IL-PAPA FRANĠISKU
UDJENZA ĠENERALI
L-Erbgħa 14 ta’ Settembru
2016
29.
Tgħallmu minni
(ara Mt 11:28-30)
Għeżież ħuti, l-għodwa
t-tajba!
Matul dan il-Ġublew irriflettejna
iżjed minn darba fuq il-fatt li Ġesù jesprimi ruħu bi
ħlewwa unika, sinjal tal-preżenza u tat-tjieba ta’ Alla. Illum
ħa nieqfu fuq silta tal-Vanġelu li toħloq fina ħafna
sentimenti (ara Mt 11:28-30), fejn Ġesù jgħidilna: “Ejjew
għandi, intom ilkoll li tinsabu mħabbtin u mtaqqlin, u jiena
nserraħkom.
[…] Tgħallmu minni, għax
jien ta’ qalb ħelwa u umli, u intom issibu l-mistrieħ għal ruħkom”
(vv. 29-29). L-istedina tal-Mulej hi tal-għaġeb: isejjaħ biex
jimxu warajh persuni sempliċi u mtaqqla minn ħajja iebsa,
isejjaħ biex jimxu warajh persuni li għandhom tant
ħtiġijiet u jwegħidhom li fih sa jsibu l-mistrieħ u
s-serħan. L-istedina ssir fl-imperattiv: “ejjew għandi”, “ħudu
fuqkom il-madmad tiegħi”, “tgħallmu
minni”. Mhux li kien il-mexxejja kollha tad-dinja setgħu jgħidu
dan! Ejjew nippruvaw nifhmu xi jrid jgħid b’dawn l-espressjonijiet.
L-ewwel kmand hu “Ejjew għandi”. Ġesù jdur fuq dawk li huma għajjenin
u mġarrbin, u jurihom li hu l-Qaddej tal-Mulej kif imfisser fil-ktieb
tal-Profeta Isaija. Hekk tgħid is-silta ta’ Isaija: “Sidi l-Mulej tani
lsien ta’ wieħed jitgħallem, biex nagħraf ngħin
lill-għajjien b’xi kelma” (50:4). Ma’ dawn li qatgħu qalbhom
mill-ħajja, il-Vanġelu spiss iżid ukoll lill-foqra (ara Mt 11:5)
u ċ-ċkejknin (ara Mt 18:6). Huma dawk li m’għandhom xejn tagħhom
fuq xiex jorbtu, lanqas xi ħbiberija importanti. Jistgħu jafdaw biss
f’Alla. Jafu bil-qagħda baxxa u tal-għajb tagħhom, u
għalhekk jafu jistrieħu fuq il-ħniena tal-Mulej, jistennew minnu
l-għajnuna waħdanija tagħhom. Fl-istedina ta’ Ġesù sa
fl-aħħar isibu tweġiba għall-istennija tagħhom: jekk
isiru dixxipli tiegħu, jirċievu l-wegħda li jsibu s-serħan
għal ħajjithom kollha. Wegħda li fl-aħħar
tal-Vanġelu ssir ukoll lill-ġnus kollha: “Morru, mela”, jgħid
Ġesù lill-Appostli, “agħmlu dixxipli mill-ġnus kollha”
(Mt 28:19). Fit-tweġiba tagħhom għall-istedina biex
jiċċelebraw din is-sena tal-grazzja tal-Ġublew, il-pellegrini
mad-dinja kollha rifsu l-għatba tal-Bieb tal-Ħniena miftuħ
fil-katidrali, fis-santwarji, f’tant knejjes tad-dinja, fl-isptarijiet, fil-ħabsijiet. Għaliex jgħaddu minn dan
il-Bieb tal-Ħniena? Biex isibu lil Ġesù, biex isibu l-ħbiberija
ta’ Ġesù, biex isibu s-serħan li Ġesù biss jista’ jagħti.
Din il-mixja tesprimi l-konverżjoni ta’ kull dixxiplu li jimxi wara
Ġesù. U l-konverżjoni dejjem tfisser li wieħed jiskopri
l-ħniena tal-Mulej. Din hi bla tarf u għal dejjem: kbira hi
l-ħniena tal-Mulej! Għalhekk, meta ngħaddu mill-Bieb Imqaddes,
inkunu nistqarru “li fid-dinja tinsab l-imħabba u li din l-imħabba
hija aqwa min kull xorta ta’ deni, li fih hu mdaħħal il-bniedem,
il-bnedmin kollha, id-dinja”
(Ġwanni Pawlu
II, Enċiklika Dives in misericordia, 7).
It-tieni kmand jgħid: “Ħudu fuqkom il-madmad tiegħi”. Fil-kuntest tal-Patt,
it-tradizzjoni biblika tinqeda bix-xbieha tal-madmad biex turi r-rabta qawwija
li torbot lill-poplu ma’ Alla u, għalhekk, is-sottomissjoni
għar-rieda tiegħu kif toħroġ mil-Liġi. F’kuntrast mal-kittieba
u l-għorrief tal-liġi, Ġesù jqiegħed fuq id-dixxipli
tiegħu l-madmad tiegħu, fejn
il-Liġi ssib il-milja tagħha. Irid jgħallimhom li r-rieda ta’
Alla jiskopruha fil-persuna tiegħu: f’Ġesù, u mhux fil-liġijiet
u l-preskrizzjonijiet kiesħa li l-istess Ġesù jikkundanna.
Biżżejjed naqraw il-kapitlu 23 ta’ Mattew! Hu jinsab
fiċ-ċentru tar-relazzjoni tagħhom ma’ Alla, hu fil-qalba
tar-relazzjonijiet bejn id-dixxipli u jrid li jkun hu l-fulkru tal-ħajja
ta’ kull wieħed u waħda. Meta jilqa’ dan il-“madmad ta’ Ġesù”,
kull dixxiplu hekk jidħol f’komunjoni miegħu u jagħmel sehem
mill-misteru tas-salib tiegħu u tad-destin tiegħu ta’ salvazzjoni.
U hawn jiġi t-tielet kmand: “Tgħallmu minni”. Lid-dixxipli
tiegħu Ġesù jipproponilhom mixja li fiha jistgħu jagħrfuh u
jsiru jixbhuh. Ġesù mhuwiex mgħallem li b’id iebsa jimponi fuq
oħrajn tagħbijiet li hu mbagħad ma jerfax: din kienet
l-akkuża li għamel lill-għorrief tal-liġi. Hu jdur fuq
l-umli, iċ-ċkejknin, il-foqra, dawk fil-bżonn, għax hu
stess kien li ċċekken u tbaxxa. Jifhem lill-foqra u
lill-maħqurin għax hu stess hu fqir u mġarrab mit-tbatija. Biex
jifdi lill-bnedmin, Ġesù ma mexiex triq ħafifa; bil-maqlub, il-mixja
tiegħu kienet ta’ tbatija u iebsa. Kif tfakkarna l-Ittra lill-Filippin:
“Ċekken lilu nnifsu, billi obda sal-mewt, anzi sal-mewt tas-salib” (2:8).
Il-madmad li jerfgħu l-foqra u l-maħqurin hu l-istess madmad li hu
refa’ qabilhom: għalhekk hu madmad ħelu. Hu refa’ fuq spallejh
l-uġigħ u d-dnubiet tal-bnedmin kollha. Għalhekk,
għad-dixxiplu, li jieħu fuqu l-madmad ta’ Ġesù jfisser li jirċievi
r-rivelazzjoni tiegħu u jilqagħha: fih il-ħniena ta’ Alla
tgħabbiet bil-faqar tal-bnedmin, u hekk tat lil kulħadd
il-possibbiltà tal-fidwa. Imma għaliex Ġesù jasal biex jgħid
dawn l-affarijiet? Għax hu sar kollox għal kulħadd, qrib ta’
kulħadd, tal-iżjed foqra! Kien ragħaj qalb in-nies, fost
il-foqra: magħhom kien jaħdem il-jum kollu. Ġesù ma kienx xi
prinċep. Hi ħaġa kerha għall-Knisja meta r-ragħajja
jinbidlu fi prinċpijiet, maqtugħa min-nies, imbiegħda
mill-foqra: dan mhuwiex l-ispirtu ta’ Ġesù. Lil dawn ir-ragħajja
Ġesù jċanfarhom, u fuqhom Ġesù jgħid lin-nies: “Agħmlu
li jgħidulkom, imma tagħmlux bħalhom”.
Għeżież ħuti, fuqna wkoll
jiġu waqtiet ta’ għeja u ta’ delużjoni. F’dak il-ħin ejjew
niftakru f’dawn il-kelmiet tal-Mulej, li jimlewna b’tant faraġ u juruna
aħniex inqiegħdu l-ħiliet tagħna għall-qadi ta’ dak li
hu tajjeb. Fil-fatt, xi drabi l-għeja tagħna tiġi għax
inkunu qegħidna l-fiduċja tagħna fi ħwejjeġ li mhumiex
l-essenzjal, għax tbegħidna minn dak li tabilħaqq jiswa
fil-ħajja. Il-Mulej jgħallimna ma nibżgħux nimxu warajh,
għax it-tama li nqiegħdu fih ma tqarraqx bina. Aħna
għalhekk imsejħin nitgħallmu minnu xi jfisser ngħixu
bil-ħniena biex inkunu għodda ta’ ħniena. Ngħixu
bil-ħniena biex insiru għodda tal-ħniena: ngħixu
bil-ħniena u nħossuna fil-ħtieġa tal-ħniena ta’
Ġesù, u meta aħna nħossu l-ħtieġa tal-maħfra,
tal-faraġ, nitgħallmu nuru ħniena mal-oħrajn. Meta
nżommu ħarsitna msammra fuq l-Iben ta’ Alla, nifhmu xi triq twila
għadna rridu nimxu; imma fl-istess waqt dan jimliena bil-ferħ
għax nafu li mexjin miegħu u m’aħna qatt waħidna. Mela
kuraġġ, kuraġġ! Ma nħallu li ħadd jeħdilna
dan il-ferħ li aħna dixxipli tal-Mulej: “Imma, Dun, jiena midneb, kif
nista’ nagħmel?” – “Ħalli lill-Mulej iħares lejk, iftaħlu
qalbek, ħoss fuqek il-ħarsa tiegħu, il-ħniena tiegħu,
u qalbek timtela bil-ferħ, bil-ferħ tal-maħfra, jekk int tersaq
titolbu jaħfirlek”. Ma nħallu lil ħadd jisirqilna t-tama li ngħixu
din il-ħajja flimkien miegħu u bil-qawwa tal-faraġ tiegħu.
Grazzi.
miġjub
mit-Taljan għall-Malti minn Francesco Pio Attard