IL-PAPA
FRANĠISKU
UDJENZA
ĠENERALI
L-Erbgħa
22 ta’ Novembru 2017
Il-Quddiesa – 3. Il-Quddiesa hi t-tifkira ħajja tal-Misteru
tal-Għid ta’ Kristu
Għeżież
ħuti, l-għodwa t-tajba!
Aħna
u nkomplu bil-Katekeżi tagħna fuq il-Quddiesa, nistgħu nistaqsu
lilna nfusna: X’inhi essenzjalment il-Quddiesa? Il-Quddiesa hi t-tifkira ħajja tal-Misteru
tal-Għid ta’ Kristu. Tagħtina sehem mir-rebħa tiegħu
fuq id-dnub u l-mewt, u tagħti sens sħiħ lill-ħajja
tagħna.
Għalhekk,
biex nifhmu l-valur tal-Quddiesa, irridu qabelxejn nifhmu t-tifsira biblika
tal-“memorjal”. “Mhijiex biss tifkira ta’ ġrajjiet tal-imgħoddi, imma
tħabbira tal-għeġubijiet li Alla għamel mal-bnedmin (ara
Eż 13:3). Fiċ-ċelebrazzjoni liturġika ta’ dawn
il-ġrajjiet, dawn b’xi mod isiru preżenti u attwali. Hu b’dan il-mod
li Iżrael jifhem il-ħelsien mill-Eġittu: kull darba li ssir
iċ-ċelebrazzjoni tal-Għid, il-ġrajjiet tal-Eżodu dawk
li jemmnu jġibuhom quddiemhom, biex isawru ħajjithom fuqhom” (Katekiżmu tal-Knisja Kattolika,
1363). Ġesù Kristu, bil-passjoni, il-mewt, il-qawmien u t-tlugħ
tiegħu fis-Sema wettaq l-Għid fil-milja tiegħu. U l-Quddiesa hi
t-tifkira ħajja tal-Għid tiegħu,
tal-“eżodu” tiegħu, li
wettaq għalina, biex joħroġna mill-jasar u jdaħħalna
fl-art imwiegħda tal-ħajja ta’ dejjem. Mhix sempliċiment
tifkira, le, hi iżjed minn hekk: hi tagħmel preżenti llum dak li
seħħ għoxrin seklu ilu.
L-Ewkaristija
dejjem twassalna fil-quċċata tal-azzjoni ta’ salvazzjoni ta’ Alla:
il-Mulej Ġesù, li sar għalina ħobż maqsum, isawwab fuqna
l-ħniena u l-imħabba kollha tiegħu, kif għamel fuq
is-salib, biex hekk iġedded il-qalb tagħna, il-ħajja tagħna
u l-mod kif aħna nirrelataw miegħu u ma’ ħutna. Jgħid
il-Konċilju Vatikan II: “Kull darba li s-sagrifiċċju tas-salib,
li fih ‘Kristu l-Ħaruf tal-Għid tagħna hu maqtul’ (1 Kor 5:7),
ikun iċċelebrat fuq l-altar, tiġġedded il-fidwa
tagħna” (Kostituzzjoni dommatika Lumen
gentium, 3).
Kull
ċelebrazzjoni tal-Ewkaristija hi bħal raġġ ta’ dik ix-xemx
li ma tinżilx li hu Kristu Rxoxt. Meta nieħdu sehem fil-Quddiesa,
speċjalment dik tal-Ħadd, inkunu nidħlu fir-rebħa
tal-Irxoxt, niddawlu mid-dawl tiegħu, nissaħħnu mis-sħana
ta’ mħabbtu. Permezz taċ-ċelebrazzjoni tal-Ewkaristija,
l-Ispirtu s-Santu jagħtina sehem fil-ħajja divina li tista’ tibdel
dak kollu li hu mortali fina. U fil-mogħdija tiegħu mill-mewt
għall-ħajja, miż-żmien għall-eternità, il-Mulej
Ġesù jkaxkar miegħu lilna wkoll biex nagħmlu l-Għid.
Fil-Quddiesa niċċelebraw l-Għid. Aħna, fil-Quddiesa,
ninsabu ma’ Ġesù, mejjet u rxoxt, u hu jiġbidna ’l quddiem, lejn
il-ħajja ta’ dejjem. Fil-Quddiesa ningħaqdu miegħu. Anzi, Kristu
jgħix fina u aħna ngħixu fih. “Issallabt ma’ Kristu”, jgħid
San Pawl. “Ngħix, imma mhux iżjed jien, iżda jgħix fija
Kristu. Il-ħajja li issa ngħix fil-ġisem qiegħed
ngħixha bil-fidi fl-Iben ta’ Alla, li ħabbni u ta lilu nnifsu
għalija” (Gal 2:19-20). Hekk kien jaħsibha Pawlu.
Fil-fatt, id-demm
tiegħu jeħlisna mill-mewt u mill-biża’ tal-mewt. Jeħlisna
mhux biss mill-ħakma tal-mewt fiżika, imma mill-mewt spiritwali li hu
l-ħażen, id-dnub, li taqbadna kull darba li naqgħu vittmi
tad-dnub tagħna jew ta’ ħaddieħor. U allura l-ħajja
tagħna tiġi mniġġsa, titlef ġmielha, titlef is-sens
tagħha, titneżża’.
Imma Kristu jroddilna
l-ħajja; Kristu hu l-milja tal-ħajja, u meta ġie wiċċ
imb wiċċ mal-mewt, xejjinha għal dejjem: “Bil-qawmien
tiegħu mill-imwiet qered il-mewt u ġedded il-ħajja” (Talba
Ewkaristika IV). L-Għid ta’ Kristu hu r-rebħa definittiva fuq
il-mewt, għax hu bidel il-mewt tiegħu fl-ogħla att ta’
mħabba. Miet għall-imħabba! U fl-Ewkaristija, hu jrid jaqsam
magħna din l-imħabba tal-Għid tiegħu, rebbieħa. Jekk
nilqgħuha bil-fidi, anki aħna nistgħu nħobbu tassew lil
Alla u lill-proxxmu, nistgħu nħobbu kif hu ħabb lilna, billi ta ħajtu.
Jekk
l-imħabba ta’ Kristu hi fija, nista’ ningħata b’mod sħiħ
għall-oħrajn, ċert ġewwa fija li mqar kieku l-ieħor
jew l-oħra kellhom iweġġgħuni, jien ma mmutx; inkella
jkolli noqgħod niddifendi ruħi. Il-martri taw ħajjithom proprju
għal din iċ-ċertezza tar-rebħa ta’ Kristu fuq il-mewt. Huwa
biss jekk induqu minn din is-setgħa ta’ Kristu, is-setgħa ta’
mħabbtu, li nkunu tassew ħielsa biex nistgħu ningħataw bla
biża’. Din hi l-Quddiesa: nidħlu f’din il-passjoni, il-mewt,
il-qawmien, it-tlugħ fis-Sema ta’ Ġesù; meta mmorru l-Quddiesa, qisna
telgħin fuq il-Kalvarju, l-istess. Imma aħsbu ftit: jekk aħna
fil-mument tal-Quddiesa mmorru l-Kalvarju – ejja nistaħjlu dan – u nafu li
dak il-bniedem hemm hu Ġesù. Allura nistgħu nippermettu li
noqogħdu npaċpċu, nieħdu r-ritratti, qisna qed nagħmlu
spettaklu? Le! Għax dak hu Ġesù! Żgur li noqogħdu
fis-skiet, nibku u anki nithennew li ġejna mifdija. Meta aħna
nidħlu l-knisja biex niċċelebraw il-Quddiesa, ejja naħsbu
f’dan: dieħel il-Kalvarju, fejn Ġesù se jagħti ħajtu
għalija. U hekk jgħib l-ispettaklu, jgħib it-tpaċpiċ
bla bżonn, il-kummenti u dawn il-ħwejjeġ li jbegħduna minn
din il-ħaġa hekk sabiħa li hi l-Quddiesa, it-trijonf ta’ Ġesù.
Naħseb issa
hu aktar ċar kif l-Għid isir preżenti u ħaj kull darba li
niċċelebraw il-Quddiesa, jiġifieri s-sens tat-tifkira ħajja. Is-sehem tagħna
fl-Ewkaristija jdaħħalna fil-Misteru tal-Għid ta’ Kristu,
jagħtina li miegħu ngħaddu mill-mewt għall-ħajja,
jiġifieri hemm fuq il-Kalvarju. Il-Quddiesa tfisser li tgħix mill-ġdid
il-Kalvarju, mhijiex xi spettaklu.
miġjub mit-Taljan għall-Malti minn
Francesco Pio Attard