu titlob qlub miġbura fit-talb (ara Atti 1:14), wara
t-talba tal-komunità fis-skiet, l-Isqof, waqt li jifrex idejh fuq
il-kreżimandi, jitlob lil Alla jwassab fihom l-Ispirtu s-Santu Paraklitu
tiegħu. Wieħed hu l-Ispirtu (ara 1 Kor 12:4), imma hu jiġi
għandna bl-għana tad-doni tiegħu: għerf, fehma, kunsill,
qawwa, xjenza, pjetà u biża’ ta’ Alla (ara Rit tal-Konfirmazzjoni, nn. 28-29). Smajnieha s-silta mill-Bibbja
li ssemmi dawn id-doni li jġibilna l-Ispirtu s-Santu. Skont il-Profeta
Isaija (11:2), dawn huma s-seba’ virtujiet tal-Ispirtu msawba fuq il-Messija
għat-twettiq tal-missjoni tiegħu. Anki San Pawl ifisser il-frott
kotran tal-Ispirtu li huma “l-imħabba, l-hena, is-sliem, is-sabar,
il-ħniena, it-tjieba, il-fidi, il-ħlewwa, ir-rażan” (Gal 5:22).
L-Ispirtu, li hu wieħed, iqassam il-kotra tad-doni tiegħu li bihom
tistagħna l-Knisja waħda: hu l-Awtur tad-diversità, imma fl-istess
waqt il-Ħallieq tal-għaqda. Hekk l-Ispirtu jagħti dan
l-għana kollu li hu differenti, imma fl-istess waqt joħloq
l-armonija, jiġifieri l-għaqda ta’ dan l-għana spiritwali kollu
li għandna aħna l-Insara.
Bi tradizzjoni li
ilha ġejja minn żmien l-Appostli, l-Ispirtu li jwettaq il-grazzja
tal-Magħmudija jingħata bit-tqegħid tal-idejn (ara Atti 8:15-17;
19:5-6; Lhud 6:2). Ma’ dan
il-ġest bibliku, biex tesprimi aħjar it-tiswib tal-Ispirtu li jimla u
jfawwar lil dawk kollha li jirċevuh, ma damitx ma żdiedet id-dilka
biż-żejt ifuħ, imsejjaħ griżma,[1]
li baqa’ jintuża sal-lum il-ġurnata, kemm fil-Lvant u kemm fil-Punent
(ara Katekiżmu tal-Knisja Kattolika,
1289).
Iż-żejt
– il-griżma – hu sustanza terapewtika u kożmetika, li tidħol
fit-tessuti tal-ġisem u ddewwi l-ġrieħi u tfewwaħ il-membri
tiegħu; għal dawk il-kwalitajiet tiegħu, is-simboloġija
biblika u liturġika għażlitu biex bih tesprimi l-azzjoni
tal-Ispirtu s-Santu li jikkonsagra u jidħol fl-imgħammed, u hekk
jagħnih bil-ġmiel tal-kariżmi. Is-Sagrament jingħata
permezz tad-dilka tal-griżma fuq il-ġbin, imwettqa mill-Isqof
bit-tqegħid tal-id u permezz tal-kelmiet: “Ħu s-siġill tad-Don
tal-Ispirtu s-Santu”.[2]
L-Ispirtu s-Santu hu d-don inviżibbli
li hu mogħti lilna u l-griżma hi s-siġill viżibbli tiegħu.
Meta jirċievi
fuq ġbinu s-sinjal tas-salib biż-żejt ifuħ, hekk l-ikkonfermat
ikun jirċievi marka spiritwali li ma titħassarx, il-“karattru”, li
jwaħħdu b’mod iżjed perfett ma’ Kristu u jagħtih il-grazzja
li jxerred fost il-bnedmin il-“fwieħa t-tajba” (ara 2 Kor 2:15).
Ejja
nerġgħu nisimgħu l-istedina ta’ San Ambroġ
lill-ikkonfermati l-ġodda. Jgħidilhom hekk: “Ftakar mela li int
irċevejt is-sinjal spiritwali […]
ħares dak li rċevejt. Alla l-Missier immarkak
bis-siġill tiegħu, Kristu l-Mulej wettqek u qiegħed f’qalbek
ir-rahan tal-Ispirtu” (De mysteriis 7,42: CSEL 73,106; ara KKK, 1303). Hu don li jagħtina l-Ispirtu bla ma jistħoqqilna, li
rridu nilqgħuh bi gratitudni, billi nagħmlu wisa’
għall-kreattività bla qies tiegħu. Hu don li rridu nħarsuh
b’reqqa, noqogħdu għalih bil-ħlewwa, inħalluh
jagħġinna, bħal xama’, bl-imħabba mkebbsa tiegħu, biex
insiru “mera ta’ Ġesù Kristu fid-dinja tal-lum” (Eżortazzjoni
appostolika Gaudete et exsultate,
23).
miġjub mit-Taljan għall-Malti minn
Francesco Pio Attard