IL-PAPA
FRANĠISKU
UDJENZA
ĠENERALI
L-Erbgħa
7 ta’ Marzu 2018
Il-Quddiesa
– 12. Liturġija tal-Ewkaristija: II. It-Talba
Ewkaristika
Għeżież
ħuti, l-għodwa t-tajba!
Inkomplu
bil-katekeżi fuq il-Quddiesa u b’din il-katekeżi nieqfu ftit fuq it-Talba Ewkaristika. Meta jintemm ir-rit
tal-preżentazzjoni tal-ħobż u l-inbid, tibda t-Talba Ewkaristika, li tikkwalifika
ċ-ċelebrazzjoni tal-Quddiesa u hi l-mument ċentrali tagħha,
ordnat lejn it-Tqarbin imqaddes. Tikkorrispondi għal dak li għamel
Ġesù nnifsu, fuq il-mejda mal-Appostli fl-Aħħar Ċena, meta
“radd il-ħajr” fuq il-ħobż u mbagħad fuq il-kalċi
tal-inbid (ara Mt 26:27; Mk 14:23; Lq 22:17,19; 1 Kor 11:24): ir-radd ta’
ħajr tiegħu jieħu l-ħajja mill-ġdid f’kull Ewkaristija
tagħna, meta ningħaqdu mas-sagrifiċċju tas-salvazzjoni
tiegħu.
U f’din it-Talba
solenni – it-Talba Ewkaristika hi solenni – il-Knisja tesprimi dak li hi
tagħmel meta tiċċelebra l-Ewkaristija u r-raġuni
għaliex tiċċelebraha, jiġifieri li tidħol f’komunjoni
ma’ Kristu realment preżenti fil-ħobż u l-inbid ikkonsagrati.
Wara li jkun stieden lill-poplu biex jerfa’ qalbu ’l fuq lejn il-Mulej u
jroddlu ħajr, is-saċerdot ilissen it-Talba b’leħen għoli,
f’isem dawk kollha preżenti, waqt li jdur lejn il-Missier permezz ta’
Ġesù Kristu fl-Ispirtu s-Santu. “It-tifsira ta’ din it-Talba hi li
l-ġemgħa kollha tal-fidili tingħaqad ma’ Kristu fit-tifħir
għall-għemejjel kbar ta’ Alla u fl-offerta tas-sagrifiċċju”
(Ordni ġenerali tal-Missal Ruman,
78). U biex nistgħu ningħaqdu, irridu nifhmu. Għalhekk,
il-Knisja riedet tiċċelebra l-Quddiesa fl-ilsien li n-nies tifhem,
biex kull persuna tista’ tingħaqad f’dan il-ġieħ u f’din
it-talba kbira flimkien mas-saċerdot. Fil-verità,
“is-sagrifiċċju ta’ Kristu u s-sagrifiċċju tal-Ewkaristija
huma sagrifiċċju wieħed” (Katekiżmu
tal-Knisja Kattolika, 1367).
Fil-Missal hemm
diversi formuli ta’ Talba Ewkaristika, kollha magħmula minn elementi
karatteristiċi, li rrid infakkar hawn (ara OGMR, 79; KKK, 1352-1354). Kollha huma
sbieħ immens. Qabelxejn hemm il-Prefazju,
li hu azzjoni ta’ radd il-ħajr
għad-doni ta’ Alla, b’mod partikulari li hu bagħat lil Ibnu
bħala Feddej. Il-Prefazju jagħlaq bl-akklamazzjoni tal-“Qaddis”, li normalment titkanta. Ħaġa
sabiħa li nkantaw il-“Qaddis”: “Qaddis, Qaddis, Qaddis il-Mulej”. Kemm hi
ħaġa sabiħa li nkantawh! Il-ġemgħa kollha
tingħaqad b’leħinha ma’ dak tal-Anġli u tal-Qaddisin biex
tweġġaħ u ssebbaħ lil Alla.
Imbagħad hemm
l-invokazzjoni tal-Ispirtu s-Santu biex bil-qawwa tiegħu jikkonsagra
l-ħobż u l-inbid. Insejħu lill-Ispirtu biex jiġi u
fil-ħobż u fl-inbid ikun hemm Ġesù. L-azzjoni tal-Ispirtu
s-Santu u l-qawwa tal-istess kelmiet ta’ Kristu mlissna mis-saċerdot,
jagħmlu realment preżenti, taħt l-ispeċi tal-ħobż
u tal-inbid, il-Ġisem u d-Demm tiegħu, is-sagrifiċċju
tiegħu offrut darba għal dejjem fuq is-salib (ara KKK, 1375). Ġesù f’dan kien
ċar ħafna. Smajna kif San Pawl fil-bidu jirrakkonta l-kliem ta’
Ġesù: “Dan huwa ġismi, dan huwa demmi”. “Dan huwa ġismi, dan
huwa demmi”. Hu Ġesù nnifsu li qalu dan. Aħna ma rridux inħallu
jidħlu ħsibijiet strambi: “Imma kif jista’ jkun li ħaġa
li…”. Hu l-ġisem ta’ Ġesù; u tieqaf hemm! Il-fidi: tiġi
tgħinna l-fidi; b’att ta’ fidi nemmnu li dawk huma l-ġisem u d-demm
ta’ Ġesù. Hu l-“misteru tal-fidi”, kif aħna ngħidu wara
l-konsagrazzjoni. Is-saċerdot jgħid: “Dan hu l-Misteru tal-fidi” u
aħna nwieġbu b’akklamazzjoni. Hija u tiċċelebra l-memorjal
tal-mewt u l-qawmien tal-Mulej, fl-istennija tar-ritorn glorjuż
tiegħu, il-Knisja toffri lill-Missier is-sagrifiċċju li
jħabbeb mill-ġdid flimkien is-sema u l-art: toffri
s-sagrifiċċju tal-Għid ta’ Kristu billi toffri lilha nfisha
miegħu u titlob li, bil-qawwa tal-Ispirtu s-Santu, issir “ġisem
wieħed u ruħ waħda fi Kristu” (Talba Ewkaristika III; ara Sacrosanctum concilium, 48; OGMR, 79f). Il-Knisja
trid tissieħeb ma’ Kristu u ssir ġisem wieħed u ruħ
waħda mal-Mulej. Hi din il-grazzja u l-frott tat-Tqarbin sagramentali:
nitrejqu bil-Ġisem ta’ Kristu biex insiru, aħna li nieklu minnu, il-Ġisem
ħaj tiegħu llum fid-dinja.
Dan hu misteru ta’
komunjoni, il-Knisja tingħaqad mal-offerta ta’ Kristu u
mal-interċessjoni tiegħu, u f’dan id-dawl, “fil-katakombi, il-Knisja
spiss narawha bħala mara titlob, b’dirgħajha miftuħin,
fil-qagħda ta’ min jitlob. Bħal Kristu li fetaħ dirgħajh
fuq is-Salib, bih, miegħu, u fih, il-Knisja toffri lilha nnifisha u titlob
għall-bnedmin kollha” (KKK,
1368). Il-Knisja li titlob. Kemm hi ħaġa sabiħa meta naħsbu
fil-Knisja li titlob! Hemm silta fil-ktieb tal-Atti tal-Appostli; waqt li
Pietru kien il-ħabs, il-komunità Nisranija “kienet qiegħda titlob lil
Alla għalih bil-ħerqa”. Il-Knisja li titlob, il-Knisja miġbura
fit-talb. U meta aħna mmorru l-Quddiesa, hu biex nagħmlu dan: inkunu
Knisja li titlob.
It-Talba
Ewkaristika titlob lil Alla biex jiġbor lil uliedu kollha fil-perfezzjoni
tal-imħabba, f’għaqda mal-Papa u l-Isqof, imsemmija b’isimhom, sinjal
li qed niċċelebraw f’komunjoni mal-Knisja universali u mal-Knisja
partikulari. Is-supplika, bħall-offerta, hi ppreżentata lil Alla
għall-membri kollha tal-Knisja, ħajjin u mejtin, fl-istennija
tat-tama hienja li għad naqsmu fil-wirt ta’ dejjem fis-Sema,
mal-Verġni Marija (ara KKK,
1369-1371). Ħadd u xejn mhu minsi fit-Talba Ewkaristika, imma kull
ħaġa hi mressqa mill-ġdid għand Alla, kif tfakkar
id-dossoloġija li tagħlaqha. Ħadd mhu minsi. U jekk jien
għandi xi persuni, qraba, ħbieb, li huma fil-bżonn jew
għaddew minn din id-dinja għall-oħra, nista’ nsemmihom f’dak
il-mument, fil-qalb tiegħi u fis-skiet jew inniżżel l-isem biex
jissemma. “Dun, kemm irrid inħallas biex ismi jissemma hemm?” – “Xejn”.
Fhimtuh dan? Xejn! Il-Quddiesa ma tinxtarax bil-flus. Il-Quddiesa hi
s-sagrifiċċju ta’ Kristu, li hu b’xejn. Il-fidwa hi b’xejn. Jekk int
trid tagħmel offerta, agħmilha, imma dan mhux bi ħlas. Dan
importanti nifhmuh.
Din il-formula kodifikata
tat-talb, forsi nistgħu nħossuha ftit imbiegħda minna – hu
minnu, hi formula antika – imma, jekk nifhmu tajjeb it-tifsira tagħha,
allura żgur nistgħu nieħdu sehem aħjar. Fil-fatt hi
tesprimi dak kollu li nagħmlu fiċ-ċelebrazzjoni Ewkaristika; u fuq
kollox, tgħallimna ngħożżu tliet atteġġjamenti li
qatt m’għandhom jonqsu fid-dixxipli ta’ Ġesù. It-tliet
atteġġjamenti: l-ewwel, nitgħallmu “rroddu ħajr, dejjem u kullimkien”, u mhux biss f’ċerti
okkażjonijiet, meta kollox ikun sejjer sew; it-tieni, nagħmlu minn ħajjitna don ta’ mħabba, ħielsa u
b’xejn; it-tielet, nibnu l-komunjoni
konkreta, fil-Knisja u ma’ kulħadd. Mela, din it-Talba ċentrali
tal-Quddiesa tedukana, ftit ftit, biex nagħmlu minn ħajjitna kollha
“Ewkaristija”, jiġifieri għemil ta’ grazzja.
miġjub mit-Taljan għall-Malti minn
Francesco Pio Attard