UDJENZA
ĠENERALI
Awla
Pawlu VI
L-Erbgħa
28 ta’ Novembru
2018
Katekeżi fuq il-Kmandamenti, 17:
Il-liġi
ġdida fi Kristu u x-xewqat skont l-Ispirtu
Għeżież
ħuti, l-għodwa t-tajba!
Fil-katekeżi
tal-lum, li tagħlaq il-mixja fuq l-Għaxar Kmandamenti, nistgħu
nużaw bħala tema-muftieħ dik tax-xewqat, li sa tgħinna nħarsu lura lejn il-mixja li
għamilna u niġbru t-tappi li wettaqna aħna u naqraw it-test
tad-Dekalogu, dejjem għad-dawl tar-rivelazzjoni sħiħa fi Kristu.
Tlaqna mill-gratitudni bħala bażi
tar-relazzjoni ta’ fiduċja u ta’ ubbidjenza: rajna kif Alla ma jitlob xejn
qabel ma jkun ġa tana ħafna iżjed. Hu jistedinna
għall-ubbidjenza biex jifdina mill-qerq tal-idolatriji li għandhom
tant qawwa fuqna. Fil-fatt, jekk infittxu r-realizzazzjoni tagħna fl-idoli
ta’ din id-dinja, dan jiżvojtana u jagħmilna lsiera, waqt li dak li
jagħti binja u konsistenza hu r-relazzjoni tagħna miegħu li, fi
Kristu, tagħmilna wlied ladarba hu Missier (ara Efes 3:14-16).
Dan jimplika
proċess ta’ barka u ta’ ħelsien, li huma l-mistrieħ veru,
awtentiku. Kif jgħid is-Salm: “F’Alla biss il-mistrieħ ta’ ruħi:
mingħandu tiġini s-salvazzjoni” (Salm 62:2).
Din il-ħajja
ta’ ħelsien tgħinna nilqgħu l-istorja personali tagħna u
tirrikonċiljana ma’ dak li għexna minn ċkunitna sal-lum, u hekk
tagħmilna adulti li kapaċi nagħtu l-piż it-tajjeb
lir-realtajiet u lill-persuni li hemm f’ħajjitna. Minn din it-triq ngħaddu
biex nidħlu fir-relazzjoni mal-proxxmu li, ibda mill-imħabba li Alla
jurina f’Ġesù Kristu, hi sejħa għall-ġmiel tal-fedeltà, tal-ġenerożità u tal-awtentiċità.
Imma biex
ngħixu hekk – jiġifieri fil-ġmiel tal-fedeltà,
tal-ġenerożità u tal-awtentiċità – għandna bżonn ta’ qalb ġdida, li fiha jgħammar
l-Ispirtu s-Santu (ara Eżek 11:19; 36:26). Nistaqsi: kif sa
jseħħ dan it-“trapjant” tal-qalb, mill-qalb il-qadima għall-qalb
il-ġdida? Permezz tad-don ta’ xewqat
ġodda (ara Rum 8:6) li jinżergħu fina mill-grazzja ta’ Alla,
b’mod partikulari permezz tal-Għaxar Kmandamenti li Ġesù wassal
fil-milja tagħhom, kif jgħallimna fid-“diskors tal-muntanja” (ara Mt
5:17-48). Fil-fatt, fil-kontemplazzjoni tal-ħajja mfissra mid-Dekalogu,
jiġifieri ħajja grata, ħielsa, awtentika, imbierka, adulta, li
tħares u tħobb il-ħajja, fidila, ġeneruża u
sinċiera, aħna, kważi bla ma nintebħu, insibu ruħna
quddiem Kristu. Id-Dekalogu hu l-x-ray
tiegħu, ifissru bħal negattiva tar-ritratti li tħalli lil
wiċċu jidher – bħal fil-Liżar imqaddes. U hekk l-Ispirtu
s-Santu jagħmel il-qalb tagħna għammiela għax inissel fiha
dawk ix-xewqat li huma don tiegħu, ix-xewqat
tal-Ispirtu. Nixtiequ skont l-Ispirtu, nixtiequ bir-ritmu tal-Ispirtu,
nixtiequ bil-mużika tal-Ispirtu.
Meta nħarsu
lejn Kristu nilmħu l-ġmiel, it-tjieba, il-verità. U l-Ispirtu jnissel
ħajja li, skont dawn ix-xewqat tiegħu, iddakkar fina t-tama, il-fidi
u l-imħabba.
Hekk niskopru
aħjar xi jfisser li l-Mulej Ġesù ma ġiex biex jeqred
il-liġi imma biex iwassalha għall-milja tagħha, biex ikabbarha,
u waqt li l-liġi skont il-ġisem kienet serje ta’ preskrizzjonijiet u
ta’ projbizzjonijiet, skont l-Ispirtu din l-istess liġi ssir ħajja
(ara Ġw 6:63; Efes 2:15), għax ma tibqax norma imma ssir l-istess
ġisem ta’ Kristu, li jħobbna, ifittixna, jaħfrilna,
ifarraġna u fil-Ġisem tiegħu jinseġ mill-ġdid
il-komunjoni mal-Missier, li konna tlifna minħabba fid-diżubbidjenza
tad-dnub. U hekk in-negattività letterarja, in-negattività fl-espressjoni
tal-Kmandamenti – “la tisraqx”, “la żżeblahx”, “la toqtolx” – dik il-“la”
tinbidel f’atteġġjament pożittiv: inħobb, nagħmel
wisa’ għall-oħrajn f’qalbi, kollha xewqat li jiżirgħu
l-pożittività. U din hi l-milja tal-liġi li Ġesù ġie
jwasslilna.
Fi Kristu, u fih
biss, id-Dekalogu ma jibqax kundanna (ara Rum 8:1) u jsir il-verità awtentika
tal-ħajja umana, jiġifieri xewqa għall-imħabba – minn hawn
titnissel xewqa għat-tajjeb, li nagħmlu t-tajjeb – xewqa
għall-ferħ, xewqa għall-paċi,
għall-ġenerożità, għat-tjieba, għall-fedeltà,
għall-ħlewwa, għall-ħakma fuqna nfusna. Minn dawn
il-“lejiet” ngħaddu għal din l-“iva”: l-atteġġjament
pożittiv ta’ qalb li tinfetaħ bil-qawwa tal-Ispirtu s-Santu.
Araw għal
xiex jiswa li nfittxu lil Kristu fid-Dekalogu: biex jagħmel lil qalbna
għammiela ħalli titqal bl-imħabba, u tinfetaħ
għall-ħidma ta’ Alla fiha. Meta l-bniedem jagħmel tiegħu
x-xewqa li jgħix skont Kristu, allura jkun qed jiftaħ il-bieb
għas-salvazzjoni, li ma tistax ma tasalx, għax Alla l-Missier hu
ġeneruż u, kif jgħid il-Katekiżmu, “għandu
l-għatx li jkollna l-għatx tiegħu” (n. 2560).
Jekk ix-xewqat
ħżiena jeqirdu lill-bniedem (ara Mt 15:18-20), l-Ispirtu
jqiegħed fil-qalb tagħna x-xewqat qaddisa tiegħu, li huma
ż-żerriegħa tal-ħajja ġdida (ara 1 Ġw 3:9).
Fil-fatt il-ħajja ġdida mhix l-isforz ta’ barra minn hawn tagħna
biex inkunu koerenti ma’ xi norma, imma l-ħajja ġdida hi l-istess
Spirtu ta’ Alla li jibda jmexxina lejn il-frott tiegħu, f’sinerġija
hienja bejn il-ferħ tagħna għax aħna maħbubin u
l-ferħ tiegħu li jista’ jħobbna. Jiltaqgħu dawn
iż-żewġ ferħat: il-ferħ ta’ Alla li qed iħobbna u
l-ferħ tagħna li aħna maħbuba.
Dan hu d-Dekalogu
għalina l-Insara: nikkontemplaw lil Kristu biex ninfetħu ħalli
nilqgħu l-qalb tiegħu, biex nilqgħu x-xewqat tiegħu, biex
nilqgħu l-Ispirtu Qaddis tiegħu.
miġjub mit-Taljan għall-Malti minn Francesco
Pio Attard