QUDDIESA, TBERIK U TQEGĦID TAR-RMIED

OMELIJA TAL-QDUSIJA TIEGĦU FRANĠISKU

Bażilika ta’ Santa Sabina

L-Erbgħa 5 ta’ Marzu 2014

“Ċarrtu qalbkom, u mhux ilbieskom” (Ġoel 2:13).

B’dan il-kliem qawwi tal-Profeta Ġoel il-liturġija tal-lum tintroduċina għar-Randan, u turina li l-konverżjoni tal-qalb hi l-karatteristika ta’ dan iż-żmien ta’ grazzja.  Is-sejħa tal-profeta tippreżenta sfida għalina lkoll, ħadd eskluż, u tfakkarna li l-konverżjoni ma tirriduċix ruħha għal forom esterjuri jew intenzjonijiet li jibqgħu fl-arja, imma tqanqal u tibdel il-ħajja kollha tal-persuna, ibda miċ-ċentru tagħha, il-kuxjenza.  Aħna mistednin nibdew din il-mixja fejn nisfidaw ir-rutina u nagħmlu sforz biex niftħu għajnejna u widnejna, imma fuq kollox qalbna, ħalli noħorġu ’l barra mill-“ġnien ċkejken” tagħna.

Ninfetħu għal Alla u għal ħutna.  Nafu li din id-dinja dejjem iżjed artifiċjali qed iġġibna ngħixu f’kultura mibnija fuq dak li “nagħmlu”, fuq dak li hu “utli”, fejn bla ma nintebħu nkunu naqtgħu barra lil Alla mix-xefaq ta’ ħajjitna.  Imma nispiċċaw naqtgħu barra wkoll l-istess xefaq!  Ir-Randan isejħilna biex “inxenglu” ġisimna, ħalli hekk niftakru li aħna ħlejjaq, sempliċement li aħna m’aħniex Alla.  Meta fl-ambjent ċkejken tal-ħajja ta’ kuljum nilmaħ dawk il-ġlidiet ċkejkna għall-poter minn minn irid jokkupa l-ispazju, ngħid bejni u bejn ruħi: dawn in-nies qed jilagħbuha ta’ Alla l-Ħallieq.  Għadhom ma ntebħux li m’humiex Alla.

U anki ma’ l-oħrajn nirriskjaw li ningħalqu, li ninsewhom.  Imma nistgħu biss nibdew il-mixja tagħna ta’ konverżjoni li twassal għall-Għid jekk inħallu jisfidawna d-diffikultajiet u t-tbatijiet ta’ ħutna.  Hi mixja li tiġbor fiha s-salib u ċ-ċaħda.  Il-Vanġelu tal-lum jurina liema huma l-elementi ta’ din il-mixja spiritwali: it-talb, is-sawm u l-karità (ara Mt 6:1-6,16-18).  It-tlieta li huma jitolbu minna li ma nħallux jiddominana dak li jidher: dak li jiswa m’hux l-apparenza; il-valur tal-ħajja ma jiddipendix mill-approvazzjoni ta’ l-oħrajn jew mis-suċċess, imma minn dak li għandna ġo fina.

L-ewwel element hu t-talb.  It-talb hu l-qawwa tan-Nisrani u ta’ kull min jemmen.  Fid-dgħufija ta’ ħajjitna, aħna nistgħu nduru lejn Alla bil-fiduċja ta’ wlied u nidħlu f’komunjoni miegħU.  Quddiem tant ġrieħi li qed jagħmlulna d-deni u li jistgħu jwebbsu l-qalb, aħna msejħin nintefgħu fil-baħar tat-talb, li hu l-baħar ta’ l-imħabba bla tarf ta’ Alla, biex niggustaw il-ħlewwa tiegħu.  Ir-Randan hu żmien it-talb, talb iżjed mill-qalb, iżjed fit-tul, iżjed regolari, iżjed kapaċi jimtela bil-ħtiġijiet ta’ ħutna; talb ta’ interċessjoni, biex nidħlu quddiem Alla għal tant sitwazzjonijiet ta’ faqar u ta’ tbatija.

It-tieni element li jikkaratterizza l-mixja tar-Randan hu s-sawm.  Irridu noqogħdu attenti li ma nipprattikawx tip ta’ sawm formali, jew li fil-verità “jaqtgħalna l-għatx” għax iserrħilna l-kuxjenza.  Is-sawm jagħmel sens tabilħaqq jekk jheżżeż is-sens ta’ sigurtà li nkunu fih, u anki jekk minnu joħroġ xi ġid għall-oħrajn, jekk jgħinna nxettlu fina l-istil tas-Samaritan it-Tajjeb, li jmil ħdejn ħuh li qed ibati u jieħu ħsiebu.  Is-sawm jitlob minna l-għażla ta’ ħajja sempliċi, fl-istil tagħha; ħajja li ma taħlix, ħajja li ma “tarmix”.  Meta nsumu, inkunu nħarrġu l-qalb fl-essenzjalità u fil-qsim ma’ l-oħrajn.  Hu sinjal li aħna konxji u nħossuna responsabbli quddiem l-inġustizzji, il-moħqrija, speċjalment fil-konfront tal-foqra u ċ-ċkejknin, u hu sinjal tal-fiduċja li għandna f’Alla u fil-providenza tiegħu.

It-tielet element, il-karità: din tfisser gratwità, għax fil-karità nagħtu xi ħaġa lil xi ħadd li minn għandu ma nistennew xejn lura.  Il-gratwità għandha tkun waħda mill-karatteristiċi tan-Nisrani li, għax jaf li kull ma għandu rċivieh b’xejn minn għand Alla, jiġifieri bla ebda mertu tiegħu, jitgħallem jagħti lill-oħrajn b’xejn ukoll.  Il-lum spiss il-gratwità ma tagħmilx parti mill-ħajja ta’ kuljum, fejn kollox qed jinbiegħ u jinxtara.  Kollox hu kkalkulat u meqjus.  Il-karità tgħinna ngħixu d-don bħala xi ħaġa li tingħata b’xejn, u dan jeħlisna mill-ossessjoni tal-pussess, mill-biża’ li nitilfu xi ħaġa milli għandna, mid-dwejjaq ta’ min ma jridx jaqsam ġidu ma’ l-oħrajn.

Bl-istediniet tiegħu għall-konverżjoni, ir-Randan providenzjalment jiġi biex iqajjimna, biex ixengilna min-ngħas tagħna, mir-riskju li nibqgħu mexjin ’il quddiem biss b’mod awtomatiku.  It-twissija li l-Mulej jagħmlilna permezz tal-Profeta Ġoel hi ċara u qawwija: “Erġgħu duru lejja bi qlubkom kollha” (Ġoel 2:12).  Għaliex għandna nerġgħu nduru lejn Alla?  Għax hemm xi ħaġa li m’hix miexja sew fina, m’hix miexja sew fis-soċjetà, fil-Knisja, u għandna bżonn ninbidlu, naqilbu r-rotta.  U dan ifisser li għandna bżonn nikkonvertu!  Ir-Randan jiġi mill-ġdid biex iwasslilna s-sejħa profetika tiegħu, biex ifakkarna li hu possibbli nwettqu xi ħaġa ġdida fina u madwarna, sempliċement għax Alla hu fidil, hu dejjem fidil, għax ma jistax jiċħad lilu nnifsu, jibqa’ għani fit-tjieba u fil-ħniena tiegħu, u hu dejjem lest biex jaħfer u jibda mill-ġdid magħna.  B’din il-fiduċja ta’ wlied, ejjew nibdew il-mixja tagħna!

miġjuba mit-Taljan għall-Malti minn Francesco Pio Attard