IL-PAPA FRANĠISKU
UDJENZA
ĠENERALI
Pjazza
San Pietru - L-Erbgħa 22 ta’ Mejju 2013
Għeżież ħuti, l-għodwa
t-tajba.
Fil-Kredu, dritt wara li nkunu stqarrejna l-fidi
tagħna fl-Ispirtu s-Santu, ngħidu: “Nemmen fi Knisja waħda,
qaddisa, kattolika u appostolika”. Hemm rabta profonda bejn dawn
iż-żewġ realtajiet tal-fidi: fil-fatt hu l-Ispirtu s-Santu li
jagħti l-ħajja lill-Knisja, li jmexxi l-passi tagħha.
Mingħajr il-preżenza u l-azzjoni bla waqfien ta’ l-Ispirtu s-Santu,
il-Knisja ma tistax tgħix u ma tistax twettaq ix-xogħol li Ġesù
Rxoxt fdalha biex tmur u tagħmel dixxipli mill-ġnus kollha (ara Mt
28:18). Il-missjoni tal-Knisja hi li tevanġelizza, u din m’hix
missjoni ta’ xi wħud biss, imma hi l-missjoni tiegħi, tiegħek,
tagħna lkoll. L-Appostlu Pawlu esklama: “Ħażin
għalija jekk ma nxandarx l-Evanġelju!” (1 Kor 9:16).
Kulħadd irid ikun evanġelizzatur, fuq kollox b’ħajtu!
Pawlu VI enfasizza: “Li tevanġelizza… hi l-grazzja u s-sejħa propja
tal-Knisja, l-identità l-aktar profonda tagħha. Hi teżisti biex
tevanġelizza” (Eżortazzjoni Appostolika Evangelii nuntiandi,
14).
Min hu l-veru mutur wara l-evanġelizzazzjoni
fil-ħajja tagħna u tal-Knisja? Pawlu VI kiteb ċar: “Huwa
hu, l-Ispirtu s-Santu li, il-lum bħal fil-bidu tal-Knisja, jaħdem
f’kull evanġelizzatur li jħallih jaħkmu u jmexxih Hu,
iqiegħed fuq xufftejh il-kliem li waħdu ma jistax isib, waqt li
fl-istess ħin iħejji l-qalb ta’ min qed jisma’ biex ikun miftuħ
ħa jilqa’ l-Bxara t-Tajba u s-Saltna li qed tiġi mxandra” (ibid.,
75). Mela biex nistgħu nevanġelizzaw jeħtieġ
ninfetħu mill-ġdid għall-orizzont ta’ l-Ispirtu ta’ Alla,
mingħajr ma nibżgħu minn dak li jista’ jitlobna jew lejn fejn sa
jmexxina. Nafdaw ruħna f’idejH! Hu jagħmilna kapaċi
ngħixu u nagħtu xhieda tal-fidi tagħna, u jdawwal il-qalb ta’
dawk li magħhom niltaqgħu. Din kienet l-esperjenza ta’
Għid il-Ħamsin: lill-Appostli, miġbura fiċ-Ċenaklu ma’
Marija, “dehrulhom ilsna qishom tan-nar, li tqassmu u qagħdu fuq kull wieħed minnhom. Imtlew ilkoll bl-Ispirtu s-Santu u bdew jitkellmu b’ilsna oħra, skond ma l-Ispirtu kien jagħtihom li jitkellmu” (Atti
2:3-4). L-Ispirtu s-Santu, meta jinżel fuq l-Appostli,
iġegħilhom joħorġu mill-kamra li fiha kienu ngħalqu
kollha mbeżżgħa, joħroġhom minnhom infushom, u
jibdilhom f’xandâra u xhieda ta’ “l-għeġubijiet
ta’ Alla” (v. 11). U
din il-bidla mwettqa mill-Ispirtu s-Santu tiġi riflessa fuq
il-ġemgħa li nġabret fuq il-post u li kienet ġejja “minn kull nazzjon li hawn taħt is-sema” (v. 5), hekk li kull wieħed jirnexxielu
jisma’ l-kelmiet ta’ l-Appostli bħallikieku kienu mlissna fl-ilsien
tiegħu (v. 6).
Hawn jinsab l-ewwel effett importanti ta’ l-azzjoni
ta’ l-Ispirtu s-Santu li jmexxi u jagħti l-ħajja lit-tħabbira
tal-Vanġelu: l-għaqda, il-komunjoni. F’Babel, skond ir-rakkont
Bibliku, bdew jixterdu l-ġnus u seħħet il-konfużjoni ta’
l-ilsna, frott l-għemil ta’ suppervja u ta’ kburija tal-bniedem li ried
jibni, bis-saħħa tiegħu waħdu, mingħajr Alla, “belt għalina, u torri, bil-quċċata tiegħu tilħaq is-smewwiet” (Ġen 11:4). F’Għid il-Ħamsin
dawn il-firdiet huma mirbuħa. Ma tibqax iżjed is-suppervja
kontra Alla, lanqas l-għeluq ta’ wieħed għall-oħrajn, imma
hemm il-ftuħ għal Alla, fejn wieħed joħroġ biex
iħabbar il-Kelma tiegħu: ilsien ġdid, dak ta’ l-imħabba li
l-Ispirtu s-Santu jsawwab fi qlubna (ara Rum 5:5); ilsien li kulħadd
jista’ jifhem u li, jekk milqugħ, jista’ jesprimi ruħu f’kull
eżistenza u f’kull kultura. L-ilsien ta’ l-Ispirtu, l-ilsien
tal-Vanġelu hu l-ilsien tal-komunjoni, li jistedinna biex nirbħu
l-għeluq u l-indifferenza, il-firdiet u l-kuntrasti li noħolqu
bejnietna. Irridu nistaqsu lkoll kemm aħna lilna nfusna: Kif
inħalli l-Ispirtu s-Santu jmexxini b’mod li ħajti u x-xhieda tal-fidi
tiegħi jġibu l-għaqda u l-komunjoni? Fl-ambjenti li fihom
ngħix qed inwassal il-kelma tar-rikonċiljazzjoni u ta’ l-imħabba
li hi l-Vanġelu? Kultant donnu jidher li l-lum qed jirripeti
ruħu dak li seħħ f’Babel: firdiet, m’aħniex kapaċi
nifhmu lil xulxin, rivalitajiet, għira, egoiżmu. Jien x’qed
nagħmel b’ħajti? Qed inġib l-għaqda madwari?
Jew nifred, bis-seksik, il-kritika, l-għira? X’qed
nagħmel? Naħsbu ftit fuq dan. Inwasslu l-Vanġelu
jfisser inħabbru u ngħixu aħna l-ewwel ir-rikonċiljazzjoni,
il-maħfra, il-paċi, l-għaqda u l-imħabba li l-Ispirtu
s-Santu jagħtina bħala don. Niftakru fi kliem Ġesù: “Minn dan jagħraf kulħadd li intom dixxipli tiegħi, jiġifieri, jekk ikollkom l-imħabba bejnietkom” (Ġw 13:34-35).
Element ieħor: nhar Għid il-Ħamsin,
Pietru, mimli bl-Ispirtu s-Santu, iqum bil-wieqfa “flimkien mal-Ħdax” u “b’leħen għoli” (Atti 2:14) u “kif iħossha”, iħabbar il-bxara t-tajba ta’ Ġesù, li
ta ħajtu għall-fidwa tagħna u li Alla qajmu mill-imwiet.
Araw effett ieħor tal-ħidma ta’ l-Ispirtu s-Santu:
il-kuraġġ li nħabbru lil kulħadd l-element ġdid
tal-Vanġelu ta’ Ġesù, bi frankezza (parresia), b’leħen
għoli, f’kull waqt u f’kull imkien. U dan qed iseħħ anki
l-lum għall-Knisja u għal kull wieħed u waħda minna:
min-nar ta’ Għid il-Ħamsin, mill-ħidma ta’ l-Ispirtu s-Santu,
dejjem jixxettlu enerġiji ġodda għall-missjoni, toroq ġodda
biex fihom inħabbru l-messaġġ tal-fidwa, kuraġġ
ġdid biex nevanġelizzaw. Ejjew ma ningħalqu qatt għal
din l-azzjoni! Ngħixu l-Vanġelu bl-umiltà u l-kuraġġ! Nagħtu xhieda għal
dak li hu ġdid fih, it-tama, il-ferħ li l-Mulej iġib
f’ħajjitna. Inħossu fina “l-hena ħelu u mimli faraġ
ta’ l-evanġelizzazzjoni” (Pawlu VI, Eżortazzjoni Appostolika Evangelii
nuntiandi, 80). Għax meta nevanġelizzaw u nħabbru lil
Ġesù, dan jagħtina l-ferħ; min-naħa l-oħra,
l-egoiżmu jġibilna biss diqa, niket, isabbatna ma’ l-art;
l-evanġelizzazzjoni tgħollina ’l fuq.
U sempliċement naċċenna
għat-tielet element, li, imma, hu partikularment importanti: evanġelizzazzjoni
ġdida, Knisja li tevanġelizza jeħtieġ titlaq dejjem
mit-talb, milli tittallab – kif għamlu l-Appostli fiċ-Ċenaklu –
in-nar ta’ l-Ispirtu s-Santu. Ir-relazzjoni fidila u intensa ma’ Alla
biss tagħtina li noħorġu mill-għeluq tagħna nfusna u
nħabbru bil-parresia l-Vanġelu. Mingħajr
it-talb, il-ħidma tagħna tisfa vojta u x-xandir tagħna jkun bla
ruħ minn ġewwa, u ma jkunx immexxi mill-Ispirtu.
Għeżież ħbieb, kif afferma
Benedittu XVI, il-lum il-Knisja “tħoss fuq kollox ir-riħ ta’
l-Ispirtu s-Santu li jgħinna, jurina t-triq it-tajba; u hekk,
b’ħeġġa ġdida, nimxu u rroddu ħajr lill-Mulej” (Messaġġ
lill-Assemblea Ordinarja tas-Sinodu ta’ l-Isqfijiet, 27 ta’ Ottubru
2012). Inġeddu kuljum il-fiduċja tagħna fil-ħidma ta’
l-Ispirtu s-Santu, il-fiduċja li Hu jaħdem fina, Hu jinsab fina,
jagħtina l-ħeġġa Appostolika, jagħtina l-paċi,
jagħtina l-hena. Inħalluh imexxina Hu, inkunu nies tat-talb, li
jagħtu xhieda tal-Vanġelu bil-kuraġġ kollu, u hekk insiru
fid-dinja tagħna strumenti ta’ l-għaqda u tal-komunjoni ma’ Alla.
miġjuba mit-Taljan għall-Malti minn
Francesco Pio Attard